भाग १ बाट अगाडि.............................................

नाकको फुलि फुकालेकि रहिछन् । उनि बानेश्वरको nds छिर्ने बित्तिकै मैले उनको नाक notice गरि हाले । चिन्न गार्हो त भएन ? उनि नबसुन्जेल म उठिरहे ।

‘भएन’ उनि मुस्काइन् । दाँत मिलेका रहेछन् । मेरो पनि सफा गर्नु पर्ने । मैले मेरो अधुरो काम सम्झिहालें ।

‘कफि लिने?’

‘होइन, म त चिया लिन्छु ।‘ उनले आफ्नो ईच्छा राखिन् । म ब्लाक कफिमा अडिग भए ।

मैले उनलाई जसरि हेरको थिए, वेटरले मलाई त्यसरि नै ।

‘अरु पछि भनौला’ यति भनेपछि मात्र वेटर गयो ।

केटा र केटि पहिले भेटने अनि मिल्यो भने मात्र कुरा अगाडि बढाउने भनेर कुरा मैले नै राखेको थिंए ।

केटि B Sc को exam दिएर बसेकि । बिराटनगर कि केटि । सापकोटा, उपाध्याय बाहुन । आमाले को साइनो बाट कुरा मिलाउनु भएको । हाम्रो जस्तै परिवार छ रे । आमाले भन्नु भएको । कान्छी छोरी, दिदीहरु भन्दा राम्री ।

पुड्कि नै त होईन तर हाइट कम । म पो कौन सा अग्लो छु र? जोडि त मिल्छ । मैले मन मनै गुने ।

‘अनि फुर्सद मा के गर्दै हुनुहुन्छ?’ ५ मिनेट सोचेर मैले प्रश्न सोधें ।

‘buffalo को metabolism को बारेमा एउटा paper follow गर्दै छु ।“ मेरो उडेको प्रश्नलाई उनले discrete उत्तर दिइन् ।

मैले abstract expression देखांए ।

केटि कडा रहिछ । निचोड संगै मैले कफि घुटुक्क पारे ।

‘carrier को main turning point मा बिबाह सोच्नु भएको?’ मैले पनि वजनदार प्रश्न फालें ।

उनि एकछिन सोच्न थालिन् । मलाई कता कता खुसि लाग्यो । राम्रो प्रश्न गर्न सफल भएकोमा ।

कपाल खेलाउँदै निकै बेर अन्कनाएपछि उनि बोल्दै थिइन् । त्यति नै बेला वेटर आइपुग्यो ।

‘केहि order गर्नु न ल’ उनले मेनु मतिर फर्काइन् ।

‘दुईवटा चिकेन रोल र एउटा फ्रेन्च फ्राई ।‘ अर्डर गरेपछि आफैलाई गालि गरे ।

बानेश्वरको nds को रोल एकदम झुर हुन्छ ।

‘एउटा चांहि भेज गर्नु ल’ उनले यस पटक पनि order  change गरिन् ।

‘चिकेन मिठो लाग्दैन?’ मैले केहि नसोचि, केटा साथिलाई जस्तो प्रश्न गरें ।

 ‘im  vegetarian’

‘एएएऽऽऽऽ‘ मलाई नराम्रो पनि लागेन । मेरो reaction neutral थियो ।

उनले आफ्नो भनाई सुरु गरिन् । ब्याग टेबल मा थियो । टिस्सि पेपर झिकेर हातमा लिइन् ।

‘म  master’s लाई apply गर्दै छु, Australia, यो session मा’ ।

‘अब गएपछि फेरि ३-४ बर्षमा मात्र आइएला । दिदी हरुको बिहे भएसक्यो । घरमा मेरो मात्र बाकि, ममि बाबा को मन पनि राखिदिनु पर्यो । फेरि पछि आफुलाई पनि ढिला हुन्छ । त्यसैले अहिले गर्ने सोचेको ।‘

उनि भन्दै गइन् । कफि वा उनको कुरा, के ले मलाई झुम्म बनायो, थाहा भएन ।

‘युनिभर्सिटिले अफर लेटर पठाइसक्यो । ADB को scholarship पाएको छु । त्यसैले राम्रो छ chance । Australia मा dependent  ले काम गर्न पाउँछन । so, technical line को partner भयो भने सजिलो हुन्छ भनेर, हजुर संग कुरा चलेको हो ।‘

‘अनि पढाइ पछि , के गर्ने ?’ मैले एकै चोटि अन्तिम प्रश्न सोधें ।

‘clearly  भनौं है  । अब यत्रो try गरेर पढेर फेरि यहि नेपालमा struggle गर्ने त आंउदिन । बरु retired life मा आंउला ।  this is my plan and vision of life, त्यहि हो । ‘ आंखी भौं उठाउँदै उनले आफ्ना बिचार राखिन् ।

‘भनेपछि कहिले को session लाई try गरेको?’

