(सफल जिन्दगी भाग २ यहाँ सम्क्ष ल्याउने प्रयास मा - कथा बस्तु यथार्थ भए नि कसै सँग मिल्न गए चाँही - "लागे पागे बुढा को दोष " ....)

सेल फोन मधुरो आवाज ले बज्यो , यो त पक्कै कल होइन भन्दै सेल फोन हेरे , मेसेज आको रहेछ , इन्बोक्स मा जादा मेसेज देखे " Lets work things out ...." एक त घाम ले पारा तती रहा थियो त्यस माथि उु सँग अझै रिश उठी रहेको थियो । उसलाई म के कुरा मा रिसाउछु , कस्तो कुरा मलाई मन पर्दैन सब ज्ञान थियो,  त्यही पनि उु त्यही कुरा ले म सँग झगडा गर्न खोज्थी । माया गरी मन भित्र राखेको मान्छेले त्यो मन लाई दुखाउदा चित्त कस्को नदुख्ला र ?

समय ले कसै लाई कुर्दैन भन्थ्यो र समय को गती पनि मोड्न सक्किन्न भन्थे तर म त्यो गती लाई मोडेर अतित तिर लाग्दै छु , कहाँ के बिग्रेछ भनी हेर्न खोज्दै छु । शायद दोषी मै नै हुँ कि ?

नेपाल छोडेको नि बर्षौ भयो , नेपाली को छोरो, परिवार प्यारो कस्को हुँदैन र त्यस माथि त म एक्लो छोरो बाउ आमा को काख छोडि हुइकिए म पनि अमेरिका तिर । बाउ आमा को सपना साकार गर्ने धोकोले अमेरिका आको आज जिन्दगी लाई तराजु को तौलो मा तोल्दै छु । अब उु सँग को भेटको , कथा त , पहिले नै लेखी सकेको छु । त्यो अन्तिम दिन लाई डेढ बर्ष अघी लग्यौ भने आज को दिन आउछ , तर हाम्रो यो नयाँ यात्रा १ बर्ष अघी सुरु भएको हो, त्यही सुरु गरु होला ...............

हाम्रो त्यो दिन को बिछोड पछी एक अर्का सँग कुरा सधैं जसो हुने गर्थ्यो , उु मलाई मन पराउथी र म उसलाई त्यो कुरा मा दुई मत हुन सक्दैन । हामी बिच केवल भौगोलिक दुरी थियो र त्यसै दुरी लाई मेटाउन हामी कोशीश गरी रहेका थियौ । उु न्यू योर्क मा थियो भने म अहिले काम को शिल्शिला मा डेन्भर सर्नु परेको थियो । मलाई न्यू योर्क को चहल पहल मन नपर्ने भएको कारण ले उस्लाई डेन्भर मै सर्ने कर गर्को थिए , तर उु मनेकी थिएन ।

सधैं झै काम पछी उसलाई फोन लगाए, म सधैं काम सकिने बित्तिकै उस्लाई फोन गर्थे , आफ्नो ६ बज्दा उसको ८ बज्थ्यो धन्न एउटै सेल फोन कम्पनी भएर आफु लाई ओवरेज नपर्ने 

फोन को अर्को तिर उसको सुमधुर आवाज ले मेरो सब थकान मेटिदियो । दिन भरी काम का कुरा हरु उसले नि बताए र मैले पनि । दिन भरी को रिपोर्ट पछी उही अब के गर्छौ , आज के खान्छौ आदी इत्यादि .....

उु - " अनी अब को कोमिङ वीक्न्ड त लोङ वीकेन्ड छ , तिमी मिल्छ भने बिहीवार नै निस्क त्यहाँ बाट , मैले शुक्रबार बिदा लिएको छु , हामी यो पाली Maine घुम्न जाउ । आईतवार फर्कौला अनी सोमबार त बिदा नै हो तिमी सोमबार बेलुका फर्क , हुन्छ  ?"

