न मैले कतै सपना बुने
न मैले कही बिपना भुले
तै पनि जीवन उदासी हुने
खै कती बिरानो गीत यो सुने

न मैले कतै अबिश्वास रोपे
न मैले कही ढोका यो थुने
म कहाँ थिए लीलामी हुने  
तिमी नै भन किन म रुने