लौ यो पुन्टेको कुरो सुनेर आत नै हरहर गरेर आयो मेरो त, खै मेरोनी कसैले कृपा गर्दे हुने, खाली यहाँ कम्प्युटरमा मात्रै लेखिने भो यो खाने कुरोनी खान चै कहिले पाउने हैन। कुरो गर्‍यो सुन्यो थुक निल्यो बशो, खाने बेलामा चै तेही बशी भात, तिर्थेले (रूम मेट) पकाको काच्चो कुखुरोको सम्प्रो, छाती तेही खानु पर्छ खै के गर्ने गर्ने।