::अनि तपाइहरु जम्मै संगै हो??:: अलि डर लागेनि सोधिहाले लु जा त। अलि लजालु रैछन ती बैनी त, बोल्दै नबोल्ने। ::हामी छापामारतिर, यी कमरेड चाहि भरखर आएकी, मिलिसिया भन्नुपर्ला।:: ती बैनीलाई देखाउदै भनि त्यहि बैनीले। अब आफ्नो भाग्य नै खोटो रैछ, अलि अगाडि भेटेको भए त के हो के हो, भेट्नु नि मिलिसिया भएछि त। शायद म नि त्यहि गाउमा बस्थे होला घरजम गरेर, पापी मनमा नि अनेक भावना आउन थाल्यो। हेर्दा हेर्दै हिले भन्जयाङ्ग आइपुगेछ। ::यहाँ चिया खाने कि, सर।:: प्वाक्क लोक दाइले बोल्नुभो, आफ्नो केहि हुन लागेको बेला। बिचरा बुढालाइ म पनि उनिहरुसंगै लाग्ला भनेर सार्है पिर परेछ। ::बैनीहरु नि चिया खाने कि??:: मैले सोधिहाले प्वाक्कै। यसो हेरेको त लोक दाइ मलाइ आँखा तर्दै हुनुहुँदो रैछ। ::भो नखाम्, हामी लाग्छौ।:: ती बैनीले यसो भनेछि बाल्ल लोक दाइको अनुहार अलि चहकिलो बन्यो। ती बैनीहरु बाटो आफ्नो बाटो लागे, हामी चाहि एउटा चिया पसलमा छिर्यौ, तर मेरो लोभि आँखा तिनै राम्री बैनीलाई पछ्याइरहेको थ्यो, टाढा पुगेर बिलिन नहुन्जेल सम्म। ********************************************