डसान

कुरा पुराणबाटै सुरु गरम होला। आफ्नै पुराण। हिंजो अस्ति जस्तो लाग्छ ति दिनहरुमा यो जिन्दगी खेलेको तर एक जुग बितीसकेछ।

मौसम गर्मीको थ्यो। भर्खरै जस्तो पानी परेर रोकिएको। दिन बिदाको अनि समय फक्रदो अपरान्हको थियो। रन्किदो घामले अघि परेको पानीलाई बफ्याउँदै गर्दा म घरमा अब के गर्ने हो सोच्दै थिएँ। घरमै बसीरहनु उचित थिएन। घरमा भएको तिर्पट फुटबल बोकेर बाङ्गेको घर तिर लागें।

बाङ्गे ओछ्यानाँ तेर्सीरा रेछ। "ए, हिन फुटबल खेल्न" भन्या "यो मध्ये दिउँसो नी कोई फुटबल खेल्न जान्छ? तरुनी हेर्न भए नी लौ भन्नु" भन्यो।

"दुई चार सट हानम अनि तरुनी त छदै छ नी--बुलबुले जाउँला त्यसपछि" भनें। अनि बल्ल बाङ्गे तात्यो। बुलबुलेमा उस्की बुलबुल थिई त्यो बेला। बिचरी बुलबुल एक्ली थिई, बाङ्गे जस्ता ब्याधाहरु छ्यापछ्याप्ती।

बाङ्गे र म बल उफार्दै डबली तिर लागिम। "तँ र म मात्रै त के खेल्नी अरुलाई नी बोलाम न" भन्यो बाङ्गेले। कुरा त ठिक हो। जति धेरै भो, खेल्न उती मजा। सुपारी, ट्वाक, बर्मु र छ्याकलाई नी भेला पारियो। सुरुमा जो पनि नाईँ भन्ने। बाजी खेल्नी, अनि हार्नेले कोक, चुरोस, र मोमो ख्वाउने भरे नक्सालाँ भनेसी बल्ल कुरो मिल्यो।

६ जना भैयो जम्मा। दुईटा पोस्ट बनाएर खेल्न नमिल्ने। के गर्ने? एउटै पोस्टाँ गोल हान्ने दुईटा टिम बनाएर कि के गर्ने भन्दै सल्लाह गर्दै धोबीखोलाको फाँट तिर पुगियो। त्यहाँ एउटा बारी थ्यो जुन कसैले खन्दैनथ्यो। चौर जस्तै थ्यो। तिन तिर खनेका बारीहरु थिए एकातिर रुखै रुख। थोरै जना खेल्न त्यो चौर ठिक्क थ्यो।

अनेक तर्क बितर्क पछि कसरी खेल्ने त्यस्को तय भयो। बिचार छ्याकको थियो। दुईटा टिम बनाउने अनि पालै पालो दस "प्ल्यान्टी" हान्ने। हार्ने टिमका तिनजना मिलेर जित्ने टिमकालाई भरे नक्सालाँ एभरेस्ट म:म: कोक र चुरोस सँग ख्वाउने। प्ल्यान्टी हान्नु अघि एक छिन एउटै पोस्टाँ गोल हान्ने गरी वार्म अप गर्ने पनि कुरो भयो।

हप्प थ्यो। चौर अझै भिजेकै थ्यो। स्लिप हान्दा लुगा बर्बाद होला भनेर सबैले भित्रि कट्टु बाहेक सबै लुगा फुकालेर छेउमा राखियो। त्यो चौरको बरीपरी घर थिएनन। अलि पर बाटामा पुगे पछि मात्रै बाक्ला घर थिए। त्यस्तो लुगा फुकालेर बेला बेला पहिले पनि खेलेकै हो। केही असजिलो थिएन। चप्प्ल र जुत्ताको पोस्ट बनाईयो। चप्पल लाएर खेल्न नमिल्ने। कोहि नाङ्गै खुट्टा कोही जुत्ता लाएर खेल्ने कुरा भएन। नली खुट्टाँ जुत्ताले बजायो अर्कोले भने भुतुक्कै पार्थ्यो। फेरी "अन्दरप्यान्ट्स" र जुत्ता लार के फुटबल खेलाई भयो र?