म प्राय लामो बिदा हुँदा न्यू योर्क जान्थे उस्लाई भेट्न तर अहिले सम्म उु भने यहाँ नआएकोले मैले उस्लाई यहाँ बोलाउने बिचार  गरे -

म - " सधैं म नै आएको छु , यो पाली तिमी आउन बरु यहाँ "

उु - " तिमी लाई थाहा छ त मलाई  इष्ट कोस्ट छाड्नु मन छैन , किन तिमी फेरी मलाई त्यहाँ सार्ने निउ खोज्छौ "

म - " ल यसो गरौ न , पहिला ठाउँ हेर अनी चित्त बुझेन भने बरु मै न्यू योर्क सरुला "

मैले नि जोखिम लिएर भनी दिए । यो बाजी हात पर्छ भनेर होला उसले पनि हुन्छ भनिदियो । 

अब मलाई र डेन्भर लाई केवल उस्को प्रतिक्षा थियो ।

बैरे को कुरै बेग्लै - क्या चाल चलेको

कथा चाँही भयन्करै नै मज्जाले गैराछ -

कस्तो बैरे कस्तो भाको यार - क्या सुध्रिएको - प्यार ने बैरे को निकम्मा करदिया लोल

 

च्याङ्ग्रा - "जोइ टिङ्ग्रे हुने भईश "

रिया - " जे पायो त्यही नबोल " म तिर हेर्दै - "केही भन्न सक्दैनौ यस्लाई ?"

म - " अपार्टमेन्ट आयो "

 

यो लिने चाँही खुब मनपर्‍यो ल मलाई

"केही भन्न सक्दैनौ यस्लाई ?" भन्दा " अपार्टमेन्ट आयो " रे लोल लोल महा लोल

मैले अस्ती तेइ भेर गाली नगरया, यो बैरे पाट, एस्तै एस्तै केइ गर्छ भन्ने त लागिराथ्यो। यस्तो छट्टु बैर्या खप्पराँ कसरी यस्ती राम्री रिया जस्ती पर्न पुग्या भन्या, म त छक्क पर्छु भन्या, खप्पराँ लेखेर ल्याउन पर्छ भन्थे, हो रेछ कि क्या हो।

बज्येले सास्ती पाउला भनेको, हेर्दाSSS हेर्दै रिया जस्ती बुढी पो पाउन लाग्यो बै! ल बैरे, कथा घच्ची गैराछ, अब धेरै ट्वीस्ट नराखी कथा अगाडि बढाउ त! कुर्दै छु म याँ, कथा सुन्न  

ओहो बैरे कथा एकदम रमाइलो भाईरा छ। अब एस पछी को भाग पनि चाडै पद्द्न पये हुन्थ्यो। साझा खोल्ने बितिक्कै बिअरे ले नयाँ पोस्ट गर्‍यो कि भनेर हेर्छु म। ल त बैरे म त तिम्रो कथा को प्रतिक्षा मा छु। चाडओ राख्नु पर्‍यो। तिम्रो कथा पद्द्नु को मज्जै अर्कै छ।  

फेरी के हुन लाग्यो भनेको त घर पो किन्न लागेको रएछ, फेरी घर मा भनेको छैन भन्छ खै के के हुने हो अगाडि.....

Oye Baire, it's already monday. Where is the next part???

khai ta Baire katha chadai padna paye hunthyo...

म - " अपार्टमेन्ट आयो "

रिया को आँखा मा क्रोध थियो । त्यो ज्वाला मा मेरो ज्यान कति खेर च्वाई हुने हो त्यो चाँही थाहा थिएन तर हुने चाँही निस्चित थियो ।

हामी सब मेरो अपार्टमेन्ट भित्र पस्यौ ।

(भित्र पस्न साथ )

च्याङ्ग्रा -" लौ तेरो अपार्टमेन्टमा चोर आएछ , सब कोठा मिलाएर गएछ । "

रिया हासी , म नी मुस्कुराए

केरेन - "Impressive "

केही बेर थकाई मार्न बस्यौ , च्याङ्ग्रा र म बार्दली तिर लाग्यौ । रिया र केरेन भान्सा तिर ,

च्याङ्ग्रा - " भने पछि तिमी हरु अब sure भइश होइन त ?"

- "हुन त हो , त्यहि नी घरमा त भन्नु पर्‍यो नी, माने नी नमाने नी खबर त गर्नु पर्‍यो, रिया घर बाट मन्जुरी नभई अघि नबढ्ने भन्छे "

च्याङ्ग्रा - "त्यसको नाटक हो , म कुरा गरुला त्यो सँग "

- "खोइ के भन्ने , बिहे गर्नु भनेको ख्याल ठट्टा त होइन । हामी बीच जात को अन्तर छ , बुढा, बुढी हरु को सोचाइ पुरानो छ , भन्या जस्तो चाँही सजिलो हुदैन "

च्याङ्ग्रा - "धन्ना नमान, be positive "

रिया - "तिमीहरु चुरोट कै खाजा खाने हो की हामीले बनाको नी खाने ?"

