Posted by: Nepe March 14, 2008
तीमी उशाको पहीलो कीरण
Login in to Rate this Post:     0       ?        

उल्लास

 

िमी उषाको पहिलो किरण

म नरम दुबोमा शीतको एक कण,

मिलनमा सुनिश्चित छ मेरो तिरोहीत भै जानु

तैपनि मिलनको यति आस किन छ?

प्राणमा यति प्यास किन छ?

मरणको यति उल्लास किन छ?

 

भारतकी कवयत्री अमृता प्रितमका कविता पढेजस्तो लाग्यो ! उच्चकोटीको !

 

 

मापदण्ड

 

के हामी सबै अलि क्रुर छैनौं र?

नाप्छौं अरुलाई

केशको लम्बाइले, छालाको रङ्गले,

अनुहारको आकारले, र राष्ट्रियताको नामले

 

अरु मापदण्ड पनि त छन नी

अनुहारको मुस्कानले, बोलीको मीठासले ,

आँखाका गहिराइले, र हृदयको न्यानोपनले???

 

वाह ! कति उच्च उदगार !

 

 

रहस्य

 

मायामा,

न त '' हुन्छ

न त 'तिमी' नै

तैपनि किन सबै भन्छन-

'' 'तिमी' लाई माया गर्छु?

 

यो चाही अलि रहस्यमयी लाग्यो । रहस्यमयी प्रश्न होईन प्रश्नमा निहित मायाबारे assumption (मायामा तिमी हुँदैन भन्ने assumption) छ । एक बखत थियो, म पनि झण्डै त्यस्तै ठान्दथें । म चाही मायामा हुँदैन, केवल तिमी हुन्छ भनिठान्दथें । अर्थात् अनुरागको त्यो परमसिमाना जहाँ स्वयं आफु र आफ्नो अनुरागको स्वचेतना (alertness) समेत हराउछ, त्यहा मात्र शुद्ध माया भेटिन्छ होला भनिठान्दथें । आत्मविस्मृति (unselfconsciousness) र अवचेतना (subconsciousness) को अवस्थामा मात्र भेटिने वस्तु हुनाले यो अबोधगम्य (incomprehensible) पनि छ भनिठान्दथें ।

 

अब त्यस्तो ठान्दिनँ । माया लाई यसका बोधगम्य विभागहरुमा विभाजन गरेर बुझ्न सकिन्छ भन्ने पदार्थवादी भनेपनि वैज्ञानिक भने पनि त्यस्तो पो दृष्टिकोण राख्दछु म त अचेल । Reductionist दृष्टिकोण भनम् न ।

 

Nepe

Read Full Discussion Thread for this article