I spent couple of years of my highschool age in Bhojpur Bazar.

I feel like there are at least a few Sajhain from Bhojpur. Let's talk about our memories too.

जिविसले अलैंची निकासीमा लगाएको कर खारेज गर्न किसानले माग गरेका
छन् । जिविसले कात्तिक दोस्रो सातादेखि लागू हुुने गरी अलैंचीमा निकासी कर
लगाएको हो । किसानले कर खारेज गर्न माग गर्दै जिविसमा ज्ञापनपत्र बुुझाएका
छन् । उनीहरूले जिविसबाट खटिएका ठेकेदारले धनकुुटा र भोजपुुरको सीमावर्ती
लेगुुवामा बसेर कर असुुलिरहेको जनाएका छन् ।

Source:  http://kantipuronline.com/kolnepalinews.php?&nid=177184

जिविसले अलैंची निकासीमा लगाएको कर खारेज गर्न किसानले माग गरेका
छन् । जिविसले कात्तिक दोस्रो सातादेखि लागू हुुने गरी अलैंचीमा निकासी कर
लगाएको हो । किसानले कर खारेज गर्न माग गर्दै जिविसमा ज्ञापनपत्र बुुझाएका
छन् । उनीहरूले जिविसबाट खटिएका ठेकेदारले धनकुुटा र भोजपुुरको सीमावर्ती
लेगुुवामा बसेर कर असुुलिरहेको जनाएका छन् ।

Source:  http://kantipuronline.com/kolnepalinews.php?&nid=177184

गाउ को बिकास चादै गर्नलाई दैनिक आधारभुत कुर हरु को बिकास गर्नु पर्छ। जस्ताइ (१)बातो (२)बिजुली (२)यातायात साधन (३)दुर्सन्चार (४)पोस्त अफिस (५)खाने पानी (६)अस्पातल (७)पुलिस चौकी (७)गाओ बिकास कार्लय (८)स्कुलहरु (९)ग्रामिन खरिद बिक्री को बजार हरु (१०)भिलेज तूरिसम को बिकास (११)गरेलु उध्योग हरु को बिकास। 

 

भोजपुर-
तिम्मा गाविसस्थित एक विद्यालयलाई खेल मैदान र भवन निर्माणका लागि एक
सर्वसाधारणले जग्गा निःशुल्क उपलब्ध गराएका छन् । भोजपुरको तिम्मा-९,
रिमचिमस्थित पशुपति निमाविलाई माध्यमिक विद्यालयस्तरको कक्षा सञ्चालन गर्न
स्थानीय छत्रबहादुर कार्की र विष्णुमाया कार्कीले जग्गा उपलब्ध गराएका
हुन् । उनीहरूको आमा मनमायाको नाममा ३० हजार बराबरको १० आना जग्गा
विद्यालयको नाममा पास गरिदिएको विद्यालयले जनाएको छ ।

विद्यालयले यसै वर्षदेखि माविको अध्यापन सुरु गरेको हो ।   

Source: http://kantipuronline.com/kolnepalinews.php?&nid=181248      

उसको ज्ञान, विवेक, कमाइ जे भने पनि त्यही पुरानो डायरी थियो । त्यसैका
भरमा ऊ पढाउँथ्यो, साहित्यको चिरफार गथ्र्याे, इतिहासको समीक्षा गथ्र्याे
।

प्रोफेसर
शर्माका लागि संसारमा केही महत्त्वपूर्ण थियो भने त्यही डायरी थियो ।
श्रीमतीको फरिया, छोराको पढाइ र चुलामा आगाको त्यही डायरीबाटै टरिरहेको
थियो ।

एक दिन अचानक डायरी हरायो । अब ऊ के गरोस् ? उसको पृथ्वी नै हराएको थियो, घामजून र तारा हराएका थिए । अब कसरी पढाउला ?

प्रोफेसर शर्मा

यति एक्लो, अनाथ र निरीह

कहिल्यै भएको थिएन...

