? 
Waka-jyu,
सराहनिय प्रयास ।
अब एउटा सान्दर्भिक चर्चा । राजनैतिक सन्देशका शेरहरु रचना गर्दा नि, उद्देश्य नै त्यस्तो हो भने बेग्लै कुरा, नत्र तीनलाई “नारावादी” (rhetorical) हुनबाट बचाउन चनाखो हुनुपर्छ । त्यो भनेको अतिशयोक्तिबाट जोगिई गहन चिन्तनलाई ठाउँ दिने हो । जस्तो: शिरीषको “टाउको झोलामा/शरीर खोलामा” मा अतिशयोक्ति छ (शिरीषको आफ्नै नभएर जहाबाट उदगम भयो त्यहीको हो) । त्यसैले यो शेरलाई “नारावादी” भन्न सकिन्छ । त्यसको विपरित, “मह काढ्न गयौं/ बारुले गोलामा” मा एक निस्पक्ष र गहन चिन्तन र अभिव्यक्ति छ । नो वण्डर, सर्वाधिक प्रशंसा त्यसैले पायो । सर्वाधिक प्रशंसाले “नारावादी” नहुने चाही होईन है फेरि ।
तपाईको गजलमा शान्त चिन्तनहरु छन्, कुशलता छन् । छोटा बहरलाई ट्याप्पै समात्नुभयो । खुशी लाग्यो ।
तपाईकै शान्त चिन्तनको धारमा बग्न सक्ने एउटा शेर थपें तपाईको सम्मानमा ।
काँढो नै चाहिने
फुटाल्न खटिरो
*** *** *** *** *** *** *** ***
बिर्खेज्यू,
Unused वा कुनै कुरामा अड्न र गढ्न नसकेर भौंतारिईरहेका निदाउरो, मलिनो आँखामा पो हुन्छ त जालो । आँखा फारेर सामुन्नेको स्वर्ग हेरिरहेको बेला के को जालो हुन्तो ।
अनि मीत्रमण्डली तर्फका कमिटमेन्ट पुरा नभएकोमा कुनै गुनासो छैन । भन्छन् नि,
मित्र-उपेक्षामा के छ सत्य ?
तृप्त दाम्पत्य, तृप्त दाम्पत्य !
बधाई पो छ त बरु ।