जिम्माल बा, हाँस्दा हाँस्दा मर्न लागे म लोल

सबैजना सन्चो भएछन। Happy ending भएछ दीप्ज्यु अनी शब्बु को, सन्नानी ले नि हजुरबा लाई भेटिन.

चिट्ठी त ठयाक्कै मिलाउनु भयो।
के गर्नु दाई भाई छैन।
 समाप्त  देख्दा चाँही अली खल्लो लाग्यो। अब अर्को कथा कहिले शुरु गर्ने?

You are  a genius!!