अत्ती कडा गयो प्रभो मन बिचलित भयो
अल्लारे दिप बाट सुरु भई पाको दिप को समाप्ती गजब छ्।
लास्ट को सुर्य उदाउदा र अस्ताउदा को गाढिदै र धमिलिदै गएको क्षितिज को रङ वाह प्रभो वाह
मन भित्र को बादल,भुमरी,अनी छिट्टा हरु ....
"मन्दिर त अहिले पनि छ तर जस्को मन्दिर हो यो उ अब छैन यहाँ...."
सारै गरौङ, प्रत्यक शब्द मा तेत्तिकै वजन छ् प्रभो,उचाल्न गाह्रो दुई तीन फेरी गरी उचाल्नु पर्ने 

 शृंखला बन्द हुन्जेलसम्म त मन नै गर्हुङो भयो प्रभो

अब के लेर आउँदै हो प्रभो ?