लोल! मुर्कट्टे रे! मुरक्ट्टा भन्या टाउको नभा भन्या के किरेजी मुसि यति पनि नबुझ्या!

ल हेर यिनि दिपीका नानी फेरि कस्तो बात मार्छिन! लौ न नि! मइँले क्यार्न छेपारा उखान जस्तो चइनि कुरा गर्दाहुम?? ढिँडो त खान दिन्छु भन्या हो र, हाम्रामा ढिँडो पाक्ने अर्छ पो भन्या त। तिमेरु हेरि आउने मेलोमेसो देखेर मसिनो चामल खोज्या छु नि गाँठे! बत्ति त पिलन्धरेको मैनटोल ल्या तेसैले त हो नि, बरु तो मइतेल सक्केर मैनटोलको बत्ति नि पिलन्धरे जस्तै भा छ, जतिखेर नि धिपिधिपि अर्छ! हेर बाबै तो भउतेले आलु-तामा त ख्वा ख्वायै हो, तेल्ले त बाबै आलु-तामा-बोडि पका्र छोक्रा छोक्रा आफू खान्छ झोल मात्तै पाउनालाई दिन्छ, अनि ङिच्च दाँत देखा'र " क्यार्नु गरिपको घर हउर, मिठो मसिनो भन्या एइ हो" भन्छ, भोलि देखुन कोइ नआउन भनेर क्या! भन्द्या छ है भोकभोकै पर्लाऊ भउतेकाँ गयौ भन्देखुन।