Posted by: born_to_rule February 10, 2008
Login in to Rate this Post:
0
?
on this auspicious day to mark the beginning of learning...i want to remember the first poem that i learned in my life...probably it was in Nepali book of class 2 or 3...i don't know how well i remember it and please correct it if you know it (and also its my first attempt to use the nepali unicode, so pardon my byakaran)
सर्स्वती सुन्दर मुर्ती तिम्रो
ओहो कस्तो उजल रुप तिम्रो
छेउ हास बहानमा च्अडेकी
सेतो साफा पैरन म फुल्एकी
बिना लिएको कर एक तिम्रो
किताब अर्को कर्मामा छ तिम्रो
देवी तिमी बुदि बिबेक दिन्छौ
मुहान हरु कि खानि हौ
आमा तिमीमा अती भक्ती राखी
तिम्रा दुई कोमल पाउ माथि
झुकाउदै नाथ प्रणाम गर्छु
बिद्या मिलोस असिक निर्त्य माग्छु
पद्छु सधैं पढ्न सिकाइ देउ
लेक्छु सधैं लेख्न लगाइ देउ
अज्ञान को नाश गरी देउ
हे सर्स्वर्ती ज्ञान बडाइ देउ
सर्स्वती सुन्दर मुर्ती तिम्रो
ओहो कस्तो उजल रुप तिम्रो
छेउ हास बहानमा च्अडेकी
सेतो साफा पैरन म फुल्एकी
बिना लिएको कर एक तिम्रो
किताब अर्को कर्मामा छ तिम्रो
देवी तिमी बुदि बिबेक दिन्छौ
मुहान हरु कि खानि हौ
आमा तिमीमा अती भक्ती राखी
तिम्रा दुई कोमल पाउ माथि
झुकाउदै नाथ प्रणाम गर्छु
बिद्या मिलोस असिक निर्त्य माग्छु
पद्छु सधैं पढ्न सिकाइ देउ
लेक्छु सधैं लेख्न लगाइ देउ
अज्ञान को नाश गरी देउ
हे सर्स्वर्ती ज्ञान बडाइ देउ