हामी केही नबोली भित्र पस्यौ ।

रिया - "बेलुकी हुन अघि बाहिर जानु पर्छ , थकाई भन्या पछि मारुला , I want to enjoy this weather"

केरेन - "I agree"
 
- "OK"

डेन्भर शहर घुमियो , रमणिय बाताबर्ण संगै हामी नी रमायौ , तर खुट्टा र पेटले भने साथ दिएन , सुर्य को ढल्काइ संगै खुट्टाले कदम लिना छोड्यो , पेट बाट अनेक आवाज आउन थाल्यो ,

च्याङ्ग्रा - "अब त सकिन्न , कति हिड्नु जिन्दगी नहिड्या यो डेन्भर मा हिडियो , लौ अब कतै गएर चिसो बियर तानु , अनी पेट पूजा नी गरौ "

को पहीले बोल्छ भन्ने कुर्हाइ मा सबै जना थियौ , च्याङ्ग्रा ले बोल्यो सब ले सहमती दियौ ।

तरुनीहरु साथ मा थियो जता पायो त्यता लानु त भएन ! हामी भिटा तर्फ लाग्यौ ।

केरेन - "Wow this is a lovely View, I must give it to you, You know how to treat a woman and get your point across, very tactful"

वेटर लाई पहीले त चिसो बियर अनी तरुनी हरु लाई वाईन मगाइयो ।

केरेन " I can't believe that vacation is almost over. I love this place ....I don't want to go back . "

च्याङ्ग्रा - " I agree "  रिया लाई हेर्दै - ""What do you think ?"

रिया - " " Ohh my God !!! Now its you three vs me ? ......."

" Its a good place, but I still need time to think "

च्याङ्ग्रा - " तेरो नाटक अत्ती भयो ? पहीले यही बैरे नभई नहुने , अहीले सब कुरो मिल्दा चाँही किन नाटक गरि रहा ?"
 
च्याङ्ग्रा - " थपक्क घर मा इन्फोर्म गर , अनी बरु अहीले यहाँ engagement गर , बिहे भन्या पछि गरे नी हुन्छ "

रिया - " किन सब कुरा मा हतार गर्नु पर्‍यो , मैले सोच्छु भने कै छु नी "

च्याङ्ग्रा - " अब सोच्ने टाईम सकियो अब Let you action speak volume "

रिया - " घर बाट OK नभई त केही नी हुदैन ?"

च्याङ्ग्रा - " 21st century मा नी , त उहीले को कुरा नगर । मेरो पालो मा त खूब सब ठीक हुन्छ भन्थिस त , आफ्नो मा चाँही के भयो नी ? अरु लाई अर्ती दिन सबल सक्छन , फोलो गर्न चाँही गाह्रो हुन्छ "

च्याङ्ग्रा केरेन लाई हेर्दै - " What you think Honey !! Does it make sense for her to get an OK from her family ? Its simply ridiculous"

केरेन - " Give her time, that is what she is asking for , But Riyaa the time you have asked for is to think positive not to think what ifs ? Opportunities does not knock twice "

रिया चुप थी , म तर्फ हेरी , शायद उसलाई मेरो भनाइ पनि सुन्नु थियो होला ,

सधैं आफ्नो स्वार्थको कुरा गर्थे ता अहीले भने उसको साथ निभाउन जरुरी लाग्यो मलाई ।

- " You take as long as you want, No pressure from my side. We will move forward with our plans when you are ready....... As Keren said think positive "
 
रिया - "Thank You "

क्रमश:

एतिका दिन पछी कथा आउँदा नि एती छोटो

भएन बैरे - अर्को भाग पनि छिटो हाल त

जात मिल्दैन घर बाट प्रोब्लम हुन्छ भनेर त लोप गर्नु भन्दा पहिले नै सोच्नु पर्छ नि

अहिले आएर घर मा कसरी भन्ने भन्ने कुरै आउँदैन -

मन पराइसके पछी सँगै बसिसकेपछी - घर बाट हुँदै भन्दा अरु सँग बिहा गर्ने त

यो नमिल्ने कुरा चाँही गर्न मिल्दैन - कि त पहिले नै सोच्नु पर्छ -

च्याङ्रा ले ठिकै भन्यो पहिले एही बैरे नभै नहुने अहिले नाटक गर्न कहाँ पाईन्छ

ल अब बैरे छिटो अर्को भाग राख त खुरुकन

के हो बैरे ज्यु,
यो चाँही भएन नि । यतिका दिन पछी पढ्न बसियो। यती थोरै, मज्जै आएन हो।  हात्तीको मुखमा जीरा जस्तै  भयो यो त । छिट्टै अर्को भागको आशमा प्रतिक्षारत छु।

