:) निकै चाखलाग्ने भा रैछ डराउदै पढीराछु म नि
म नि कथा हालम भुतको के --
छ नि दिपू र प्रेरणा ००० को हिसाब गर्दै सुत्ने तरखर गरिराछन । भुत त के लास पनि समात्ने सल्लाह गर्दा गर्दै कुन चै बेला निदाइसकेछन । है अनि सुन्सान रात अध्याँरो कोठा -- एक्कासि निन्द्रा खुल्छ -- कता हो कता कोहि रोए जस्तो एक् तमास्को आबाज -- सिरक भित्र सास बिस्तारै फेर्दै गर्दा ढोका कसैले चलाउँछ -- हुदा हुदै ढोका घर्लक्क उघ्रिन्छ।दिपु र प्रेरणा को हातहरुले एकअर्काको मुख बाँधेर सिरक टाउकोले झन कसेर राख्चन डरले सास् रोकिएला जस्तो हुनथाल्छ । बिस्तारै हिडेकोजस्तो आवाज आउछ।-- यत्तिकैमा कोही आफ्नै ओछ्यान छेउ उभिएझैं लाग्छ -- सिरक् स्वाट्ट् तानिन्छ--
'आमाssssssss!'--दिपु र प्रेरणा आँखा चिम्लन्छन
'धत! मोरीहरु किन चिच्याएको? म ००३ हैन के । म कजरी पो त " ठिंग उभिएकि क्रेजी ले एउटा आँखा झिम्काउदै भन्छिन--'डरपोक"