‘२ महिना मा session शुरु हुन्छ । भ्यायो भने यहि महिनामा, नत्र document बनाउन ढिला हुन्छ ।‘

 

कफि हिउं चुलि भएको थियो । म पनि सोचमा हराए ।

मेरो Pulchowk मा मास्टर्स सकिन अझै एक बर्ष बाकिं  । गए पनि मैले us को सोचेको हो । Australia  को त मैले सोचेको नै छैन । यि त तपसिलका कुरा, मलाई सबै भन्दा गाह्रो र अफ्ठ्यारो लागेको को कुरा त “आफु qualified भएर, स्वास्निको  dependent  भएर Australia जानु, भात पकाउन ??” मलाई मेरो दिमाग मा गढेको पारम्परिक पौरुषता को आडम्बर र रुढिबादि सामाजिक सोचले तर्सायो, उकास्यो ।

कता कता आफैमा डुबेको थिंए । कुन त nd’s को नमिठो चिकेन रोल त्यहि माथि चिसिएको ।

‘तपाईं को के छ plan?’ उनको पालो थियो सोध्ने ।

म असमन्जस्यमा परें ।

‘म सोच्दै छु ।‘ मैले साँचो उत्तर दिएं ।

‘अफ्ठ्यारो नमानि भने हुन्छ ।‘

 

उनको  नाकमा टोमेटो सस लागेको रहेछ । उनकै हात बाट टिस्सि पेपर लिएर मैले पुछिंदिए । उनि शर्मिलो मुस्काइन् ।

‘फेरि कफि खाँउ है’ भनेर मैले एउटा black coffee र एउटा milk tea मगाएं । उनले होइन, दुइ वटै black coffee भनिन् । म हासें । उनि पनि ।

कफि आयो, लामो सास लिएर मैले सुरु गरे ।

‘I don’t want to break my study right now.  अब शुरु गरि सके । बिचमा म छोड्न सक्दिन । अनि मैले त्यस्तो permanently  abroad जाने plan गरेको छैन ।  I have to be with my parents’

लप्पन-छप्पन excuses नगरि मैले सिधा शब्दमा मेरो व्यवहार र वास्तविकता राखें ।

‘you are a good person’ उनि कफि खादै हांसिन् । नाक मा केहि लागेको थिएन र पनि नाक पुछिरहेकि थिईन् ।

चिनि पुगेनछ । एक चम्चा थपिन् । मैले पनि मेरो कप अगाडि बढाए । उनले मेरो मा पनि हालि दिइन् र चिनि घोलिन् ।

‘sorry, मैले हजुरको कफि जुठो गरिदिए’ उनले भनिन् ।

‘अव मीठो हुन्छ होला’ म हांसे ।

केहि बात पछि उनले नै भनिन् । ‘ अफ्ठ्यारो मान्नु पर्दैन.  We have our own paths of life. Our paths are different so leave this issue. Take it easy. I can handle my parents’

उनि English बोल्दा बढि comfortable थिइन् । उनको कुरा ले मलाई पनि सजिलो भयो । नत्र आमा बुआ लाई कुरा वुझाउन गाह्रो हुन्थ्यो ।

मेरा साथि हरु म भन्दा राम्रा छन नि, म हजुर को बारेमा कुरा गर्छु ‘ बाकि रहेको एक मात्र finger chips मा धेरै सस दलेर उनले मीठो मानि मानि खाइन् । म हासें ।

‘मेरा पनि  batch mate हरु छन  Australia म भन्दा पनि good persons हरु । ill provide their id to you.’

हामी दुबै जना मरि मरि हास्यौं ।

उनले डायरि निकालेर मेरो email id मागिन् ।

मैले सकेसम्म राम्रो अक्षरमा लेखें

meaninglessthinkings@somewhereondearth

---------------------------------------------------------------------------------------------

अरु कुरा अर्को पटक ।