आफैं पनि पढाउँदै आएका कवि विप्लव ढकालको लामो कविताका यी केही पंक्ति मात्रै हुन् ।

भोजपुरमा
जन्मेहुर्केका ४१ वर्षेको पछिल्लो कृति 'प्रोफेसर शर्माको डायरी'
राजधानीमा शनिबार सार्वजनिक भयो । रटिरटाउ कुरा वषर्ाैंसम्म पढाउँदै
विचारशून्य भएको प्रोफेसरको सेरोफेरोमा लेखिएको लामो कवितामाथि गोविन्दराज
भट्टराईले टिप्पणी गरे, 'कतै यो पात्र मै होइन ?'

कालचक्र नेपालले प्रकाशन गरेको यो कृतिमाथि कवि बैरागी काइँला, नारायण ढकाल र राजेन्द्र पराजुलीले पनि आफ्ना कुरा राखे ।

SOURCE: http://kantipuronline.com/kolnepalinews.php?&nid=183543

छात्रावासका लागि जापानी सहयोग

जापानी दूतावासको आर्थिक सहयोगमा भोजपुर बहुमुखी क्याम्पसमा महिला
छात्रावास बन्ने भएको छ । भवनका लागि क्याम्पस, स्ववियु, प्राध्यापक र
स्थानीय व्यवसायीको सक्रियतामा रकम संकलन गरी जग्गा खरिद गरिएको थियो ।
जापानी दूतावासले छात्रावासका लागि ६८ लाख रुपैयाँ उपलब्ध गराउने भएको छ ।
क्याम्पस प्रमुख पर्वतकुमार राईले एक वर्षभित्र छात्रावास निर्माण हुने
बताए । 

Source: http://kantipuronline.com/kolnepalinews.php?&nid=187610

Manjul was born in 1947 in Bhojpur District in the eastern hills of Nepal.

He gained renown as a singer of songs protesting the Panchayat regime in Nepal.

He was one of the member group of political activist against conservative and rackless Panchayat regime during 2035 to 2039. Shambu Rai, Manjul, Lochan, J.B tuhurey was on the political activist group during that time.

He is the author of a number of poetry collections, a work of fiction and a travelogue. His translations of Wayne Amtzis' photo-poems have appeared in Nepali journals and newspapers. His work can be found online at spinybabbler and Jouvert.

zDe' /fO{sf] ;f+uLlts jtf; rn]5 jtf; ;':t/L dg} x// e/f];f 5}g hLjgsf] latfpF xfF;]/

        a'4jL/ nfdfsf oL zAbnfO{ cfˆg} :j/ ;+uLtdf ;hfP/ ;fFuLlts km"naf/Ldf ulDsg ;'? u/]sf zDe' /fO{n] clxn];Dd ´08} * ;oj6f uLt / nueu !* j6f Pnadsf] dfWodaf6  >f]tfx¿sf] Åbodf cfˆgf] 7fpF agfO;s]sf 5g\ . wgs'6fsf] r'ª\dfª\ uflj;df hGd]sf pgL cfˆgf] ;F:s[lt–k/+k/f eg]kl5 x'?Ss x'G5g\ . ufpF3/df nfUg] xf6ahf/, hfqf–kj{ cflb cj;/df x'g] hd36 / To;a]nf x'g] gfrufgaf6 k|efljt e} cfkm" ;fFuLlts If]qdf nfu]sf] pgL atfpF5g\ . cfkm"eGbf cl3sf gf/fo0f uf]kfn, u0f]z /l;s, gGblszf]/, lx/0o ef]hk'/] cflbsf uLtn] cfkm"nfO{ klg ;fFuLlts kmfF6df nfu"FnfuF" kf/]sf] pgL atfpF5g\ .

