लौ फेरि सुके छ, बैसाखमा खहरे सुके झैं। आफु पनि अब बेपत्त भैइन्छ अब यस्तो तालले। काम् न पाएको बुढो भन्न थाले, चित्तै दुख्ने गरी। फेरि अजै देखि किलास रे प्रौढ शिक्षाको को। कस्तो हो कुन्नी, चाइनिज बोक्सि परे छन्, कम्ता दुष्ट छिमेकी होइनन्। लौ न पर्भो कुन दैबले बचाउने हो। काल् भैरब, महांकाल भैरब, स्वेत भैरब, आकाश भैरब, टिका भैरब, बाघ भैरब अनि भैरबै भैरब ले रक्षे गर्नु पर्‍यो पर्भो।