ठूल्दाई- धन्यवाद्! के गर्नु अब सतर्क हुन पर्यो, कुम्ले अझै गाउँमै छ रे!

सान्नानी- धन्यवाद्! त्यो तिम्रो काजु ख्वाएको भाले थुनेर राख है?

कुम्ले- हेहेहे धन्यवाद्! तिमीले नुहाएको देख्या थिएँ नि जमानामा त्यसैगरि हाहाहा।

चेली नानि- धन्यवाद्! के गर्नु त्यसै गरि खैनि फाल्छन सपैले!

लहरे- धेरै धेरै धन्यवाद्! त्यो कुखुरा खाने दाऊ होला तिम्रो, के हुन्छ तिम्रो हाम्लाई नि थाहा छ!

दिपीका नानु- धेरै धन्यवाद् छ लेखेकोकुरा धेरै मन परेकोमा। नआत्तिएउ, तिमीले ठिक गरेउ चुप लागेर बिचरि कति दुख पाएकि डबल पानी भर्नु पर्यो।

नेप्चे- धन्यवाद्!तिम्रो नि सुरु भयो कथा ल हेर अगि को भाग।

बसन्ति- धन्यवाद् बसन्ती! थुन्चे भनेको डोको जस्तै जस्तै हो। छपनी भनेको चौतारीमा बनाएको हुन्छ ढुङ्गाहरु छापेर।

पर्वते- धन्यवाद्! हिरो कि जिरो तिमि राति भागेपछि के भयो भन अनि थाहा हुन्छ।

माष्टरनी नानी- धेरै धेरै धन्यवाद्। अझ सकेसम्म लेख्ने जमर्कोमा छु तर समय बेइमानले साथ सधैँ दिन्छ कि दिँदैन थहा छैन।

हरितालिके- धन्यवाद्। बिजि भए नि कथा पढ्न भ्याएकोमा। हो हो हिरोले लास्ट फाइटमा देखाउँछ।

बिस्टे सम्धीज्यू- धेरै धेरै धन्यवाद्। जस्तो लाग्थ्यो त्यस्तै लेख्न खोज्या हो गाउँघरका कुराहरु।

अर्को भागको धन्यवाद ज्ञापन केहि पछि गर्नेछु। त्यतिन्जेल सम्मको लागि आज्ञा दिनुहोस, नमस्ते!