;+uLtnfO{ hLjg 7fGg] z+e' /fO{ eG5g\–la/fdLnfO{ cf}iflw ´}+ x/]s pd]/sf JolQmnfO{ ;+uLt plQs} ckl/xfo{ 5 .  pgsf cg';f/ ;+uLtn] ;'vdf klg 5'G5, b'Mvdf klg kL/ x/]/ ;fGTjgf lbG5 .

hgtfsf] uLt ufpg ?rfpg] zDe' /fO{ cGo ufos–uflosfnfO{ klg o;} ug{ cfu|x ub}{ eG5g\–uLt /fi6«–;+:s[lt–k/Dk/fsf] lxt ug]{, ;fdfGo hgtfsf] efjgf ;Fufn]sf] / oyfy{tfk/s x'g'k5{ . gofF k':tfn] a9L Jofj;flos eP/ 5f]6f] cfo' ePsf] ;:tf uLt–;+uLtsf] dfq} l;h{gf u/]sf]df pgsf] u'gf;f] 5 . /fd|f] :j/ x'Fb}df h] kfof] ToxL uLt ufpg gx'g] atfpF5g\ pgL . ldl8of tyf ;/sf/n]]] klg /fd|f] ;+uLtnfO{ k|f]T;flxt gu/]sf]df b'Mv dfGf]klg lg/fz eg] e} xfn]sf 5}gg\ pgL . cfˆgf] efiff, ;+:s[lt, snf, /Llt–lylt g} cfˆgf] klxrfg ePsfn] o;sf] hu]gf{ ug{ ;j}nfO{ pgL xf}:ofpF5g\ . o;sf nflu sf7df8f}+sf] Pp6f Jofj;flos Pkm= Pd= /]8Lof] dfkm{t k|To]s xKtf cfˆgf] ;'l/nf] :j/ pgn] 3GsfO/x]sf 5g\ . ;f] sfo{qmddf pgL ;+:s[ltsf] s'/f u5{g\, ;fwf/0f hgtfn] ef]Ug'k/]sf af9L–klx/fsf] k|;Ë p7fpF5g\, clg b]zdf ljBdfg s'zf;gsf] lj?4 cfjfh p7fpFb} ;'of]Uo ;dfhsf] lgdf{0f ug{ klg >f]tfnfO{ 3r3RofO{/x]sf x'G5g\ .

pgn] Pp6f /]sl8{Ë :6'8Lof] klg :yfkgf u/]sf 5g\ . /fd|f /fd|f uLt;+uLtnfO{ cfˆgf] :6'8Lof] dfkm{t k|f]T;flxt klg ul//x]sf 5g\ zDe' /fO{ . o;afx]s JolQmut e]63f6df, ljleGg dLl8ofn] lnPsf cGtjf{tf{x¿ dfkm{t\ ;a}nfO{ /fd|f] cfr/0f cFufNg pgL cg'/f]w u5{g\ / k|hftGqaf6 k|fKt :jtGqtfnfO{ :jR5Gbtf g7flglbg ;a};Fu cfu|x klg u5{g\ .

:6"8Lof]sf] aGb sf]7fleq dfq ge} bz{sx¿sf df´ k|ToIf :6]hdf ufpg klg plQs} ?rfpg] z+e' /fO{n] b]zleqsf s'gfsfKrfb]lv lnP/ ljb]zsf 7"nf7"nf zx/sf eJo ejgx¿df :6]h ;f] ul/;s]sf 5g\ . cd]l/sf, hfkfg, a]nfot, ef/t, stf/ cflb d'n'sdf cfˆgf] sfo{qmd k|:t't ul/;s]sf /fO{n] xª\sª\df dfq %) eGbf a9L k6s cfˆgf] sfo{qmd b]vfP/ >f]tf–bz{ssf] c;Ld dfof sdfPsf 5g\ .

