Posted by: बिस्टे July 1, 2008
--कथा चौतारीको--
Login in to Rate this Post:     0       ?        

कथा को बखान गर्न मैले नि गिभ अप दि सके।
मदन्वाको क्लिनिक भएको ठाउँ कस्तो छर्लङ देखेँ , अनी भित्र बाट दाल को बास्ना आको, कुखुरा मार हान्य,हरेक डिटेल एकदमै सिनेमा हेरेको जस्तो छ्।
पुन्टे ले नि लुछ्ने भो आफ्नै भाल्या सपेटो। 
ए केटा केटी हो किन जिस्काउछौ ए यो बुढो लाई , तिमी हरु को मन चै मन, बुढो को मन चै अग्राख को काठ, उता नातिनी एक्लै छे, उस्लाई नि साथी हुन्छ भनेर पो त,हेर्नलाई पैसो पर्दैन केरे,सम्धी ज्यु ले सित्तै मा देखैइ दि हाल्छन, तिमी हरु को के टाउको दुखई ह्ँ। 

लहरे कत्ती न ठुल्दाइ को बखान गर्ने भा थ्यो नि 
"यी बुढा हरु भन्दा त हाम्रै ठुल्दाइ जाती चिलिम र एक्काइस पत्ती भएछी केही चाहिदैन "
ठुल्दाइ :हिजो को जस्तो झिलिमिली सीन राख्नु परो।
ठुल्दाइ हाउरो कुम्ले भन्दा नि सोझो हुनुहुन्छ तर उभिँदा खेर

Read Full Discussion Thread for this article