ढिलाई भए नि सुर न ताल जी लाई पनि धन्यवाद।
सुरु मै छुस्स भनी हालेको छु, सबिता र कबिता को जीवन कथा उस्तै, नियती उस्तै। टोल एउटै थर एउटै। स्कूल एकै। संयोग भन्ने कि भन्ने?
कथा लेख्ने मान्छे नै एकै सुन्ने नि एकै।