आफु पेन्सिल भैयो, उ बाठी इलेजर मेटीएरै आफ्नो दिन रात् जानी भो आफु भैयो दारी, उ छुररा रेजर पलाउनी रहर् नी आफ्नो, रहरै हुनी भो उ परी सहरकी, आफु त भिलेजर बजार आउदैमा ट्याम जानी भो उ भै अद्वितीय, आफु जस्ता त भरमार आश पनि आफ्नो त चिलिम फर्किने भो लौ न ----