सबिता र कबिता
भाग ६

"लम्बू पनि त्यस्तो चम्बू, भएकीलाई छोडेर अर्की ल्याए रे?"

"हो छोरी, लम्बूको बैबाहिक जीवन पनि छोटो नै रह्यो।" 

भाग्ने र भगाउने को होड चल्या हो कि जिन्दगीको मोड नै त्यस्तै ठाम् मा अल्झेको हो बुझ्न सकिन।  खेल सम्झे हुन् गाडिको तेल?

"अनि त्यसपछि?"
 
 लम्बू र सबिता दुबै संग कुनै सम्पर्क रहेन। कहाँ छन् के गर्दै छन्, बुझ्नको लागि सरोकारको बिषय नि रहेन। सम्पर्क मा रहेको भए हाम्रो बिहे मा नि निम्तो दिनु पर्थ्यो।

समय बित्दै गयो।

सबिताको यो बिबाह् भने लामो नै भयो यसमानेमा कि ४-५ बर्ष सम्म कुनै शुभ अशुभ समाचार् सुन्नु परेन।  लम्बूको पनि त्यस्तै कुनै आश्चर्यको सम्चार सुन्नु परेन। लाग्यो अब दुबैले चेते छ, भावाबेशमा आएर गरेको एक चरणको गल्ति सुधारे छ। गल्ति जो सुकैबाट हुन सक्छ, तर गल्ति महशुस् गरेर सच्याइ जीवनलाई अगाडी बढाउनु सक्नु पर्छ। एक गल्ति त भगवानले पनि माफ गर्छन् रे।

 धेरै बर्ष सम्म कुनै खबर् थिएन। तर अचानक ३ बर्ष अगाडी फेरि खबर् बन्यो सबिताको। सबिता फेरि अर्कै संग गई रे। कुर्तावाल साहुजी संगको अलि लामो सहकार्य नि टुट्यो रे। को संग किन गई भन्दा नि फेरि गल्ति गरिन् जस्तो लाग्यो। लोग्ने फेर्ने फेशन हो कि सेशन् हो यो। आफैमा रिस उठ्यो। जिन्दगीलाई के सम्झेछ त्यसले? बिबाह् जस्तो पबित्र बन्धनलाई तस्करको चन्दन्  बनाई। उसको जिन्दगी उसैले भोग्नु पर्ने हो ,  तै पनि एक जना मिल्ने साथीको यो गाइजात्रे जीवनशैलीले हाम्रो पनि शिर झुकायो भन्नै पर्छ।

"लम्बू ले पनि फेरि  अर्की ल्यायो कि?"

गूड् कोइशन। 

हो छोरी, लम्बूले दोस्रो पत्नी पनि  त्यागे रे। मानौं सबिता र लम्बूको कम्पिटिशन अनन्तकाल् सम्म को लागि जारी छ। अर्की ल्याए रे।

कसरी सक्दा हुन्, जीवनभरिको माया निमेषमै त्याग्न। मायाको चिन्हस्वरुप जन्माएका सन्तानहरुलाई बीच सडकमा लिलामी गर्न। मान्छेको मुटु छैनन् कि तिनीहरुमा जस्तो लाग्यो।

यसरी सबिता ३ चोटी भागिन्, लम्बूले तीनवटी ल्याए। यही अन्त्य भए बेस हुन्थ्यो।

"यही फूलस्टप भयो त ड्याडी?"

हाम्रो कामना यही थियो तर पछिल्लो जानकारी अनुसार, सबिता ले पछिल्लो लाई नै छोडेर अन्तै भागिन् रे। लम्बू को चाहि तेस्रो स्वास्नी संगै जीवन गाडी चलिराखेको छ रे।

लाग्छ, सबिता, जीवनको यथार्थता संग भाग्दै छे, एक पछि अर्को संग भागिरहेकी होइन।
भगवानले तिनलाई सदबुद्धि देउन्, हामीले कामना गर्न सक्ने त्यति मात्र हो।

लौ छोरी सबिता को कथा यति नै हो आज सम्मको लागि, भोलि अर्कै संग भागी भन्ने खबर आयो भने फेरि कथा जोड्नु पर्ला।

अनि कबिता को कथा कहिले भनिसिने नि?

लौ अब घर पुग्नै पाग्यो, १० मिनेटमा घर आइहाल्छ, त्यतिन्जेल जति सकिन्छ, त्यति भनुला। बाकी भाग क्रमश: भरे भोली भन्दै गरौला, हुन्न र?

"हुन्छ ड्याडी।"

कबिता सबिता जति कै च्वाँक थिई। अझ आँखा, अझ नशालु, हेराई बिषालु थियो रे। हामी भन्दा २ ब्याच जुनियर। कबिताकी दिदी रमिता एक ब्याच जुनियर। म संग कुनै औपचारिक चिनजान् थिएन। मलाई भने शायद चिन्थ्यो क्या रे।  स्कूल को हिरो जो परें।
हाहाहाहा हाहा हा।

४ कक्षा संगै पढेको हुर्केको मेरो साथी छ नि ज्ञान लाल् अन्कल्?

" ओह्,  सानेपा घर हुने अन्कल होइन?"

हो, ज्ञान लाल् अन्कलको जिन्दगी पनि हाम्रो जस्तै थियो। गरीबी अनि अभाव संगै खेल्दै हुर्केको। एकै खाले जीवन भोगाईबाट पनि होला हाम्रो मित्रता गहिरिदै गएको। तिनै ज्ञानलाल अन्कल  संग कबिता को सम्बन्ध रहेकोले यहाँ ज्ञानलाल अन्कलको बारेमा मैले भन्नै पर्ने हुन्छ।

पारिवरिक कलह, आर्थिक अभाव संगै हामी दुबैले एस  एल् सी पास गरे पछि अस्कल् भर्ना भयौं।  म बायोलोजीमा र उ फिजिकल् ग्रुपमा भए पनि संगै फर्किन्थ्यौ घर्। पुरानो घर उही तल पाखामा त हो। 

अस्कल जीवनको सुरुवाट मै फेरि ज्ञानलाल् को घरमा चर्को कलह भयो। बाउले रक्सी खाएर हैरान गर्ने। आमा संगै ज्ञानलाल मामा घरमा सर्‍यो। मामा घर पर्‍यो अस्कलको छेउमा।
संयोग  हो कि के भन्ने त्यही घरमा अर्थात मामा घरमा ज्ञानलाल् को नजर कबितामा पर्‍यो र ज्ञानलाल को कबि ह्रिदयमा कबिता फुर्‍यो।
कबिताकी सानीआमा ज्ञानलाल् को माइजु, साइनोमा।

"अनि त्यस पछि?"

लौ घरको दैलोमै आइपुगि सक्यौं। अन एक छिन् ब्रेक। लुगा फेरिवरी एक गिलास् फस् किलास् चिया खुवाउ ल। चिया संगै चिलिम् ब्रेक, अनि कथा ।
हुन्छ ड्याडी।

क्रमश: