हन एकै छिन अगाडि देखेको ऐले हुँदैन, दिम्सो नि के जाती कथा थ्यो रे तेस्को नि नामो निशान छैन, चित्रे नि सान झैँ गर्नि यार

बरु यो अगाडिका पाँचौटा नि मेटाइदेउ न अनि म फस हुन्छु।

ए कस्तो बिर्स्या, यो दाँत देखाम्न हुन्न, भउते भाँड फेरि सुक्या पाखुरा सुर्किँदै डाँडा तिराट कटुवाल करा झैँ कराउन थाल्च।