प्रेम गितिका

पाब्लो नेरुदा

तिमीसंग बसेको मेरो माया

परिचित

गुलाफको रंग र मणिको चमकमा

बसेको माया जस्तो

छैन ।

यो त कुनै

अपरिचित र खतरनाक कुरासंग बसेको

डरमर्दो र गोप्य माया जस्तो

छ ।

कहिल्यै नफुल्ने जातको

बिरुवाले

जिउभित्र लुकाई राखेको

फूलजस्तो,

मेरो जिउभित्र

तिम्रो बाक्लो गन्ध

लुकेर बसेको

छ ।

कसरी यस्तो भयो ?

किन यस्तो भयो ?

कहिलेदेखि यस्तो भयो ?

अहँ मलाई थाहा छैन

थाहा पाइराख्न पनि चाहन्न ।

अरु तरिका पनि हुँदो हो

तर मलाई आउने यसरी नै हो

यसरी नै माया गर्छु, गरिरहन्छु

मेरो छातीमा परेको

तिम्रो हात मेरो,

म निदाउँदा

चिम्लने आँखा तिम्रो

हो, यसरी एकाकार छु

म तिमीसंग ।

Transcreated from “Sonnet XVII (100 Love Sonnets, 1960)” by Pablo Neruda