मुला बैरे, बर्सौँ पछी आयो त्यो पनि पढ्न सुरु गर्न पा छैन सकी सकेछ, के गर्या पाट, भेन नि यस्तो त।

माया गरेछी के जात-भात नि, केटाले केटी र केटीले केटा रोजेछी भै हाल्यो नि, पुन्टे काजी र जिम्मालबा जस्तो दोस्ताना चाइँ हुन भेन क्यारे, अरु त सब चल्छ भन्छु म। बैरेले यस्तरी रोकेछी मुटु धुक धुक भेर ल्याउँछ भन्या, ट्विस्त् ल्याउँछ पाटकी, यस्सो अलिकती राम्ररी गा हुन्छ, द्वाङ्ग गरेर खाल्डोमा पार्दिन्छ बज्ये। सफल जिन्दगी छ क्यारे, ह्यप्पी एन्दिङ भेन भने खौँ हान्छु, हा गरेर। थाहा छ कि नाइ? थाहा नभे त्यो लहरेलाई सोध्नु, अस्ती तेल्लाई हान्या थिएँ, बज्ये ऐले सम्म तर्सिन्छ पुरे भनेछी। हें हें हें हें

बैरे, वीकेन्द बेला लेख न यार, तिम्लाई जाँड खान फुर्सत हुनी, कथा लेख्न नभ्याउने? हुन्छ नि एउटा तरिका भन्ने कुरो पनि। ल अब अबेला गर्नी हैन त्याँ, भन्दी सकेँ

Santosh1984
<<I knew Baire would pull off something like this. That's so sweet (ouchh!!!!! I sound like a girl). Thats the way to go. You just have to show to these girls that you are committed. They aren't too hard to please. I hope you don't mess up this time. Riya seems to be like a very nice and pretty girl. Someone I would like to have as my wife ( hope someone is not reading this post).  >>

सन्तोष सर , केटी को माया मोह बुझ्न सृष्टि कर्ता ब्रह्मा जी ले बुझ्नु हुन्न हामी त मनुष्य , सके जति गर्ने हो , त्यो फिजाएको जालो आफ्नै गला मा आउने हो की भन्ने डर नी सर !!! रिया को त के कुरा गर्ने सर , त्यो हिन्दी फिलिम मा भन्छ नी - "जो बात उस्मे है , और किसिमे नहि " भन्या जस्तो नी सर । तर प्रभु को someone पनि कम त छैन होला नी फेरी अरको डाइलग याद आयो "नजिक को तिर्थ हेला " यो त आफु लाई लागु भा थियो कुनै बेला ?
 
 
serial
<<बैरे को कुरै बेग्लै - क्या चाल चलेको
कथा चाँही भयन्करै नै मज्जाले गैराछ -
कस्तो बैरे कस्तो भाको यार - क्या सुध्रिएको - प्यार ने बैरे को निकम्मा करदिया लोल
च्याङ्ग्रा - "जोइ टिङ्ग्रे हुने भईश "
रिया - " जे पायो त्यही नबोल " म तिर हेर्दै - "केही भन्न सक्दैनौ यस्लाई ?"
म - " अपार्टमेन्ट आयो "
यो लिने चाँही खुब मनपर्‍यो ल मलाई
"केही भन्न सक्दैनौ यस्लाई ?" भन्दा " अपार्टमेन्ट आयो " रे लोल लोल महा लोल >>

चाल त चल्या नै छु तर जानि जानि आफु पुर्ने खाल्डो आँफै खन्दै छु की जस्तो नी लाग्छ , अब च्याङ्ग्रा लाई के भन्नु आफ्नो नाउ पार गराउने लाई नी गाली गरे त खत्तम हुन्छ भन्ने डर !!!

perfectionist
<<मैले अस्ती तेइ भेर गाली नगरया, यो बैरे पाट, एस्तै एस्तै केइ गर्छ भन्ने त लागिराथ्यो। यस्तो छट्टु बैर्या खप्पराँ कसरी यस्ती राम्री रिया जस्ती पर्न पुग्या भन्या, म त छक्क पर्छु भन्या, खप्पराँ लेखेर ल्याउन पर्छ भन्थे, हो रेछ कि क्या हो।
बज्येले सास्ती पाउला भनेको, हेर्दाSSS हेर्दै रिया जस्ती बुढी पो पाउन लाग्यो बै! ल बैरे, कथा घच्ची गैराछ, अब धेरै ट्वीस्ट नराखी कथा अगाडि बढाउ त! कुर्दै छु म याँ, कथा सुन्न    >>

खप्पर खप्पर की बात  है पुरे पाट , भाग्य चम्के सी कसो को बाउ को के लाग्छ र , मखुला ? ट्विस्ट अब नी आयो भने त खत्तम छ प्रभु !!!

