हेल्लो मुजी बेनेडिक्ट,

के छ? बडा हिरो बन्दैथियौ, मुजी केटी पट्टिए? कि अझै मोटी श्वासनी लाई मन लागि नलागी चिक्दैछौ? अनि अब मुजी आफ्नो हार को दोष सारा जनता लाई? मुजी तिम्रो पपुल्यारिटी मेरो जती भएन भनेर कुँठा? तिम्रो दुई पैसे कविता कसैले पढेन भनेर चिन्ता? हेर मेरो कविता, अनि मुजी केही सिक, कसरी शब्द बङ्याएर ताना मार्ने भनेर -

बेन्नेडिक्ट, तिम्रो शब्द को भँडार रिक्त
तिमीलाई लाग्छ तिम्रो वाणी कटु
तर मात्र हुन्छन् छक्का र हरुवा मोहित

यो हो साझा, अनी म यहाँ को राजा
तिम्रो कमान बाट छुट्दछ कपास
मेरो वाण ले बजाउँछ तिम्रो बाजा

तिमी भन्छौ मेरो धेरै छौ रूप
म मान्छे हुं या हुं कुनै भूत
तर मात्र मेरो एक वाक्य, डर ले हुन्छौ चुप

तिमीलाई चाहिएको छ सम्भोग
तर हुन्छौ त्ऋप्त हस्तमैथुन बाट
अनी लुकाउँछौ श्रीमती को गुप्तरोग

तिमी कुरुप ब्राम्हण पाखे
राम्री ले किन पत्याउन तिमीलाई
जब तिमी बिन मुखौटा को लाखे

तिमीलाई चाहिन्छ डल्लास जस्तो जोडा
टेकाउँछ हात खुट्टा तिमीलाई
अनि चढ्छ पछी बाट घोडा