प्रेरणा, धन्यवाद बयान स्पष्ट देखेकोमा। यो कथाको रुपमा भन्दा पनि मनोरंजनात्मक रुपमा गाउँघरको जीवन यसो कोरेको मात्र हो। बिस्तारै लेख्दै जाँदा साहित्यिक बयान र घटनाक्रमले कथाको रुप लिन पनि सक्छ।

किरेजी, के रे?? म खतरा कथाकार रे ! लेख्ने बानि कहिलेकाहिँ हो! पढ्ने बानि चाहिँ धेरै हो! तिम्रो कथाको पंखा हो म त!
खास बोल्दाखेरि संवादमा, गाउँघरमा बोलिने ठेट शब्दहरु राख्दा,बयान गर्दा पनि त्यस्तै शब्द राख्न पुगिएछ कहिलेकाहिँ।
ससर्किएर - भनेको उत्सुकताका साथ, जोशिएर भन्न खोजेको।
लाइथाज- लाइथाज केहि छैन भन्नाले सबै भद्रगोल छ, मिलाउनु पर्ने धेरै छ भन्न खोजेको।
कछाड- भनेको धोति जस्तै वा तौलिया जस्तै कम्मरमा बेर्ने कपडा हो।

नेप्चे- हेरि अब हिरो कसलाइ बनाउने भनेर सोचिरा' त हो, सबै भन्दा ह्यान्सी तिमी परेऊ के गरम के गरम भो!

एक्ले- धन्यवाद! अब के लुका'र राख्नु नि यस्तै गफ चौतारीमा गर्दै गा हो उहिले देखि के को प्रतिभा भन्नु। धेरै राम्रो लागेकोले अझ थप्ने जाँगर चल्यो!:)

माष्टरनी नानी, लौ के भन्या किन धम्क्याउने नि हउरलाई मैले? हस हजुर लेख्नोस नलिखुट्टाको कथा व्यग्रताका साथ प्रतिक्षा गर्ने छु!

बसन्ती- धेरै धन्यवाद्! लोल!! पंखा बाट एसि मा प्रमोशन भा' रे?? हे हे हे धेरै चिसो लाग्ला नि!

अर्को पाटो छिटै थप्छु!
धन्यवाद्