b]zleq / aflx/sf c;+Vo >f]tfj[GbnfO{ cfˆgf] uLt ;'g]/ sdL sdhf]/L cf}+NofOlbg cg'/f]w ub}{ eljiodf klg /fd|f–/fd|f uLt–;+uLtsf] l;h{gf u/]/ >f]tfsf] dg lhTg] k|oTgdf cfkm" hLjge/ nflu/xg] k|0f u5{g\ pgL . z+e' /fO{sf] ;'dw'/ ;fFuLlts jtf; o;}u/L rln/xf];\ / ;f] jtf;n] b]z ljb]zdf /x]sf pgsf c;+Vo >f]tfx¿nfO{ ;f+uLlts zLtntfsf] cg'e"lt lbO{/xf];\Ù xfd|f] z'esfdgf Û

(Based on the interview taken by Bibhor with Sambhu Rai)

To listen his the most popular song link below link

http://murchunga.net/members/523/audio.php

अवसर पनि चुनौती पनि
-------------------------------

नयाँ प्रधानन्यायाधीशबाट न्यायालय सुधारको अपेक्षा
-----------------------------------------------------------

रामबहादुर रावल
---------------------------------

मुद्दाको कारबाहीमा न्यायाधीशहरूलाई बढी जवाफदेही र उत्तरदायी बनाइनेछ ।

मुद्दाहरूलाई छिटो फस्र्योटको व्यवस्था गरनिेछ ।

न्यायसेवालाई पारदर्शी एवं उत्तरदायी बनाइनेछ ।

न्यायमा पहुँच अभिवृद्धिमा जोड दिइनेछ ।

नयाँनयाँ चुनौती सामना गर्न आवश्यक व्यवस्था मिलाइनेछ ।

न्यायिक निकायहरूको संस्थागत सुदृढीकरणमा ध्यान दिइनेछ ।

न्याय प्रशासनलाई अनुशासित र मर्यादित बनाइनेछ ।

न्यायाधीश र कर्मचारीको मनोबल उच्च राख्न आवश्यक उपाय अवलम्बन गरनिेछ ।

य स्ता बुँदाहरूलाई अझ लम्ब्याउन सकिन्छ, जुन हरेक प्रधानन्यायाधीशले आफ्नो पदबहालीसँगै गर्ने परम्परागत र अमूर्त प्रतिबद्धता हुन् । मुलुकको न्यायपालिकाले अबको केही दिनमै औपचारकि रूपमा नयाँ नेतृत्व पाउँदैछ । सम्भवतः उनीबाट पनि यस्तै प्रतिबद्धता आउनेछन् । सर्वोच्च अदालतका हरेक प्रधानन्यायाधीशले पदभार ग्रहणसँगै दोहोर्‍याउने यी प्रतिबद्धता व्यवहारमा कति पूरा भए, कति हुन सकेनन्, हुन नसक्नुका कारण के थिए, नयाँ नेतृत्वले के गर्नुपर्ला भन्ने सवालमा भने पदावधि सकिँदा सार्वजनिक गर्ने गरएिको छैन । यही परम्परालाई निरन्तरता दिँदै निवर्तमान प्रधानन्यायाधीश केदारप्रसाद गिरी पनि आफ्नो २० महिने कार्यकाल सकेर घर हिँडेका छन्, सर्वोच्च अदालतको बन्द कोठाभित्र केही कर्मचारी र न्यायाधीशहरूको फूलमाला भिरेर । वैशाख २१ गतेबाट ६५ वर्ष उमेर हदका कारण निवृत्त भएका उनले आफ्नो न्यायसेवाको अन्तिम दिन अर्थात् वैशाख २० गते आफ्नो बिदाइ कार्यक्रममा भलाकुसारीका भावनात्मक अभिव्यक्तिबाहेक कार्यावधिको ठोस समीक्षा गरेनन् ।

