साझामा धेरै धागाहरु लम्बिसकेछन् ।आज धेरै दिन पछि साझा खोल्ने समय पाएँ ,त्यो पनि निन्द्रा नलागेर मात्रै होला ,आजभोलि एकसुरे भएको छु म ,खोइ के हो के हो केहिमा जाँगर नै चल्दैन ।निन्द्रा पनि आजकल कम ने लाग्ने गरेको छ ,अथवा भनौँ निन्द्रा मा त सम्पुर्ण रुपमा सुदा आदिपत्य जमाएर बसेकी छ , उ सँगै हुँदाका रातमा पनि उ नहुँदाका रातमा पनि ,सुधा मलाई सुत्न दिन्न उ सँग मेरो आफ्नै समय चोरेर निदाउने गरेको छु आजकल !!!!!!!!!!!!!

आज शुक्रबार रातको दुई बजे ,शुक्रबार पनि के भन्नु शनिबार बिहानको दुई बजे भनौँ न ! दुइ चार वटा कथाहरु पढि टोपलेँ सबै आफैँले लेखे जस्ते लेख्छन् केटा छ केटि छ अनि सम्बन्धका बिभिन्न पाटाहरु !!!!!किन कथामा अरु विषय हुन्नन् ? खालि उहि माया ,प्रेम ,सम्बन्ध बिरक्त लागेर आयो !!!!! सुधालाई सम्झेँ ,,,,,,,,,,,,,,, मैले अहिले सुधा लाइ ढाँटेको छु म चानुवा तिर फिल्डमा जाँदैछु त्यहाँ नेटवर्कको थोरै प्रोब्लम छ भनेर ,,,सुधाले त्यसपछि दुई दिन देखि मेरो मोबायल ट्राइ गरेकी छैन होला,,,स्विच अफ छ ,,,एउटा सुधा बाट बच्न म सम्पुर्ण विश्व सँग सुचना बिहिन छु सुधाको त्यति शक्तिशालि अस्तित्व छ मेरो जीवनमा !!!!!!!!! जीवन मैले लेख्दै गरेका कथाहरु जस्तै हुने भए ,चित्त बुझेन इडिट गर्यो आफुले चाहे जस्तो बनायो !!!!! किन जीवन यति सहज छैन ?????


   बाहिर निस्किएँ एकै छिनलाई ,चुरोटको धुवाँ मलाई कोठा भित्र मन पर्दैन ,सुतिरहेको धनकुटालाई नियाल्दै सल्काएँ ।धनकुटा शान्त थियो ,नहोस पनि कसरि भए भरका ज्वालामुखि मैले नै सम्हालेर राखेको छु । मैले चुरोट छोडेको करिब सात वर्ष भएको थियो । दुइ तिन दिन भयो तलतल लागेजस्तो टाउको दुखेजस्तो हुन्छ  त्यसैले बढेको दामको नै भए पनि एक प्याकेट सुर्या ल्याउन मैले पैसा दिएर अफिसको पियनलाइ अह्राएँ ।बिचरा अचम्म मानेर मलाई हेर्दै थियो मैले अहिले सम्म चुरोट पिएको नदेखेर होला!!!!!!!!!!!

आज क्वार्टरमा पनि म एक्लै छु , आशिषजि हिजो दिउँसै घर जाने भनेर हिँड्नुभयो कोठाबाट । मैले मेरी सुदाको बारेमा बुझ्न लगाएको छु आशिषजीलाई । मेरी नभनि हालुम होला उ मेरी भइसकेकी भए म यसरि बुझ्न पठाउदिन थिएव होला !!! मान्छेको स्वामित्वको परिधि बुझि नसक्नु छ । हुन त मैले सँगै रात बिताएर त  बुझ्न नसकेको सुधालाइ अरु सँग बुझ्न लगाएर के ने बुझ्नुहोला र आशिषजीले ,ब्यर्थैमा दुख दिँदै छु आशिष सरलाइ म !

