? 
"sachai dasya ho?"
ख्याल ख्यालको डसाई त मयालुको मात्रै हुन्छ क्यारे। अरिङ्गाल जस्तो दुश्मनले त छेडीहाल्यो नी टाउको। अब डस्नेले ख्याल ख्याल भनेनी आफुलाई त डसानको मर्का पर्या परेई भएन त? ए रात्तै!
pjna007 ,
"काम पाइनस बाङ्गे अरिंगालको गोलामा फुटबल हान्" भनेको यहि हो!"
जिम्माल,
गोलाँ सट हान्नी त छ्याक हो। बाङ्गे त बल टिप्न भनेर पुग्या थ्यो। दुश्मनको पहिलो तारो उही भो।
"प्ल्यान्टी" त हान्नै पाएन छ! लोल!!
प्लान्टी मात्रै हान्न नपाए त केही थिएन नी -- टाउको टनटनाएर छुट्टी। जस्ले बोले नी रिस मात्रै उठ्ने भा थ्यो। अझ झन जो पनि सोध्ने "ए, तँलाई अरिङ्गालले टोक्यो रे नी हो?" भन्दै। झर्केर "अँ" भनेर मात्रै के फुर्सद पाईन्थ्यो र -- अझ "के गरेर टोक्यो नी?", "काँ रे छ गोलो?" "कति वटाले टोक्या?" "तेसरी अरिङ्गालको गोलाँ नी सट हान्नी हो त?" त्यस्ता अनेक थरी प्रस्न गरेर धुरुक्कै पार्थे। डसानमा परेर मात्रै के छुट्टी पाईन्थ्यो--बयान दिदैको सास्ती। रिसायो झन टाउको उम्लिनी। कम्ता टेन्सन भएन।
"त्यो "प्ल्यान्टी" रोकिएसि डसान खानेहरुले फ्रि मःमः खान नपाभे चै बिजोगै भो।"
बिजोगको त के कुरा गराई भो र त्यो दिन। कन्तबिजोग नी प्रभो कन्तबिजोग।
मेरो पनि एही प्रश्न हो
म: म: खान पाये कि पाएन नि
कसलाई के धुन कस्लाई के धुन। लहरे पनि। आफ्नो त म:म नै टाउकोमा उठाईदिई हाल्यो अरिङ्गालले। के नी?
प्लान्टी हान्नै पाईएन। कस्ले कस्लाई के ख्वाउनी? त्यस्माथि त्यतिबेला म:म को कुरा झिक्या भे त बाङ्गे, म र बर्मु भएर ठोक्दैन थिम र?
क्यार्नी प्रभो। आफुलाई नी नडस्या भे त गडगडार हाँसिन्थ्यो आफु पनि। आफुलाई त छेडी हाल्यो। अनि त जो देखे पनि यस्सै रिस उठ्ने।
"हत तेरिक, हाँस्दा हाँस्दा झन्डै खुस्कया"
के झन्नै खुस्क्या प्रभो? "परिमार्जित हावा कि?---" त्यो मरिमार्जित खुस्काउँदा चै सुस्तरी है प्रभो -- ध्यानाकर्षण सकेसम्म नहोस।
"मैले त देखेकै थिइन !"
त्यो दिन त नदेखेकै राम्रो। हालत थियो नी आफ्नो।
" धित मरुन्जेल हास्न पाइयो।"
नेप्चे प्रभो, त्यसरी मर्ने मार्ने कुरा नगरम्। अहिंसा परमो धर्म भन्छन। त्यसमाथि धितै मार्दै पछि "नेस्ट्याम" के गर्नी फेरी? धितलाई हम्किरहनु पर्छ क्या प्रभो। कसो?
हर्के ब्रो, त्यो मिन भवन तिर बाट हुँदै शंखमुल तिर लागिया होला नी? त्यो सभाकेन्द्र अघिको बाटो बाट भित्र छिरेर यस्तै तिन सय मिटर जति अघि बढे पछि देब्रे पट्टिका घरहरुमा पनि एक दुईटा सटिक निबास गर्थे प्रभो। ति घराँ जन्ती आए आएनन होला अहिले सम्म? मनमा लाग्या कुरो नी यसो ----
Poonte ,
"उ बेलैं हाँरो यो बेलाँ जस्तो.."
के बर्बारा हो पुन्टेब्रो? कपालले पनि ब्रोको चै लट्टै लियो--- अनि जिम्मालले धोका दिए अरे? हवाईजहाजबाट ओर्लेर डकरान र घुरान दिएसी हिन्या अन्त वास्तै गर्न छोडे रे? हरे! जिम्माल त त्यस्ता होईनन --संगत बिग्रेछ कि त? :)
"साचै बल त्यो पनि हिले चौरमा नखेली त कस्को बाल्यकाल बित्यो होला र हैन त साथी हो ? "
त्यै त प्रभो। बल लुतु लुतु छोडेनी "गोल्कि कस्तो? चुम्बक जस्तो" भन्दै गर्जीने नी थिए। ब्याक्की कस्तो? खम्बा जस्तो भन्थ्यो एउटा हाम्रो ब्याक्की। तर त्यो त सत्यबादी थ्यो। खम्बै जस्तो थ्यो। उसैको खुट्टाँ आएर बल ठोक्क्यो भने ठोक्यो हैन भने उ त टस मस नहुने। "दौडेसी स्वाँ स्वाँ हुन्छ --त्यसैले त ब्याक्की बस्या नी --नत्र फरवार्ड भै हाल्थें नी" भन्थ्यो। गोल्कि बस न त भन्यो भने "भो त्यो अपजसको भाँडो" भन्थ्यो। फरबार्ड फेरी माछा जस्तो भन्थे। अर्को टिमको लाई भन्या होला क्यारे। त्यस्तै थ्यो प्रभो।
"Are you this funny in real life too ?"
Depends प्रभो। तरुनीहरु साथाँ भए हो बोकाहरु भए नो।