बिहानीको दोस्रो जदौ।
रिट्ठे, बिष्टे त हरायो नि।
सान्नानी, कथा पढ्यौ होला। फलप खा जस्तो छ,  कसैले केही लेखेनन्।  कथामा  भएको Romanized नेपालीलाई युनिकोड हाली फेरी लेखिदिएको थिएँ। तिमीहरुको तिर त  सधैं भईरहने कुरा होला होइन?
खोइ आज चिया पनि ल्याएनन् कसैले। बिष्टेले ठुल्दाइलाई मात्रै ल्याइदियो, हुन त बुढाको अर्कै चटारो होला कति किचकिच गर्नु भनेर केही बोलिनँ।