नयाँ प्रधानन्यायाधीशका रूपमा अबको केही दिनमा मीनबहादुर रायमाझी नियुक्त हुँदैछन् । वैशाख २४ गते संसदीय सुनुवाइपछि उनको नाम सर्वसम्मत रूपमा संवैधानिक परष्िाद्मा पुगेको छ । परष्िाद् सचिवालयले नियुक्तिका लागि राष्ट्रपति कार्यालयमा नाम पठाएपछि उनले औपचारकि रूपमा पदभार ग्रहण गर्नेछन् । अब उनले परम्परागत जटिलता, समस्या र कारण देखाएर वा अमूर्त प्रतिबद्धता मात्र जाहेर गरेर न्यायिक नेतृत्वको जिम्मेवारी पूरा हुने स्थिति छैन । मुलुकको अस्थिर राजनीति, नयाँ संस्था, संरचना र ऐतिहासिक राजनीतिक संक्रमणका कारण थुप्रै राजनीतिक-संवैधानिक जटिलतासँग गाँसिएका प्रश्नहरू न्यायिक निरूपणको बाटो खोज्दै सर्वोच्च अदालतका ढोकामा पुगिरहेका छन् । तिनको समुचित सम्बोधन र व्यवस्थापन अहिलेको मूल चुनौतीका रूपमा रहेको न्यायकर्मीहरूको ठम्याइ छ । न्यायसेवाकै एक अधिकारीका अनुसार, देशको राजनीतिलाई नै डोर्‍याउने दायित्व न्यायपालिकामाथि आएको छ, जुन चुनौती र अवसर दुवै हो ।

अहिलेसम्मका आदेश र कारबाहीले भने यो ऐतिहासिक दायित्वबाट न्यायपालिका पन्छिन खोजेको गुनासोलाई बल पुर्‍याएको छ । वैशाख २२ गते, जतिखेर मुलुकभर प्रधानसेनापतिको चर्चा थियो । मन्त्रिपरष्िाद्ले प्रधानसेनापतिबाट रुक्मांगद कटवाललाई हटाएर दोस्रो वरयिताका कुलबहादुर खड्कालाई कार्यवाहक प्रधानसेनापति नियुक्त गरेको थियो भने राष्ट्रपति रामवरण यादवले मन्त्रिपरष्िाद्को निर्णयविपरीत प्रधानसेनापतिलाई थमौती गरेका थिए । दुवै सेनापतिको कानुनी हैसियत के हुने भन्ने गम्भीर प्रश्नमा सर्वोच्च अदालतले राष्ट्रपतिका नाममा आदेश गर्‍यो, १० दिनभित्र कारणसहित जवाफ पेस गर्न । राजनीतिक जटिलताको तत्काल निकासका लागि अदालतलाई पर्खिरहेकाहरूका लागि उक्त १० दिने समयसीमा उत्साहको खबर थिएन ।

