मोइच्याँङ..............

मोइच्याँङ...........

मोइच्याँङ..................

तुइँले हिजु देखि घोक्रो सुकार काराकु देखेरा लु मो दुकुर्दै आयु है। बोरु तेरो कोइलिकु जास्दु सुरिलो स्वोर छा, घोग्रो फुट्ने गारि कारार यो लोलको जास्दु स्वोर भायु भानि के गार्ने? तोइंले बोलायु कि मेरो खाच्चारले बोलायु भानेरा मोइले चिन्दाइना फेरि, तेस्दो नागार मोइच्याङ......

आनि तोँ काँ गाकु थियु याद्रो दिन? मोइले ता तोँ धातुरे साँगा पो साल्कियु कि भान्ठानेकु। तेस्को खाप्पारमा बाजाउंजा भानेको, तेल्लाई नाभेटेरा आरुलाइ नै बजाइदियु मोइले......गाउँ भारिको घारबाट साप्पैकु डाम्फु निकाल्ना लागायु मोइले आनि साप्पै डाम्फु बाजाइदियु।

यो पालि मोइले धातुरेलाई जानिकु छा....... खार्कमा पुन्टे भान्निले निम्तो देकु छा रे साप्पाईलाई आइजा मोइले मोमो ख्वाउंजा भानेकु छा रे। धातुरे पोनि जाने भानेर हाल्ला गार्दाई छा..... यहि बेला हो मोइले तेल्लाई ठिक पार्जा। यै डाम्फु लागेर तेस्को खाप्पार मा बाजाउंजा मोइले। डाम्फु पोनि बाज्ने धातुरेको खाप्पार पोनि बाज्ने कास्तो माज्जा हुन्जा......

तेसाइले मो पोनि खाच्चार, च्याँङ्ग्रा सप्पाई पासाँङकु आप्पालाई जिम्मा लागार झार्जा खार्का तिर यो पालि। सुद्नालाई च्याङ्ग्राकु छाला लेरा जान्जा......त्याँ धातुरेको लुँगी मोइले खोसि हाल्जा। आलि आलि जिम्बु रा छुर्पि पोनि खोज्दाइ छा मोइले कुसेलि लानालाई। छुर्पि बानाउना बोरु त्यो दुहुनु पार्ने खाच्चार्नि कादा गाइचा......

बोरु तुइंले नि मेरो खाच्चार, च्याँग्रा, भेंडा सप्पाइको काइले काइं तुँलाई फुर्सद भाकु बेला हेरबिचार गार्दे ल मोइच्याँङ। बोरु त्यो लोल भान्नि खाच्चारले साराइ साम्जिन्जा तोँलाई.....आचेल मोइच्याङले मोइ पोनि खाँदाइना भान्जा काराउँजा...... रातभारि सुद्नाइ दिंदाइना। बोरु तोइंले यसो मोइ खार तेल्लाई साम्जाउंदाइ गार..... मो खार्का गाइरा धातुरेलाई ठिक पारेरा आउँजा। त्यो झिद्रे भान्नि पोनि जान लाकु छ रे...... बोरु त्यो बिरे, ज्यालगुमार, काले, हार्गेहारुलाई पोनि खार्कामा पाठायु भाने मोइले जानेकु छा...... सप्पाइको खाप्पारमा डाम्फु बाजाइदिन्जा। 

लु मो आबु तोम्बा खान बास्यु। काद्दी हाल्ला गार्जा तोम्बा नाखारा भानेरा खाच्चार रिसाउनु लाग्यु, तों झाट्टा आइजा होइ आनि गाफ गार्ना पार्जा।