फोनको घन्टी बज्दै थियो कस्ले गरेको रहेछ भन्दा नचिनेको नम्बर देखियो, - "हलो " भन्दै मैले सम्भोदन गरे

" के छ काजी "

सुनेको आवाज तर ठम्म्याउन सकिन , मैले प्रश्न गरे - "को हो मैले त चिनिन नि ? "

"कहाँ चिन्थीस, त जस्तो ठुला बडाले हामीलाई "

"ओहो च्याङ्ग्रा , कहाँ बाट सम्झिस आज, " हामी दुई नङ र मासु छुटेको करीब करीब, ४ बर्ष भएको थियो, समय र परिस्थितीले हामीलाई एक अर्का बाट निकै टाढा लगेको थियो । यहाँ सम्म कि हामीलाई एक अर्काको खबर नै थिएन, तर उसले मेरो नम्बर चाँही भेट्या रहेछ ।

" के छ तेरो, के गर्दै छस आजकाल ? " उसले प्रश्न गर्‍यो

"के हुनु त्यही त हो नि अमेरिकाको जिन्दगी घर काम, काम घर । अनी तेरो के छ सुना न त "

"केही छैन यार मेरो पनि उही पहिलेको जस्तै नै हो चली रहा छ । अनी सुन न मैले विवाह गर्न आट्या छु, त आउनु पर्छ है ? "

म अच्चम्म परे " कहिले, को सँग ? " भनी मैले फेरी प्रश्न गरे

" यही सेप्टेम्बर ४ तारीक , केरेन सँग "

को केरेन मैले चिन्या थियिन, केटोले खैरिनी पट्टाएछ भनी मन मनै सोचे ।

च्याङ्ग्रा - " त अली चाडै आउनु पर्छ , यहाँ केही नभएनी २ दिन अघी आउनु पर्छ र विवाह सक्के पछी ४-५ दिन अरु बस्ने प्लान मिला । टिकेटको पर्वा नगर म पठाइ दिन्छु, अनी सुट पनि ल्याउनु पर्दैन, यही मैले मिलाको छु,   त मेरो बेस्ट म्यान होस् "

हामी दुई बिच धेरै दुरी फैलेको थियो तर उसले मलाई आफ्नो बेस्ट म्यान बनाएर त्यो दुरी लाई तुरुन्तै मेटेको थियो । मलाई च्याङ्ग्रा कहाँ थियो पनि थाहा थिएन तर नम्बर देखेर चाँही अमेरिका मै छ भन्ने चाँही थाहा थियो । जमानामा उ सबै छोडेर नेपाल फर्केको सुन्या थिए कहिले फिर्ता आयो त्यो पनि थाहा थिएन । मैले त्यही थाहा पाउन उसलाई सोधे । उु अहिले टेनेसी मा रहेछ । हाम्रो निकै लामो गफ भयो त्यही बिच पुराना कुरा हरु पनि भए र आफु बिच को त्यो ४ बर्षे दुरीलाई त्यही केही घण्टामा मेटाउने प्रयास पनि ।

मैले उसलाई म त्यहाँ हुने आश्वासन दिए र जसरी भए नि एक हप्ता को थप छुट्टी मिलाई आउने बचन दिए । लेबर डे को लामो छुट्टीमा आफुले ३-४ दिन थप छुट्टी लिए उु सँग १० दिन बिताउन मिल्थ्यो र मैले त्यही गर्ने निर्णय गरे ।

फोन राख्नु अघी मैले उसलाई सोधे - " मैले चिन्या चाँही को को आउँदै छ नि ? "

उसले हाँस्दै - " सबै भन्यो, उु पनि आउँदै छे " मेरो प्रश्नको "को" र च्याङ्ग्राले जनाएको उु चाँही रिया थियो । म, च्याङ्ग्रा र रिया चाँही सँगै एउटै कलेजमा पढेका थियौ । च्याङ्ग्राले " ल ल अब बाँकी कुरा यही आएपछी कुरा गरुला , उु पनि विवाह सक्के पछी अझै बस्छे " भनी फोन राख्यो ।