quicksiler
<<ओहो बैरे कथा एकदम रमाइलो भाईरा छ। अब एस पछी को भाग पनि चाडै पद्द्न पये हुन्थ्यो। साझा खोल्ने बितिक्कै बिअरे ले नयाँ पोस्ट गर्‍यो कि भनेर हेर्छु म। ल त बैरे म त तिम्रो कथा को प्रतिक्षा मा छु। चाडओ राख्नु पर्‍यो। तिम्रो कथा पद्द्नु को मज्जै अर्कै छ।>>

सर कथा त बढाउन हुन्थ्यो तर यो काम ले अली पेली रहा छ के गर्ने माम खाना काम गर्नु पर्‍यो भन्थे बुढा पाको ले , सके सम्म चाडै नै राख्ने छु

Nitisa
<<फेरी के हुन लाग्यो भनेको त घर पो किन्न लागेको रएछ, फेरी घर मा भनेको छैन भन्छ खै के के हुने हो अगाडि..... >>

अब लोप पर्ने बित्तिकै घर मा भन्न थाल्यो भने त आमा बाउ ले कत्ती बुहारी भित्राउने ?

Serial
 
<<एतिका दिन पछी कथा आउँदा नि एती छोटो
भएन बैरे - अर्को भाग पनि छिटो हाल त
जात मिल्दैन घर बाट प्रोब्लम हुन्छ भनेर त लोप गर्नु भन्दा पहिले नै सोच्नु पर्छ नि
अहिले आएर घर मा कसरी भन्ने भन्ने कुरै आउँदैन -
मन पराइसके पछी सँगै बसिसकेपछी - घर बाट हुँदै भन्दा अरु सँग बिहा गर्ने त
यो नमिल्ने कुरा चाँही गर्न मिल्दैन - कि त पहिले नै सोच्नु पर्छ -
च्याङ्रा ले ठिकै भन्यो पहिले एही बैरे नभै नहुने अहिले नाटक गर्न कहाँ पाईन्छ
ल अब बैरे छिटो अर्को भाग राख त खुरुकन >>

प्रभु यो हाल्ने नी काम चोरी चोरी हाल्नु पर्या , आज कोमेन्ट नी काम चोरेर नै हाल्दै छु । अब यो जात भात को कुरा  भन्या चाँही निकै अफ्ट्यारो क्या सर , बुढा बुढी पुरानो सोच छन् , समय त लाग्छ तर मानि हाल्छ नी । यो जात भात हेरेर "आइ लोप यू" भन्ने हो भने त कत्ती को मन दुख्थ्यो होला, कत्ती ले मन दुकाउथे होला , मखुला बौचा ??

gurudevkoguru
 
<<के हो बैरे ज्यु,
यो चाँही भएन नि । यतिका दिन पछी पढ्न बसियो। यती थोरै, मज्जै आएन हो।  हात्तीको मुखमा जीरा जस्तै  भयो यो त । छिट्टै अर्को भागको आशमा प्रतिक्षारत छु। >>

अब गुरु देव को नी गुरु लाई के भनेर सम्भोदन गरु मैले , तर लुकी लुकी लेख्दा धेरै लेख्नै पाइन , माफि पाम ।

perfectionist
<<मुला बैरे, बर्सौँ पछी आयो त्यो पनि पढ्न सुरु गर्न पा छैन सकी सकेछ, के गर्या पाट, भेन नि यस्तो त।

माया गरेछी के जात-भात नि, केटाले केटी र केटीले केटा रोजेछी भै हाल्यो नि, पुन्टे काजी र जिम्मालबा जस्तो दोस्ताना चाइँ हुन भेन क्यारे, अरु त सब चल्छ भन्छु म। बैरेले यस्तरी रोकेछी मुटु धुक धुक भेर ल्याउँछ भन्या, ट्विस्त् ल्याउँछ पाटकी, यस्सो अलिकती राम्ररी गा हुन्छ, द्वाङ्ग गरेर खाल्डोमा पार्दिन्छ बज्ये। सफल जिन्दगी छ क्यारे, ह्यप्पी एन्दिङ भेन भने खौँ हान्छु, हा गरेर। थाहा छ कि नाइ? थाहा नभे त्यो लहरेलाई सोध्नु, अस्ती तेल्लाई हान्या थिएँ, बज्ये ऐले सम्म तर्सिन्छ पुरे भनेछी। हें हें हें हें

बैरे, वीकेन्द बेला लेख न यार, तिम्लाई जाँड खान फुर्सत हुनी, कथा लेख्न नभ्याउने? हुन्छ नि एउटा तरिका भन्ने कुरो पनि। ल अब अबेला गर्नी हैन त्याँ, भन्दी सकेँ >>

पुरे पाट कथाकार को कथा नी पाट को खौ को डर ले मोडिन्छ भन्या !!!!!! ट्विस्ट आउन आत्यो की तालु त्यसै ठुलो भएर आउछ के गर्ने भन्या ?? सर वीकेन्द मा कथा लेख्छु भनेर कुर्याथिये वीकेन्द नै काम भयो । तर  अरको भाग चाँही चाडै टास्ने छु

एssssssss कथा आयो भन्या त कमेन्ट पो रहेछ भनेर खौ को कुरा चाँही नगरौ है !!! कमेन्ट नै टास्न नी डर भयो भन्या

<<<एssssssss कथा आयो भन्या त कमेन्ट पो रहेछ भनेर खौ को कुरा चाँही नगरौ है !!! कमेन्ट नै टास्न नी डर भयो भन्या >>>

LOL LOL BMLB

Hey Baire, yo sir sir bhanda ta malai chine jhain lagyo ni k ho? Hamro kta haru ko bich maa matra yo term famous hola bhaneko ta baire ni tesai bhanchha baa!!!!! Ki sanchai chinya chha Baire le malai??

khoi ta baire naya bhag.. chadai rakhnu paryo...

Baire vacation sakiyena bhanya?

रिया - "Thank You "

त्यो साझ ख्याल ठट्टा भन्दा नी गम्भिरता मा नै सकियो !

भोली पल्ट को दिन पनि आउन साथै सकियो ।।।।।।।।।

च्याङ्ग्रा , केरेन रिया सबै को जाने समय नी आयो सबै लाई छोड्न एअरपोर्ट तिर लागियो । रिया जानु अघि केही भन्छु झै गरेकी थीइ तर आफ्नो मन को कुरा मनै मा राखेर गइ, मैले पनि उसलाई सोच्ने समय दिन्छु भनेको ले त्यो कुरा जान्ने कर गरिन ।

समय ले आफ्नो काचुली फेर्न कहाँ छोड्छ र ? दिन हरु हप्ता मा बद्ले हप्ता हरु महिना मा , धन्यवाद दिवस (Thanks Giving) मा न्यू योर्क जाउ जस्तो लाग्या थियो तर प्लान अरु नै बन्यो अब पर्खाइ Chirstmas र New Years को थियो । हामी दुई बीच कुरा त सधैं नै हुन्थ्यो , तर मैले उसलाई त्यो दिन पछि डेन्भर आउने कुरा भने गरेको थिन ।

Christmas को लागि म न्यू योर्क जाने भएको थिए , आफ्नो छुट्टी बाँकी भएको ले  नयाँ बर्ष सम्म छुट्टी थियो ।

सधैं को झै मलाई लिन आइ पुगेकी थीइ मेरी मायालु । आफ्नो थकान मारी साझ घुम्न बाहिर निस्केका थियौ ।

न्यू योर्क शहर,  सिमेन्टी को जङ्गल हिउ ले ढाकीएको थियो , हेर्दा नी हिउ को पहाड झै देखिएको थियो , बाटा को प्वाल हरु बाट बाफ आउँदै गरेका थिए , स्वोर र आवाज भने चारै तिर बाट गुन्जि रहेका थिए, जता ततै बत्ती हरु बालिएको थियो, Christmas र New Years को भीषण तयारी गर्दै थिए । जिन्दगी मा एक चोटि न्यू योर्कमा न्यू येअर्स हेर्नु पर्छ भन्थे, त्यसै होला भिड झन धेरै थियो । आफु लाई भने महादेव ले बिष नील्या झै भई रहेको थियो । एक त स-साना बाटो घाटो, जता ततै बाट घर हरु ले थिच्या झै हुने , त्यो माथि मान्छे हरु को थप भिड, सास नै फेर्न गाह्रो । भनु भने आफ्नो प्रियसी रिसाउला भन्ने डर । निल्न नी नसकिने , उकाल्न नी नसकिन ।

Christmas को लागि केही समान हरु किन मेल गरियो र दिन लाई पूर्ण बिराम लगाउन आफ्नो बास स्थान तिर लागियो ।