वैशाख २३ गते, सर्वोच्च अदालतमा करबि चार वर्षदेखि विचाराधीन मुद्दामा निर्णय सुनाउने दिन तोकिएको थियो । मुद्दाका विपक्षी थिए, उनै प्रधानसेनापति रुक्मांगद कटवाल । उमेर हदका कारण अवकाश पाइसक्नुपर्ने व्यक्ति उमेर सच्याएर प्रधानसेनापति बनेको आरोपसहितको रटिमा सर्वोच्चले फेर िउनको 'सिट्रोल' झिकाउने आदेश गर्‍यो । जबकि, सरकारले उनलाई अवकाश दिइसकेको छ भने सच्याइएको भनिएको उमेरले पनि उनी आगामी भदौमा निवृत्त हुँदैछन् । यस मुद्दामा अदालत र न्यायाधीशका केही कार्यक्षमता र नियतगत प्रश्न उठाएको छ, अंग नपुगेको वा अझै प्रमाण बुझ्न बाँकी थियो भने किन निसु -निर्णय सुनाउने) भनी लेखियो ? मुद्दाका पक्ष वा सम्बन्धित संस्थालाई आवश्यक परेको समयमा विवादले न्यायिक निक्र्योल पाउँदैन र समय गुजारेर निर्णय दिइन्छ भने त्यसको के अर्थ ? "मुलुकले तत्काल निकास खोजेको छ, अदालत मुद्दालाई थप लम्ब्याउनतिर लागेको छ," न्यायसेवाका एक अधिकारी नाम उल्लेख नगर्ने सर्तमा टिप्पणी गर्छन् । यस्तै प्रकारका अदालतप्रतिका गुनासाहरूको उचित सम्बोधन गर्नु नै संक्रमणकालीन राजनीतिक अवस्थाको मूल चुनौती रहेको न्यायकर्मीहरूको भनाइ छ । "समयले अपेक्षा गरेका बृहत् विषयहरूमा तत्काल न्यायिक निरूपण गरी विवाद सम्बोधन गर्दा न्यायपालिकाप्रति जनताको आकांक्षा र आस्था बढ्छ," न्यायपालिका अधिकृत समाजका महासचिव हेमन्त रावल भन्छन्, "यस्ता कुरामा न्यायालयले आफ्नो दायित्व निर्वाह गर्न चुक्नु हुँदैन ।" कानुनविद् काशीराज दाहाल संवैधानिक र राजनीतिक प्रश्न गाँसिएका मुद्दाहरूको व्याख्याद्वारा सर्वोच्च अदालतले कानुनको सर्वोच्चतालाई स्थापित गराउन आवश्यक छ ।

छिन्न बाँकी ६० हजारभन्दा बढी मुद्दाहरूको फस्र्योट गर्न योग्य र सक्षम जनशक्ति व्यवस्थापन गर्नु नयाँ प्रधानन्यायाधीशको अर्को चुनौती हो । पुनरावेदन अदालतमा खाली रहेका ३६ भन्दा बढी पदमा अब नियुक्त हुने न्यायाधीशको अनुहारले पनि उनको सातमहिने भावी कार्यकालको प्रारम्भिक संकेत दिनेछ । अदालतहरूमा वर्षर्ैपिच्छे मुद्दाको चाप बढिरहेको छ । पछिल्लो तथ्यांक अनुसार देशभरमिा फस्र्योट हुन बाँकी मुद्दाको संख्या ६० हजारभन्दा बढी पुगेको छ । त्यसको एक चौथाइ अर्थात् १५ हजार मुद्दा त सर्वोच्च अदालतमा मात्र थुपि्रएर बसेका छन् । बर्सेनि औसत ४० हजारका दरले मुद्दाको संख्या बढिरहेको छ । गत आर्थिक वर्षमा मात्रै ४९ हजार ३ सय ७९ नयाँ मुद्दा दर्ता भएका छन् । मुद्दा फस्र्योटको दर भने ४३ प्रतिशत मात्रै छ । बाँकी ५७ प्रतिशत मुद्दा थन्किँदै आएका छन् । मुद्दा छिन्ने गति तीव्र नपार्ने हो भने दुई वर्षमै यस्ता मुद्दाको संख्या एक लाख पुग्न सक्छ ।

मुद्दामाथि मुद्दाको चाङ थपिनुको एउटा कारण मुद्दाको बढी चाप भएका अदालतमा न्यायाधीशहरू पर्याप्त नहुनुलाई मानिन्छ । अदालतमा समयमै योग्य र दक्ष न्यायाधीश नियुक्तिले पनि मुद्दाको चाप घटाउन सक्छ । तत्काल इमानदार र सक्षम व्यक्ति फेला पारेर पुनरावेदन अदातलमा रहेका रत्तिm न्यायाधीश पद पूर्ति गर्नु रायमाझीको अर्को चुनौती हो । न्यायाधीशको छनोट गर्दा योग्यता, इमानदारी, क्षमता र ज्येष्ठतालाई आधार बनाइनुपर्ने कानुनी प्रावधान छ । तर, अहिलेसम्म ज्येष्ठताबाहेक बाँकी पक्षमा ध्यान दिने गरएिको छैन । सक्षमताको मूल्यांकन गर्ने परपिाटी थालेर ज्येष्ठतालाई पछिल्लो प्राथमिकतामा पारनिुपर्ने आवाज न्यायक्षेत्रबाटै उठ्न थालेको छ । वरष्िठ अधिवक्ता श्रीहर िअर्याल भन्छन्, "नियुक्तिका स्पष्ट आधार र मापदण्डका आधारमा न्यायाधीश नियुक्त गर्ने परपिाटी स्थापित गर्नुपर्छ ।" आजसम्म राजनीतिक रूपमा अघि सारएिका, नातागोता र न्यायपरष्िाद् नेतृत्वसँग जोडिएका व्यक्तिलाई न्यायाधीश सिफारसि गरएिको आरोप लाग्दै आएको छ ।

