Posted by: Gautam B. November 27, 2006
Login in to Rate this Post:
0 
? 
?
"घाम"
सुन्दर सपनाहरु बुन्दै-
मेरो धर्ती मस्त निदाएको बेला
अँध्यारो कालो रातमा
कुन्यू, रुख र ढिस्काहरुले छेलिँदै
चोरझैं लुक्दै-लुक्दै आएर,
भर्खर पलाउन थालेका
मेरो आँतका मुनाहरुलाई कुल्चेर
भूईमै मिलाउन खोज्ने
दिलको कालो
सेतो सेतो तूषारो
एक प्रहरको घाममै
गलेर, पग्लेर र बगेर
आफैं बिलिन भैसकेछ।
***************************
जिम्मालको 'तूषारो' पढेपछिको भावनालाई हतार-हतार कविता बनाइदिएको मात्रै है।