Christmas Eve नी आयो , बिशेष केही भएन ! आफु लाई जो सँग हुनु पर्ने, उ साथ मा थियो अरु के नै चाहियो र ? साझ को सुरुवात उसको साथी को घर मा सानो पार्टी थियो त्यही बाट सुरुवात भयो , केही खान पिन , ख्याल ठट्टा पछि सबै जना क्लब जाने भन्न थाले, बहुमत को कदर गर्दै हामी नी पछि लाग्यौ । क्लबमा खाको सब उफ्रेर निकाले पछी थकाई र भोकाइ मेट्न हामी घर फर्क्यौ ।

उ किचन मा खाना तयार पार्दै थीइ , आफु चेन्ज गरेर बाहिर निस्की टेबल मा बसे ।

- "जाउ चेन्ज गरेर आउ , म तयार पारुला खाना "

सानै देखि लाग्या बानी  छुटाउन गाह्रो हुने रहेछ । रिया चेन्ज गर्नु अघि नै बाहिर निस्की मेरो ओठ मा स्पर्श छाडी र फेरी चेन्ज गर्न गइ ।

भाको चाँही के भने उसको खाट मा मैले Christmas को गिफ्ट राखी दिएको थिए । शायद उसलाई त्यसको आपेक्षा पनि थियो होला , तर मैले केही संकेत नदेखाएको ले गर्दा होला उसले आस मारे को थियो होला , वा बैरे को ओठ लाई त्रिप्त पार्ने उसको बिचार (ब्रह्मा जी ले तरुनी बनाउदा आँफै चकित पर्नु भाको थियो रे, तरुनी को लीला अपरम्पार, के सोच्छे के बुझ्छे त्यो ज्ञान सृष्टि कर्तालाई थाहा थिएन यो बैरे को के कुरा )

माछो नयाँ भाको भए स्वाङ्ग नी गर्नु हुन्थ्यो , पुरानो पर्‍यो आफु ले नी लाजै पचाइ सोधे - "अनी मेरो गिफ्ट खै ?"

- "अघी द्या होइन ??" उसले मुस्कुराउदै जवाफ दीइ

लौ बाण नै हान्ने भए आफ्नो कमाण मा अस्त्र शस्त्र को कमी कहाँ थियो र ? - "त्यत्ती ले कहाँ पुग्छ र ?" नझिम्किने आखो नी झिम्काए ।

- " भाग्य ले जुरायो भने , सोचेकै चिज दिउला " जवाफ आयो

कुरा बुझ्नै गाह्रो भयो, थप प्रश्न के हुनु पर्ने त्यो मलाई थाहा थियो तर प्रश्न भन्दा पहीले जवाफ नै के आउथ्यो त्यो ज्ञान भएको ले म चुप भए
 
New Year आउन हप्ता दिन को पर्खाइ थियो , केही त गर्नु पर्‍यो , भुस तिघ्रे भएर कत्ती बस्नु ? पाप धुरी बाट कराउछ भन्थे , त्यस्तो कठिङ्ग्रिने जाडो मा मयालु ले - "बोस्टन, डिसि घुम्न जाने ?" भनेर प्रश्न गरि " म २ दिन छुट्टी लिन्छु"

मुखले "दीमाग त ठीक छ ?" भन्न खोज्या थियो निस्किने बेला मा "हुन्छ " पो निस्क्यो ? अब मुख ले गर्या गल्ती ज्यान ले सजाय भोक्तिनु पर्‍यो ।

२-३ दिन को यात्रा २-३ जुगको जस्तो भयो , मुख ले भने साथ दियो सधैं मुस्कुराइ रहने, हुन्छ मा हुन्छ मिलाउने , अरु अँग प्रत्यङ्गल यति सरापे ......... ज्यान स्वर्ग गए नी मुख बिना जाला जस्तो छ ।

न्यू योर्क आएपछी एक दिन त कही निस्किन आनन्द ले न्यानो हिटर संगै बसे , खुट्टा को नँग देखि कपाल को टुप्पो सम्म सब कठ्याङ्ग्रिएको थियो सिवाए मुख !!!! , अब हो मा हो मिलाए पछि मुख ले ईनाम त पाउने भई हाल्यो नी , उसको न्यानो श्वासले सधैं मुख लाई न्यानो पन दिन्थ्यो अनी कसरी कठङ्ग्रियोस त मुख ?

