उसको आँखा र ओठ मेरो रोदीघर हो
उसको छाती मेरो बास हो
उसको आँशु बर्षा उसको सुस्केरा शिशीर
उसको मुस्कान मेरो मधुमास
मलाई माफ गरिदेउ मैले मृगतृष्णा
कहीं कसैमा देखेछु भने
म त खोजीरहेछु हरेक चेहेरामा
मेरी सपनाकी एक प्रियसी मायालु

जदौ यो शुक्रबारे बिहानीको!

ढोका खोल्दें मैले, खै चेली र सान्नानी अझै आइपुगेनन्, च्या खान मुन लाइसक्यो।