खेल्न थालियो। गर्मी पनि भयो। जोस पनि बढ्दै गयो। तिर्पट बल पनि ढाडिदै थ्यो। यसै क्रममा छ्याकले जमार एक सट हान्या के थ्यो बल बत्तेर परको रुखाँ पुग्यो। बाङ्गे बल लिन पुग्या थ्यो एक्कासी आत्त्तेर मुख छोड्दै हुईकियो। पहिले त कुरा बुझिएन, बुझे पछि देखियो पनि। बाङ्गे "अरिन्ङगाल अरिङ्गाल" भन्दै बतासियो। छ्याकको सटले त्यो रुखाँ अरिङ्गालको गोलो रे छ त्यसैमै दिएछ दनक। अरिङ्गालहरु त भुसुक्कै अपसेट भएर बल फलो गर्दै ओर्लेछन। बल टिप्न पुग्या बाङ्गेलाई पछ्याउँदै एक हुल आएका ति अरिङ्गाल देखेर हुर्धुराउँदै टाप कसेका हामीलाई पनि ति अरिङ्गालहरुले साथ दिए। हामी सबै ठुलो बाटो तिर दौडदै थिम। मेरा पछाडी दुईटा लागेका थिए।

टाउकाँ ल्याण्ड गर्लान भनेर दुईटै हातले टाउको मुसार्दै नो ल्याण्डिङको संकेतमा म बत्तिदै थिएँ। मेरो अघि अघि बाङ्गे अनि ट्वाक थिए। बाङ्गेलाई त एउटाले डसी सकेछ। उ उत्पात मुख छोडदै दौडान दि रा थ्यो। ट्वाकको पछि पनि दुई तिनटा थिए। म पछाडी फर्केर मेरो पछि लागेकाहरुलाई हेर्दा बर्मु र छ्याक पनि बत्तिंदै गर्या देख्या थिएँ।

त्यता तिर भएका घरका बार्दली, कौसी, अनि झ्यालाँ भएका मान्छेहरुले हेर्दा अरिङ्गाल त के देख्दा हुन तर हामी कुदेका देखेर "ल हेर यि बिग्रेका केटाहरु -- अब त हुँदा हुँदा दिउँसै यसरी नाङ्गै दौडिन थाले" भन्दा हुन। हाम्लाई भने अर्कै पिर। कलिलो ज्यानमा अरिङ्गालले धाबा बोलेका थिए।

भन्दा भन्दै मलाई नी एउटाले डसी हाल्यो नी टाउकाँ। ढुङ्गेधाराँ पुगेसी हाम्रो दौड सकियो। डसानमा पर्नेहरुमा बाङ्गे, म, र बर्मु भएछम। छ्याक, ट्वाक र सुपारीले हामीले के गरेको भए टोकानमा पर्दैन थिईम त्यस्को बारेमा ज्ञान बाँढ्दै थिए। लुगा लिन जान त बाँकि नै थ्यो। टाउको आफ्नो यसै त टन टन हुन थालि सक्या थ्यो ज्ञान गुन चाहिया थिएन, लुगा चाहिया थ्यो त्यति बेला। मुखमा जे जे आयो बोल्दै हामी डसानमा परेकाहरु नपरेकाहरुलाई त्यो चौरमा गएर लुगा ल्याउन आदेस दिदै थिईम। एउटी आमैलाई अत्ति भएछ क्यारे बार्दलीबाट कराईन "ए मोरा हो, तिमीहरुलाई लाज सरम त्यस्तो केई छ कि छैन हँ?"

आफुलाई कस्तो भै रा बेलाँ अझ लाज सरम रे। झनक्क रिस उठ्यो। मैले केही बोल्नु अघि नै बाङ्गेले पनि आमै तिर हेरेर सोध्यो "खोजेको जबाफै कि यत्तिकै?"

आमै छक्क परीन। अघि लाग्दै गर्दा एउटा हातले उस्लाई डस्या ठाम मुसार्दै अर्को हातले कट्टुको ग्यास्टिक प्याट्ट् तानेर छोडदै भुतभुतायो बाङ्गे "अहिले यै त्यान्द्रो नी खोल्दिन्छु अनि -- आफुलाई अरिङ्गालले डसेर यस्तो भैरा बेला अझ लाज सरमको कुरा गर्दा त --"