“ त्यत्तिकै के खाँदाहुम म, हाम्रामा नि झक्किको भाले छ तो काट्या दिन तँलाई रउसि संग ख्वाउँला ल मेरो बचन भो!”---हा हा हा बिचरा पुन्टेदाइ।  बचन चै देकै हो  ल कुम्लेदाइ अझ तपाइँकै भाले भन्ठान्नोस रे

"रिट्ठे दाँत फुक्लेको बुढाले जसरि नरम मासु हल्का ओठ चलाएर चपाउँदै थियो मानौँ अलि स्वाद लिएर चपायो भने ऊ फेरि बेहोश हुन्छ"   ----बिचरा रिट्ठेलाई घरी घरी बेहोश बनाइदिनु भएछ माइला दाईले। रिट्ठे पिर नगर चिट्ठी आउँदैछ।  "प्यारो रिट्ठु" सम्म त हामीले नि देखेका छौ। केही राम्रै होला पक्कै पनि

" सराद्दे गर्न हिन्या सुर्वाल नि कुन असत्तिलाई कालले लान नसकेर चोरेर लओ, मर्छु कि जस्तो भो, केइ ओखती छ होला? परानै जाला जस्तो भो गाँठे!” ---सुरुवाल चिन्नु भयो कुम्ले दाइको के गती पार्ने हो नेपे दाईले

 हा हा हा। माइला दाईले मार्ने नै हुनु भयो हँसाएर