हेल्थ पोस्टाटि ओरालो झर्दै थेँ, अलि तर बरको रुख पछाडि गुनगुन अरेओ सुनियो। हेरि को रैछ यो मध्धे दिनाँ एक्लै गुनगुनाम्ने भनेर यसो बरको रुख पछाडि गा' त हाउँरै रिट्ठे हेरि एउडा गुलाबको फुल हाताँ ले'र एउटा एउटा गर्दै फुलको पत्र चुँडाल्दै-फाल्दै अरिरा रेछ। नदेखिने अरेर यसो हेरेको त मोरो त तो एउडो हिन्दि फिलिमाँ सारुकेले अरेओ अस्तो फलाक्दै फुल चुँड्दै रेछ " ठुलि मेरि हो, ठुलि मेरि हैन, ठुलि मेरि हो, ठुलि मेरि हैन" भन्या भन्यै रेछ! मलाई देखेर हत्त पत्त फूल सुल फालो र कुरा अर्न थालो। मइँले नि भन्देँ मोरालाई " हेर केटा हेर्दा त खाइलाउदो छौ, चाइन्जो पडाइ‍-लेखाइ घर खानदान नि मजाकै छ तिउँरो तर तो के जाति ठुलि लाने भा' कम्पिटिसनाँ जित्नु पर्छ भनेर भने। हाउँरै चौतारिओ पुराना हरितालिके र गालउ त छँदैछन अझ अइले आ'र तो दाने नि लइनमा छ तेसइले सपै भन्दा ब्यास्ठ(best) हुन सके मात्तै हाउँरि ठुलिओ दिल जित्छौ नत्र मदनवाको ताल हुन्छ भनेर भने। यो सुनेर कुन दिन ठुलिले म बुडोलाई मुआआ अरेओ सम्झेछ मोराले हो न हो बुडा ओखति खा'र तन्नेरि बनेछन भन्ठानेर यति कुरो फलाकेको हो है तेसले। केइ ओखति नि खा छैन मइँले!