सेप्टेम्बर ४ तारिक आउन १५ दिन बाँकी थियो, तर जानु पर्ने २ दिन अगाडि , भित्ते पात्रो पल्टाएर हेर्दा ४ तरिक सोमबार परेको रहेछ भने पछी म १ तारिक जानु पर्ने थियो । तर अब मनमा अनेक कुरा हरु खेल्न थाले, अतितका कुराहरु झल झली पुरानो सिनेमा हेर्या झै आँखा प्रतक्ष आउन थाले ।

आज भन्दा  ८ बर्ष अगाडिका कुराहरु याद आए .....................

<<अनी बैरे  यो  के भन्या
<<<<<< हेर केटा, बच्चा पाउने कहिले कहिले, भोटो सिलाउने अहिले >>>>
केटा मान्छे  ले  नि  बच्चा  पाउछन???>>

अब उत्तर कसरी दिउ म यो प्रश्न को मैचा, केटा मान्छेले बच्चा त पाउदैन तर ................... बुझ्ने लाई सुनको माला, नबुझ्नेलाई श्रीखण्ड

Balla balla k-tha padne maula paye..Sarai ramailo lagyo..

Will be waiting for the next part !!

NepaliThita

बैरे ज्यु,

कथा दामी गै रा छ, साह्रै मिठो छ। पढि रहुँ जस्तो,  तर एक्कास्सी ब्रेक लाग्छ बिच बिचमा ...
थप्दै जानुस् हामी पड्दै जान्छौ अनी कोमेन्ट गरूला।  

कालेदाइ

Crazy Love
<<रियाले बैरेलाइ तह लाउने भइ। बैरेले हेल्मेट  र लाइफ ज्याकेट किने हुन्छ छिट्टै।
च्याङ्रा त रियाले बैरेलाइ गर्ने कार्बाही देखेर त्राहिमाम हुने भइ हाल्यो। >>

खै अहिले सम्म कसैले तह लाउन सक्या छैन, तरुनी ले के सक्ला र ?

Keli
<<कथा  चि  लेक्ने,  तर  अली ढिलो  लेक्ने  के,  लेत लतिफ  हरु
अनी बैरे  यो  के भन्या<<<<<< हेर केटा, बच्चा पाउने कहिले कहिले, भोटो सिलाउने अहिले >>>>
केटा मान्छे  ले  नि  बच्चा  पाउछन???>>

त्यो मैले भन्या हो र च्याङ्ग्राले भन्या उसैलाई सोध्नु पर्ला, कथाको अर्को भाग भोली सम्म पक्कै आउने छ

perfectionist
<<<<<केही गरी खैरिनी पट्टे पनि आफ्नो कोठामा ल्याउन नमिल्ने हुन्थ्यो>>>
omg!!
हुन त गुरुले ऐले सम्म बाल द्या छैन, तर पनि एउटा उत्सुकता कि रिया कस्ती होली भन्ने? ऐले सम्म त साथी, मिल्ने साथी जस्तो लागिरछ, तर प्रभोको कथा त सोच्नै सकिन्न, कता कता पुग्छ। जे होस्, बडो काइदा जाँदै छ प्रभो, पेलुम पेलुम, अझ पेलुम
तर एउटो कुरो, गुरु त अमेरिका अर्काइ कामले आ रइछन। भेन यो त, धत् !!!>>

अब जिन्दगीमा तरुनी नहुँदा बोका ले अरु कस्को बारेमा सोच्ने प्रभु ? खै कथा भन्ने कि जिन्दगी सधैं लेफ्ट टर्न हान्या हान्यै गर्छ यसमा मेरो के दोष ? अमेरिका पढ्न आको भे त डाक्तर भई हाल्थे नि सर, आफु त खैरिनी पट्टाउन आको हेर्दै जाउ के हुन्छ ।

serial
<<कुरा ठीक गर्या हो च्याङ्रा ले - आइडिया त मान्नै पर्छ
हुन पनि हो नि - काम एक फाईदा अनेक - >>

त्यही त लहरे जिन्दगी मा सधैं फाईदा कै काम कुरा गर्नु पर्‍यो, तरुनीलाई सँदै राख्दा हाम्रै फाईदा होला जस्तो छ

Nepali Thita
<<Balla balla k-tha padne maula paye..Sarai ramailo lagyo..
Will be waiting for the next part !!>>
अर्को भाग तपाईको प्रतिक्षाको फल मिठो हुन्छ भन्ने आश्वासन ब्यक्त गर्दछु

kAledai
<<कथा दामी गै रा छ, साह्रै मिठो छ। पढि रहुँ जस्तो,  तर एक्कास्सी ब्रेक लाग्छ बिच बिचमा ...
थप्दै जानुस् हामी पड्दै जान्छौ अनी कोमेन्ट गरूला।>>

के गर्ने प्रभु ब्रेक नभाको गाडी झै जिन्दगी कुदी रहा छ त्यसैले त ठक्कर नै ठक्कर लेख्या छ यो खप्परमा

बैरे ले गर्नु गरेछ - बैरे चाँही रिया को कोठामा होला अनी रिया चाँही बैरे को कोठामा

त्यस्तो खानु भएन - आफ्नै कोठा नै थाहा नपाउने गरी

ल ल ब'बाल छ कथा अरु पनि पेलुम

<<लेह, अर्धनग्न अनी त्यो पनि रियाको कोठामा? हे सत्यानासी, लौ न, क्रमस नि देखिन, खै के भो, काँ बिचाँ ल्याएर रोक्या, खै के भो, कथामा अझ अरु बाँकी छ थाहा छ, तर काँ ल्याएर रोक्या बैरे, धत, जुम न जुम। भेन एस्तो त, आइ मिन कथा रोक्या चाँही। >>

सफल जिन्दगी अहिले कहाँ क्रमश हुन्छ पुरे , कहाँ सत्यानासी ? काहानी त बल्ल सुरु भयो

<<तेइ त खुशी आम्मै, बाबै सब्बै भो याँ, भन्नै के बाँकी भो र, अब अर्को भागमा आएर, म चाँही रियाको कोठामा अनी रिया चाँही मेरो कोठामा सुतिछे भनेर भन्न बेर लाउन्न। कहानी मे त्वीस्त्!! भनेर भन्देलान, ल न, भोली सम्म कुर्न गार्हो भो क्या, गुरु आज फ्री छन हाम्लाई थाहा छ, राखुम न राखुम, अनी अनी के भो?>>

पुरे प्रभु फुतुरे अहिले भनी दीउला कोठा चाँही दुबै जना एउटै मा थियौ । यो चाँही प्लोट लिक भाको ल हेहेहेहेहे , कहानीको अर्को भाग कि त भोली नभए मंगलवार सम्म कुर्दा कसो होला , सोमबार त छुट्टी भयो भोली पनि लोङ वीकेन्डको तयारी गर्नु पर्‍यो नि । 

सधैंको झै बिहान टाउको फुट्ला झै भएको थियो, सधैं ओड्ने भुईमा झर्दा काप्दै उठ्नु पर्थ्यो , तर त्यो दिन भने न्यानोपन महसुश भई रहेको थियो । खोल्न नसके पनि बिस्तारै आँखाको पर्दा उघारे, आफुलाई अर्ध नग्न मैले आफ्नो कोठामा होइन रियाको कोठामा भेटे ..............

टाउकोको कपाल देखी खुटाको नङ सब ठाडो भए, मन मनै के भएछ भनी सोचे । म जे नहोश भनी सोच्थे त्यही भयो कि क्या हो भन्दै हिजो रातीको कुराहरु सम्झना थाले तर सम्झिन सकिन । केही भएको छैन जस्तो पनि लाग्यो तर केही भाको भे अब के भन्ने पनि लाग्यो । ह्या आफुले जानी जानी केही गर्या होईन, उसले चाहेको भए त रोक्न पनि सक्थ्यो नि भन्दै उठ्न प्रयास गरे ।