हम्रो दुसरा गना कबिताके शिर्सक छे- "हमि मदनवा बेकम्मा छेन"

हम्रो माई जब हमको रसोइपे इन्तजार कियो
तब सला हमि डिस्कोमे हेन बाजार पे थियो
जो डब्ली पे हमि थियो उ असनके डब्लि थियो
घइर आइके खाएको त माँइके हाथके सब्जि थियो
पुनटे बुह्रालाई हमि बुह्रो भन्यो सुसराको कोहि बात सुझेन
अरे हमि मदनवा कभि बेकम्मा छेन उ बात बुह्रो किन बुझेन?

भितर बाहिर दोनो जगेह हमि सला शेर हि छु
पिछवाडा सुकनेको बात कहाँ थोडै गंजा चरस खाएछु?
रस्ते पे त सला लरकि जिस्कावने हो, थोडै घर पे मिल्छ?
बाप पिटाइ नखाइके थोडै हम्रो जैसन जवानि खिल्छ?
पुनटे बुह्रालाई हमि बुह्रो भन्यो सुसराको कोहि बात सुझेन
अरे हमि मदनवा कभि बेकम्मा छेन उ बात बुह्रो किन बुझेन?

लिखनेको तो लिखिदेनेको सक्छु लाँवलैटर ऐश्वर्याको
किस्मतवाके कथि बात, लाइन मार्छु हमि जमिंदारके बेटि केशरियाको
बुह्रो को हमि बुह्रो बोलावँछ थोडै हुजुर जवान छ?
दह्रो वरो सब गोलखाँडि गियो थोडै बुह्रो जवान छ?
पुनटे बुह्रालाई हमि बहुत समझायो कि उ जवान रहेन
बात काहेको बुझ्दैन सुसरा हमि मदनवा बेक्म्मा छेन

जे राम जि कि।