म New Years Eve सम्म सधैं घरै मा हुन्थे उ भने काम गर्न जान्थी, बिचरी थाकेर आउथी । ढुङ्गा भए त पग्लिन्थ्यो मन किन नपग्लोस , त्यसै ले दु:ख दिन्न थे , खाने कुरा को बन्दोबस्त सबै गरिदिन्थे , उसले नभने पनि , उ क्रित्यज्ञ भएकी थीइ ।
 
New Years Eve आयो , प्लान के भन्दा Times Square मा जाने , त्यो दिन त मैले नी हुन्छ भने ।

साझ पर्नु अघि नै हामी  Times Square तिर निस्क्यौ । जाडो त निकै थियो तर तयारी मा आएको भएर खप्न सकियो । साझ पर्दै गयो , बत्ती हरु बल्दै गए, र मान्छे को भिड पनि । जब जब घडी मध्य रात तर्फ लम्कदै गयो चहल पहल बध्दै गयो । अब त केवल क्षण हरु मात्रै बाँकी थियो ।

१०.......९........... ८..........७.............६.........५.........४..........३...........२..........१

त्यत्रो फिलिम हेर्या काम त लाग्नु पर्‍यो नी । ताने मैय्या लाई छेउ मै , एक अर्का मा स्पर्श छोड्ने क्रम मा हात मा आएको कागज नी याद भएन , होस् ठेगान मा आए पछि हात मा आएको कागज खोली हेरे ।

कागज हेरे ........ उसलाई हेरे , बोली निस्केन , फेरी कागज हेरे अनी उसलाई .. के साच्चै मैले सोचेको कुरा नै उसले मलाई भन्न लागेकी हो त ?

Christmas मा भनेको कुरा याद आयो , "भाग्य ले जुरायो भने , सोचेकै चिज दिउला "

न्यू योर्क शहर को उज्यालो उसको मुस्कानको अगाडी फिक्का परेको थियो ।

क्रमश :

 

सारा प्रभु हरु लाई बैरे को नयाँ बर्ष को शुभ कामना , चिताएको पुगोश , दिन दुनो रात चौगुणो हुने गरि उन्नती , प्रगती अरु को को तरुनी छन् सब पावोस । 

अब कथा नी नया बर्ष मै मोड लिएको ले पर्खाइ भएछ , तर खासै भन्ने हो भने समय र परिस्थिती ले गर्दा लेख्न नभ्याको ले गर्दा हो !! रिसानी माफ

<<<रिया चेन्ज गर्नु अघि नै बाहिर निस्की मेरो ओठ मा स्पर्श छाडी र फेरी चेन्ज गर्न गइ । >>>



अैला, क्या सीन छ।

आयो आयो, छोरो आयो! बज्ये बैरे, काँ मात्र गैरा भन्या त, न्यू योर्क पो गा रेछ। घच्ची आयो। सिरिङ्गै पारेर आयो। कागज त भन्यो बज्येले, ऐले मामा बनाउन ला त हैन होला भन्छु केरे। रिया कोलोराडो जान्छु भन्न ला जस्तो छ, खप्पराँ त लेखेरै आ छ बैरेले। लु लाइफ बन्नी भो जस्तो छ, अर्को भाग पनि आजै राखे कसो होला? तिमी त हराको हराइ गर्छौ फेरी, आस पनि गर्न नहुनी, भर पनि पर्न नहुनी खाले छौ।

क्या क्या डीटेल लेख्छ भन्देखुन के भन्नु र! अब कथाको हरेक लाइनको बर्णन गर्न बसियो भने बैरेको कथा भन्दा लामो हुन्छ, तेइ भेर केइ नलेखुम। ल मज्जा आयो

आयो आयो, छोरो आयो! बज्ये बैरे, काँ मात्र गैरा भन्या त, न्यू योर्क पो गा रेछ। घच्ची आयो। सिरिङ्गै पारेर आयो। कागज त भन्यो बज्येले, ऐले मामा बनाउन ला त हैन होला भन्छु केरे। रिया कोलोराडो जान्छु भन्न ला जस्तो छ, खप्पराँ त लेखेरै आ छ बैरेले। लु लाइफ बन्नी भो जस्तो छ, अर्को भाग पनि आजै राखे कसो होला? तिमी त हराको हराइ गर्छौ फेरी, आस पनि गर्न नहुनी, भर पनि पर्न नहुनी खाले छौ।

क्या क्या डीटेल लेख्छ भन्देखुन के भन्नु र! अब कथाको हरेक लाइनको बर्णन गर्न बसियो भने बैरेको कथा भन्दा लामो हुन्छ, तेइ भेर केइ नलेखुम। ल मज्जा आयो

लु जा त

 

haray...........baiman bairay......kaha liyara katha rokya...........paap lagcha..........ki ti buda ba lay vhanya jastoe -"chappa samatay ra, futta chodnue jastoe"..........arkoe vhag ni chadoe lekhnue paroye....

Anyway....I am one of the silent readers. Always enjoyed ur postings, and really couldn't stop this time from THANKING YOU.......THANK YOU!!!!