Posted by: Birkhe_Maila January 11, 2006
Login in to Rate this Post:
0 
? 
?
काठमाण्डौको एक बिहानी –
राजधानी हुनुको खोक्रो गर्व गर्दै
फोहोर अनि
दुर्गन्धको घुम्टो ओढ्दै
काठमाण्डौ, बिहानी बोलाउँछ!
ईतिहास देखि नै सम्पन्न
महलहरु,
यत्र तत्र मौलाएका
ईँटका थुप्राहरु,
थाम्नै नसक्ने भार बोकेका
सडकहरु,
जर्जर र खण्डित
मंदीरहरु
बिस्तारै ब्युँझन्छन्।
भोकै सुतेको ‘सन्ते’
पाउरोटी भुँडिमा हाल्छ,
र रिक्सा निकाल्छ।
टन्न खाएर सुतेको ‘राममान’
चिया पिउँछ,
र पसलमा धुप सल्काउँछ।
सडकको पेटीबाट
एउटा खाते बिउँझन्छ!
चुरोटको तलतलले
यता उता नियाल्छ,
जिउ कन्याउँछ,
बोरा पट्ट्याउँछ!
अटाइ नअटाई भुँडि भर्ने मन्त्री,
बाथरुममा बमन गर्छ
र मर्निङ वाकमा निस्कन्छ
सचिवले पाल्तु कुकुर डोर्याउँछ
र हिजोको मिटिङले भरिएको
खल्ति सुमसुम्याउँछ
भुस्याहा कुकुरहरुले
सडकमा रास लिला मच्चाउँदा,
अघिसम्म मिचिएकी सुन्तली
लुगा लगाएर बाहिर निस्कन्छे
र आफ्नो अस्मितालाई सम्झन्छे
रातभरी आत्तिएको विरामी,
ठिक भएको अनुभव गर्छ
कुरुवालाई थप दुख दिन्छ
र ‘टिचिङ्’ को क्याबिनमा बल्ल निदाउँछ।
‘भिडियो गेम’ सम्झँदै सुतेको फुच्चे,
हिजो रातीको ‘ड्याडी’को आश्वासनमा दंग पर्छ
र ‘टिफिन’ बोकेर स्कुल बस चढ्छ
डेरामा बस्ने किस्ने,
दाँत माझ्दै घरबेटीको छोरी सम्झन्छ
कपालमा ‘केवो कार्पेन’ लगाउँछ
र खैनि च्याप्दै क्याम्पस जान्छ
‘डायबिटिज’ ले पिडित पंडित
खाली खुट्टा पशुपती जान्छ
‘जेरि स्वारी’ हसुर्छ
र जेठो छोरोले मम खाएकोमा
बागमती नुहाउँछ!
राजधानी हुनुको खोक्रो गर्व गर्दै
फोहोर अनि
दुर्गन्धको घुम्टो ओढ्दै
काठमाण्डौ, बिहानी बोलाउँछ!