हाय मै मरजावाँ!

अरे करेजी, हाय रे छम्मकछल्लो, अरे गुलबदन गुलबानो, अरे चस्मेबद्दुर, जानशीन, दिकशी, दिलरुबा, गुल-ए-गुलजार, चश्मोचिराग, मलिका-ए-हुस्न, दिलकि रानि मयाकि खानि तोहर सुन्दर मुखडा देइखके स्वर्गके अप्सरा शरमसे हुन्छ पानी! ऐसन बात बतियाइके हमर फुल जैसन दिलपे खन्जर किन मारेछ तिमि? उ बनवारीके बेटि कथि हो, सला पुरे के पुरे दुनियाँले लरकिको हमि हवामे उडाइदिन्छ तोहर खातिर। अरे उ त सला हमरो किस्मतवा हमरो संग काँल बिरेक खेलेछ त हमि तोहर संग बतियावनेको पाएथेन। पर केहि छेन, अब से यो गबरु जवान तोहर आँचलमे छ रे। पर उ चयाङ्बाको जब नाम आवँछ सला हम्रो बदनपे छाएको मस्ति, हमरो आँखमा आएको खुमार, हमरो गावँमा लाएको बाहर सब के सब गुड गोबर भइहाल्छ रे!!!!!!