यो उ भन्ने सोम कस्तो ठीस रे छ त जिम्माल? फेरी मैनबत्ती बालेर, "सुनन माया, त्यो सुरुची -- "भन्दै सुँक्क सुँक्क गर्न बेर लाउँदैन। अब आजा रात पनि तल तिर लगेर कोच्या थोत्रो खाट जित्न जाने हो के त?

"तर जीन्दगीको उज्यालो मैनबत्ति चाहिँ निभाऊनै खोजेको जस्तो छ!"

यै ताल हो भने यो उ भन्नेले ननिभाए मायाले निभाउँछे अनि फेरे अर्कीलाई निभाई सक्या बत्ती बालेर "सुन न सुरुची र माया भएर मलाई --- " भन्दै भक्कानीने होला -- खत्तम गर्ने भो यो उ ले जिम्माल।

अनि फुच्चे प्रभो, कथा लेख्यो अनि क्रमस: भन्यो कुम्भको मेलाँ लगेर छोड्यो गर्दै गर्न भएन --

अब भेडेटारकी सुधा खै? कि सोमे प्रभोले उद्धार गर्या भए बेग्लै नत्र हामी पनि यसै छम।