काठमाडौँ, ललितपुर, भक्तपुर, काभ्रेजस्ता सहरी जिल्ला अदालत र पुनरावेदन अदालत पाटनमा हुने नियुक्ति र सरुवा सधैँजसो विवादका विषय बन्ने गरेका छन् । प्रधानन्यायाधीश वा उनको गुटको नजिक हुनेहरूले मात्र यी ठाउँहरूमा बस्न पाउँछन् भन्ने विश्वासले न्यायक्षेत्रमा गहिरो जरो गाडेको छ । यस्तो विश्वास तोड्न नयाँ नेतृत्वले साहसिक र ऐतिहासिक पहल नै लिन आवश्यक रहेको न्यायकर्मीहरू औँल्याउँछन् । परम्परादेखि चल्दै आएको गुट-उपगुटबाट न्यायक्षेत्रलाई मुक्त पार्ने प्रयासका रूपमा यसलाई लिन सकिनेछ ।

न्यायपालिकाको आधुनिकीकरण, जनआस्था वृद्धि, न्यायमा सर्वसाधारण नागरकिको पहुँच अभिवृद्धिजस्ता मापन गर्न नसकिने प्रतिबद्धता हरेकजसो प्रधानन्यायाधीशले दोहोर्‍याउँदै आए पनि खासमा यी कुरामा ठोस सुधार हुन नसकेको प्रमाणका रूपमा बढ्दो जनगुनासोलाई लिन सकिन्छ । गत वर्ष नेपाल बार एसोसिएसनले गरेको अध्ययन प्रतिवेदनले पनि न्यायपालिकाभित्र व्याप्त भ्रष्टाचार, अनियमितता, गुटबन्दी र ढिलासुस्तीका कारण जनगुनासो बढ्दै गएको तथ्य औँल्याएको थियो ।

