रमाइलो लेखाइ, रमाइलो कथा, रमाइलो हुदा हुदै सकिएझै छ।

हुनत पहिलो भागमै सकिए झै थियो। तेसैले केहि भर् छैन यो कथाको त, हुन नसकेकि श्रिमति पुन: केटी साथि बन्दै गोरेटो बदल्न सक्छिन्। जे होस्, मज्जा आयो।

अव एकैछिन् बिहेको कुरा गरुम्।

"म बिहे गर्न सामान्य केटि पाउन संघर्षरत छु"!  सायद सबै ब्यक्तिहरु उमेरमा सामान्य जिवन साथिको खोजिमा हुन्छन, असामन्यले जिविकोपार्जन गर्न गारो पर्छ।

अव कसैले सामान्य भन्दा माथिको उत्तम जिवन साथि खोजि रहेको हो भने त्यो आफैमा असामान्य हो किनकि को ब्यक्ति कसरि उत्तम बन्छ भनेर छुट्याउने कुनै सम्यन्त्र छैन, कम्तिमा मेरो नजरमा।

र सबै सामान्य जिवन साथि खोजिरहेका अबिबाहितहरुलाइ मेरो सल्लाह, बिहे कोजाग्रत पुर्निमाको जुवा हो, जे पनि हुन सक्छ। आंट गरेर खालमा बसौँ, तेत्ति हो, मार्ने हार्ने त कस्ले देखेको छर। उफ्, मेरो २ पैसे कुरो, भुल चुक लिने दिने।