मदनवा कता मोरेचन, कुन्नि? लरकि पाईन, लरकि पाईन, भुनेर मरिहत्ते अरि रा'थे अस्तिन। मुईले ल्याफद्याछु के रे। सानी त धेरै सानी छे, उनमा आँखा गाढेउ भुने चईं रन्केको झिरले आँखा साँखा फोडिदिम्ला, अरु चार मध्धे एउटी रोज, लौ! चाट्टै लान्छु भन्न बेर छैन बज्जेको फिरि।