ए हो त बिसुट त देख्तै नदेख्या हजुरबाले ल्याइदीसक्नु भा रैछ, कसैले खाएर सिध्याइसक्या त छैन होला नि?
रिट्ठेले सबैलाई सोध्या अनी मलाई चाँही छुटाको थ्यो के हजुरबा अनी २ मिनेट पछी एडिट गरेर मलाई सोधेको सन्चो बिसन्चो, त्यस्तो बैगुनी छ के रिट्ठे।

हो हो मै हो त्यो पर्बते, ब्याक लाग्दा लाग्दा जिन्दगी नै तेइ बित्ला जस्तो भा थ्यो आफ्नो अनी एक एक कुना कहाँ कुन कछ्या हुन्छ था थ्यो मलाई तेतिबेला। अफुले त धेरैलाई धेखाइयो बाटो अब पर्बते कुन चाँही हो सम्झिनै सकिन, हरी शरणम बुढेसकालाँ दिमागलाई दु:ख।  

<<<पइला त मख्ख परिन्थो पछि बुझियो, डराएर हामफाल्या रेछन नकचरिहरु त!>>>

<<<हाम्लाई नि देवानन्द को  सि.आइ.डि. चलेको ताका त कालो बुसट् कालै प्यान्ट अनी कालो चेस्मा ला'र चोक हुँदी निस्कन ब्यान थ्यो एक जमानामा !>>>

कसैले तपाईं भनोस कि नभनोस आँफै मपाइ