हातको चुरोट सिद्दिएछ ,कोठा भित्र छिरेँ ,एकछिन मेल हरु हेरेँ । मनोजको मेल आएको रहेछ ,सरुवा भएछ बिराटनगर !!!!मोरंग सरुवा गराउन ठुलै सोर्स लाउँदै छु भन्थ्यो लागेछ । अब बिराटनगर जाँदा रमाईलो हुने भयो तर के रमाईलो भन्नु म सुधा बाहेक अरुलाइ समय दिन भ्याउँदै भ्याउँदिन !!!!!
किन आजकल समय मेरो वसमा छैन , म पहिल्यै ठिक थिएँ ।
फेसबुक खोलेँ सुधाले स्ट्याटसमाँ सिमगल लेखेकि रहिछ ।मेले पनि ईन ए रेलेसन सिप लाइ चेन्ज गरेर सिंगल बनाईदिएँ ।अनि फेरि बाहिर निस्किएव अर्को चुरोट सल्काउनलाइ !!!!!!!!!!!!!!



आईतबार
बिहानको एघार बजे

आँखा मात्र फायलमा ध्यान जति आशिष सरकै बाईकमा थियो ।कहिले अफिस आइपुग्नुहुन्छ भनेर ,आइतबारको दिन एकछिन ढिलो स्वबाविक नै हो ,इटहरि बाट धनकुटा आइपुग्नुपर्छ ।


परबाट आशिषजिको बाइक देखेर म हफिसमा सम्हालिएँ।

"आशिष सर नमस्कार ,ढिलो गर्नु भयो नि ,भाउजुलाई छोड्न मन लागेन कि क्या हो ?'
मलाइ वहाँको निजि जिवनमाव कुने चासो छैन ।आप्नो क्याबिनमा जान खोज्दे हुनुहुन्थ्यो मैले आफ्नो तर्फ मोड्ने प्रयास गरेको मात्र हुँ ।जुन सफल भयो ।
'तँपाइ पनि बुढेसकालमा किस्काउनु हुन्छ ,बुढो भए पछि माया हैन बानी पर्छ ।"
'एउटै कुरा त होला नी !"
'हैन पछि थाहा पाउनु हुन्छ ।"फेरि आशिषजिको मुहारमा बद्र मुस्कान छायो ।
"अनि अबेर कहाँ भयो त ?"
"धरान बन्द रहेच गल्लि गल्लि छिराउँदे लिएर आएको ढिलो भयो ।"
'के छ त तँपाईको हालखबर मोटाउनु भए जस्तो लाग्यो ।"
'नचाहिने कुरा दुई दिनमा पनि मोटाउँछ कोहि ?बरु मैले तँपाइले बुझ्न लगाउनु भएको केटीको बारेमा बुझेँ !"
"हो र? " मैले त्यो कुरामा अघि आफ्नो ध्यान नभए झैँ गरेँ ।


'अनि कस्ति रहिछिन त ?"
"ठिक रछिन सर ,पढ्दै गरेकी ,शिलस्वभावकि ।काम पनि गर्ने फर्वार्ड ,साथिलाइ गरेँ हुन्छ भनिदिनुहोला ।केटि हेर्ने भए चाहिँ दिग्रि क्याम्पस बिराटनगर पुग्नुपर्छ अरे ,तर हसाध्ये राम्रो अनुहार छ हेर्नै नपर्ने जस्तो भने ।"

शिलस्वभाव राम्रो !!!!!!!! साँच्चै नै केटीहरु घरमा केहि र बाहिर केहि हुन्छन् । गाउँ भरिका मान्छेले उसलाइ शिलस्वभावको भन्छ तर बाहिर निस्केपछि उसले म सँग जस्तो सम्बन्ध बढाईराखेकि छ त्यो थाहा हुँदा त गाउँले उसलाई शिलस्वभावकि नभन्नु पर्ने हो ।मैले निष्कर्ष निकालेँ सुदा ईटहरिमा एउटि र बिराटनगरमा अर्के छे र दोहोरो चरित्रका मान्छे राम्रा हुन्नन् ।

त्यसबिचमा आशिषजि सुधाका गर परिवारका बारेमा केहि भन्दे हुनुहुन्थ्यो जुन मेले राम्रि नसुने पनि टाउको हल्लाउवदे गएँ ।
क्रमश: