अनुराधा आइन, एउटा थप बाहाना दिइन, चौतारी धाउनु को र अब बिलाइन। कता कता कुनै आत्मिय साथी हराएकी झैं।

र मेरो अनुभवमा अधिकांस पटकथाहरु वस्तबिक राखेर पनि यती सलल बगेको यो कथा बहुतै उत्कृष्ट छ। कुनै ब्यवसाइकता न-अंगालेर पनि यति सफल लेखन चानचुने कुरा हैन। र राहुल दाइले भने जस्तो कुनै भाषिक वा मार्मिक वा उत्सुकताको कमी थियो जस्तो पनि लाग्दैन मलाई त।

अरु धागाहरु छिट्टै बुनिने छन।

तारेमाम।