बर्खाआ येऊदिन मुसल्धारे पानि झम्झम परिराच, मसित छाता साता केहि छैन। येसो हेरेको अलिपर कुनाआ छिमेकि देस्का दाइले साइकलां तिहुन तरकालि लियेर ओत लाअर बस्यारैचन। म नि नजिकै गअर उब्बिये। येउछिन पछि चाइनजोलाइ चट्ट मोलुआ सुर्ति निकालेर माजाले माड्न लाये। मलाइ के अरम र कसोअरम भअछकेरे, उन्ले सुरति माडेओ देखेर। आ गयें मनि देसि दाइथिम र येसो मेसो मिलाउन थालें। चिनजान भअ, सुर्ति तिनपालि पाड्कार चप्प राखियो। पानि दर्कन छोडिभ्याथियो, अब बाटो तताउन परो भनेर लाआकोत, देसि दाइले भने, "अरे भाइ २ मिलेट पर्खिजो जानुस, हाम्रो येक सायरि जो सुनिहाल्नुस उसको बाद हामि भि जो जानुछ" सायेरि भनेसि आफुलाइ कोदा रोटि र लसुनको छोप झै लाउनि, आ फर्के मनि,,,, मासुक का बुढापा रौनक लाराहा हे अंगुर का मजा आज् किसमिस् मे आराहा हे।।