:) 
नमस्ते !
अन्तरेजी, ठयाक्कै मैले नै सोचे जस्तो:)हउरले लेकेको सप्पै जो कुरो मनपर्छ है मुलाइ त। अब कहा के कस्तो किन हुनुपर्ने भन्ने कुरो केहि आम्दैन । बोधो दिमागआँ उस्तै के ‘साउन मा आँखा फुटेको गोरु सधै हरियो देख्छ” त्यस्तै हालत छ। तर नेपेदाजुले दिनु भएको अभिब्यक्तिले भने केहि कुरो पुग्यास्तो लाओ भन्छु र। यो गजल भन्ने कुरो छोटो समयमा नहुनेरे’छ । त्यस्मा पनि मेलापात वनपाका चुलोचऔको सप्पै जो भ्याएर बचे कुछेको समय त झन ‘ गजल ‘ लेख्ने सपना नै होला के रे

नेपेदाजु,
कृतज्ञ भए है हजुरको प्रतिक्रियाले । यसोधाउदै अरे'सि कसो दृष्टि नपर्ला त —सोछेकिम हुनपनि त्यस्तै भओ ।हजुरले दिएको सुझाबहरु सांचेरै राखे। कुनै दिन जसो तसो ‘गजल’ भन्न मिल्ने लेख्न सकिएछ भने हजुरलै देखाउला है। तर हजुरको दर्शन पो पाइने हो कि हैन?यसो झुल्किएको मऔका पा’सि त – यसपटक अस्तै छोपेरै ल कस्तो भयो भन् त भनेर सोध्न हुन्थ्यो:) चौतारीमा बेला बखत बहुमुल्य सुझाव दिन बाहेक अरुबेला हजुरको उपस्थिति त्यै गित छ नि---- ‘ तिन दिन भेट भो ज्यान माया तिन वर्षै हराउने ‘’ ---जस्तो छ । जे होस बेला बेलाआउदै गरे चौतारी’सुनमा सुगन्ध’ हुनेथियो भन्छु र ।बरु त्या मेरो टुक्रा टुक्रिमा मेरो ‘रुमानी साइड‘ले अवाक बनाएछ । खै के पो त्यो भुनेको – जे होस हजुरले भने पछि राम्रै होला भन्छु :) फुरुंग छु

-ग्वाँचे राम्रो गयो है कथा तर म चै झस्किदै पढ्दै अरेकिम है बेला बखत यस्ता सामाजिक कथा कुथुंग्रि पढन पाए हून्त्यो।

 
-अनि हेर हे सुर्नटाल टिम्रो नयावर्ष ले मलाइमेरो वनपाखा याड गराएर ल्यायो –ढन्यवाड होइ

-नेप्चे भाइ राम्रो लायो पोइम अर्को नेपालीमा जावस न त। :)

-देवरजी टेवल हेर्न हतार लाइसक्यो कसरी पो होला टाँस्न मिल्ने?:)
-चित्रभाइ पढे कथा राम्रो रे’छ ॥ हरु पनि लेख ल :)
-रिठ्ठे –अस्लाम वालिकुम!

-अनिखेरि नमे तिजको गित डेलिकट को लागि धन्यावद है । यि तिरु ठूली प्रिति सिसहरु सप्पै जो कता जानुभओ भन्छु र मलै त्यो के जाति नङपालिस लाम्ने ,कपाल काट्ने कुर्ता लाम्ने इउलिस बोल्ने ब्युटिपारलर जाने सप्पै जो सिक्नु पर्ने भओ भन्छुर