Posted by: tarun tapaswi February 9, 2006
KAVITAKO DESH
Login in to Rate this Post:     0       ?        
यो झिनो सासको यात्रामा, यसले मलाई क्षण क्षण मार्दै छ। तर पनि हरेक साँझ म ब्यूँतन्छु र फेरि भोलि मर्ने जोहो गर्छु!!! सारै राम्रो छ है कविता । बिर्खे दाई तपाईंले त पुराना कुरा सम्झौनु भो । आतितका कुरा खेल्न थले मनमा ती रात फेरी सलबलाए सम्झनामा आगो एउटा छ यो दिलमा कसैले दिएको उपहार मायामा साँझको बतास थपी उर्जा आगोमा जब परिनत हुन्छ त्यो ज्वालामा तिर्खाएको यो मन आन्धेरी रातमा डूब्न पाएहुन्थ्यो भन्छ बिजुली पानीमा
Read Full Discussion Thread for this article