ठुल्दाइ पनि अत्ती गफ दिने क्या फेरी !

बरु त्यो नारायण गोपालको 'तिमी जुन रहरले' भन्ने गीत सुनम न ठुल्दाइ ! अनी सुत्नु पर्छ तेस्पछी ! अस्ती दाहाल दाईले गाये देखी मुखमा झुन्डिराछ !

म: म : त थियो नै, त्यस्तो स्वाद न बेस्वाद को अनुहार न दनुवार को म: म: के खानु भनेर खाइएन। सेल रोटी र आलु अचार् भने खाइयो।

के नपुगेको मो मो थियो तपाईंको विचारमा ?

 अस्ती एउटाले मलाई अचम्मको कुरो देखायो दाई, बज्जेले पेपर टावल राख्यो मो मो को भाडोमा अनी तेश माथि मो मो राख्यो, अनी पेपर टावल सङै, पकाउन थाल्यो है।
किन तेसो गरेको भनेर सोधे मैले, मो मो फुट्दैन भन्यो पछी पाकी सकेसी साचिक्कै रैछ, कुनै मो मो फुटेको थिएन।

दाहाल दाई ले तिमी जुन रहर मा गएको थियो र भन्या?
माथि को लिन्क को लास्टाँ छ त्यो गीत। 

हुन त हो, आइडिया अच्छा नै हो। मेटल मा टाँसिएर फुट्ने न हो म: म: । तर ठुलदाइ को म: म: नि फुट्दैनन, राम्रो संग तेल स्प्रे गरेर राखेमा फुट्दैन। अर्को कुरा पीठो मुछेर ठीक्क को thickeness को बनाएमा त्यसइ फुट्दैन।

तेल्ले चै र्यापर मा बनाको थियो मज्जाको थियो, अनी आइडिया चै गजबको लाग्यो।

लौ त आज लाई यही अन्तिम तारेमाम । भोली बिहान उठ्न लाई सुत्न नि परो। अन्न पानी को शरीर हो, रेस्ट इज बेस्ट भन्छन। तारेमाम।

तारेमाम गाम्लेहरु!

के छ ताअाअाअाअाअाअाआ?

मंगलबारे गणपतिमय जदौ!

ढोका खोल्न नि कोइ आएन छ, यही बुढोलाई सास्ती? तरुण तन्नेरिलाई मस्ती?

 चिया एक कप ज्याला त मिल्छ होला नि, पर्भू।

ठूल्दाइलाई तारेमाम, अरुलाई नमस्ते भन्दिएँ !!!

तारेमाम चेली,
चेली को   चिया कती   मीठो   मनै  हरर
जिन्दगी बगेको खोला सरी बगौं सलल

बिपनीमा छेकिए पनि
सपनीमा देखिन्छ तनहूँसूर
नेटो काटी गए झैं लाग्छ
पाइला भरी टेकिन्छ बन्दिपुर

मंगलबारे जदौ यो बिर्खेमाइलाको

यसो चिया खान पाए हुन्थ्यो। 

 

 

गूड मर्निङ चौतारी !

मंगलबारे गन्नुमय जदौ !

ठुल्दाइले ढोका खोल्नु भएछ, ल बधाई छ !

चेलीले चिया ल्याइछिन, मिठै छ जस्तो छ ! १ कप म पनि लिनु पर्‍यो है चेली बैनी?

हिजो त गीत सुन्दा सुन्दै सुतिएछ, त्यस्तो राम्रो राम्रो गीत राखेर बर्बाद नि !

अनी हिजो ठुल्दाइ ले प्रश्न सोध्नु भएको रैछ ! दाहाल दाईले त्यो गीत स्टेजमा गाको होइन, माथि होटलको रुममा कलाकारहरुको अर्को सभा थ्यो, त्यही गा'को हो बेलुका !

jadau

cheli lyako chiya sita yo bread chopera kham hai aaja thuldai, chiple, ritthe, cheli, dipika...

आफ्नो मान्छे नभये पछी त कोइ नि हुदो रइन्छ ख्याल गर्ने नि !

सान्नानीले पनि मलाई नसोधेको?

ठिकै छ सान्नानी म तिम्रो बिरेड हेरी हेरी रुने छु !

जती आशु दिन्छौ देउ सान्नानी दुई आँखाबाट झार्ने छु !

 

 

ल मैले एएनएको फोटो नि हेरें !! लहरेको फोटो नि रछ!! लहरेसँग हुने २ मध्ये १ जना हजुर हो रिठ्ठेब्रो ?

गेस हान्या है मैले!!

सान्न्नानी दिदी के छ हो हालखबर, लङ टाइम नो सी! :डि

सबैलाई मंगलमय शुभप्रभात
रिट्ठे चौतारीमा मान्छे बढेर छिर्ने ठाउँ छैन तेस्मा पनि चिया म खाउ है भनेर सोध्न थालयौ भने त सोधेर फर्किदा रित्तो कप मात्रै बाँकी होला है।
ठुल्दाइ  ज्यालामा चिया भनेको चै के हो नि? ज्यालामा काम गर्ने भनेको त सुनेको थिएँ। चिया पनि
चिप्ले आरामै?
चेली र सान्नानी धन्यवाद चिया र पाउरोटीको लागि।

तारेमाम, रिट्ठे, चिप्ले, अनी सान्नानी।

नारायण दाई को गीत जस्तै मीठो रहेछ सन्नानीको पाउरोटी अनी चेली को चिया।

तिमी जुन रहर ले म मा फुल्न आयौ,
सबै सुख हराए सधैं चोट पायौ।
म डुब्नु किनारा, कहाँ हास्न सकुं।
ब्यर्थै तिमीले मेरो हात समायौ।

बैशालु ती तिम्रा रहरहरुमा न मैले कहिले हरियाली कोरें,
रक्ताम्य ती तिम्रा अधरहरुमा न मैले कहिले खुशीयाले पोतें
र शायद रिसायौ तिमी भित्र भित्रै, न भित्री तिम्रा खुल्दुली सोधें 

रुझे  हुन ती तिम्रा पलक र आँखा म संग कहिले ईशारा नबोल्दै
रुखे हुन ती तिम्रा यौबन र भाखा म संग कहिले निश्वास न खोल्दै
र शायद सराप्यौ सधैं बैंशलाई जो सुन्यता संगै बिलाए म जस्तै .

यस्तो पो गीत गाउँउ, लेख्नु अनी गुनगुनाउनु , होइन त रिट्ठे?

जदौ! लामो सप्ताहान्तपछिको यो मंगलबारे बिहानीको!