हन ए जिम्माल, माथि त्याँ लैनचौर सेरोफेरोका दाईहरुलाई चिन्या छ भन्दा चै मोतिलाल बा (कान पनि सुन्दैन थे राम्रो आँखा नी मोतिया चढ्या छ रे भन्थे -- तर उनलाई मनलाग्या भन्या ढुङ्गेधारामा नुहाउन पानी भर्न आका आईमाई तरुनी चै घुरी घुरी हेर्थे)जस्तो गर्नी --अहिले लउ लेटरको कुरा उठेसी आफैले त पाउनी नपाउने ठेगान छैन अझ च्यातेर आधी मलाई भन्दै --- खुरुक्क त्यो कुरियागाउँ तिरबाट आएर थापाथली मिस्सीने ठामको बससट्प तिर नगएर --