राहुलदाइको संघर्शको कथा पनि पढियो, मलाई याद छ दाइको एउटा दामी कविता shuru shuru ko


चौतारीमा भौते भेटियो
चौतारीमा बिर्खे भेटियो
चौतारीमा चित्रे भेटियो
चौतारीमा ........भेटियो
चौतारीमा ......

भन्ने साह्रै राम्रो लागया थियो।

ठुलि अब पिरेम्मा परे पछी त के रात के दिन निद्रा नै लाग्दैन रे नि हो? अब स्काइ ब्लु शट लाउनेलाई नै थाहा होला, हे हे
नेत्रे बज्जेले पनि सुनेछ मेरो गाना हा हा मोज गर बुरो, चौतारी यस्तै हो, बिस्तारै लाग्छ जाड जस्तो हे हे