नयाँ प्रधानन्यायाधीशका लागि अर्को चुनौती न्यायपालिकामा व्याप्त दण्डहीनता हो । न्यायाधीशलाई भ्रष्टाचार अभियोगमा कारबाही गरेको इतिहास छैन । न्यायाधीशविरुद्ध उजुरी वा गुनासो आउँदा सामान्य सोधपुछपछि मुद्दा नै ढिसमिस पार्ने प्रवृत्ति छ । घूस खाएको अभियोगमा अहिलेसम्म एउटा न्यायाधीशविरुद्धको मुद्दा मात्रै अदालत पुगेको छ भने कतिपय न्यायाधीश भ्रष्टाचार आरोप लागेपछि राजीनामा दिएर उम्केका छन् । 'भ्रष्टाचार गर्दा कारबाही पनि नहुने र ६५ वर्षसम्म जागिर पनि खान पाइने' पेसाका रूपमा न्यायाधीश पदलाई लिने गरएिको छ । न्यायाधीश र न्यायालयकै गरमिा घटाउने यस खालका मान्यतालाई विस्थापित गराउन पनि न्यायिक नेतृत्वकै मूल जिम्मेवारी रहने न्यायकर्मीहरू बताउँछन् । यी र यस्ता परम्परागत समस्याको उचित समाधान र व्यवस्थापन त छँदैछ, ऐतिहासिक संक्रमणको यस घडीमा स्वतन्त्र न्यायपालिकाको अवधारणा र आस्था जोगाउनु र राज्यका अन्य निकायहरूसँगको सन्तुलित र समन्वयकारी भूमिका प्रदर्शन गर्न सक्नु नै अहिले न्यायिक नेतृत्वका लागि मूल चुनौती र अवसर बनेको छ । "पछिल्लो प्रधानन्यायाधीश सिफारसि र सर्वसम्मत संसदीय अनुमोदनले न्यायपालिकाको परम्परा र स्वतन्त्रतालाई संरक्षण गरेको छ," बार अध्यक्ष विश्वकान्त मैनाली भन्छन्, "राज्यका अरू संयन्त्रमा जस्तो -राजनीतिक) खेल हुन पाएन । यसले शान्ति प्रक्रिया र संक्रमण व्यवस्थापनमा न्यायपालिकाले सक्षम र निर्भीक चरत्रि देखाउन सक्ने आधार दिएको छ ।" यस आधारलाई सात महिनाको आफ्नो कार्यावधिमा प्रधानन्यायाधीशका रूपमा रायमाझीले कसरी उपयोग गर्छन् ? त्यो हेर्न बाँकी नै छ । 'राम्रो काम गरेर देखाउनका लागि धेरै समय चाहिँदैन, छोटो समयमा पनि उल्लेख्य छाप छोड्न सकिन्छ' भन्ने मान्यतामा विश्वास गर्ने हो भने आगामी मंसिर ७ गते उमेर हदका कारण निवृत्त हुने प्रस्तावित प्रधानन्यायाधीश रायमाझीले न्यायपालिकाप्रतिको जनआस्था अभिवृद्धि गराउन उल्लेख्य काम गर्न सक्छन् । "न्यायपालिकाभित्रका विकृति र विसंगतिहरू अन्त्य गर्दै स्वच्छ परम्पराको थालनी भएको अनुभूति दिलाउन सक्नुपरेको छ," न्यायपरष्िाद्का पूर्वसचिवसमेत रहेका कानुनविद् दाहाल भन्छन्, "नेपाली समाजले नयाँ प्रधानन्यायाधीशबाट पनि यही अपेक्षा गरेको छ ।"
यी हुन् रायमाझी


२००१ मंसिर २७ गते भोजपुरमा जन्मेका रायमाझी वाणिज्यशास्त्रमा स्नातकोत्तर र कानुनमा स्नातक हुन् । ०५८ वैशाख ६ देखि सर्वोच्च अदालतमा न्यायाधीश बनेका उनी शाखा अधिकृतबाट न्यायसेवामा प्रवेश गरेका थिए । उनले जिल्ला, अञ्चल, पुनरावेदन हुँदै सर्वोच्च अदालतसम्मको अनुभव सँगालेका छन् । उनलाई निर्भीक, साहसी, स्पष्टवक्ता र विवाद नझेलेका न्यायाधीशका रूपमा लिइन्छ । ०६२ सालमा तत्कालीन राजा ज्ञानेन्द्रको हुकुमी आदेशमा गठित भ्रष्टाचार नियन्त्रण शाही आयोग विघटनको आदेश गर्ने न्यायाधीशमध्ये रायमाझी पनि थिए ।

SOURCE: http://www.kantipuronline.com/Nepal/article.php?&aid=235

नासातिर रिजन

सर आइज्याक न्यूटनको गुरुत्वाकर्षण र अल्बर्ट आइन्सटाइनको स्थिर ब्रह्माण्डको स्थापित सिद्धान्तसँग सहमत छैनन्, विराटनगरका रिजन कार्की, १६ । ब्रह्माण्डमा एउटा मात्र पिण्ड रहेको अवस्थामा जीएमएमआर इस्क्वाएर फर्मुला बेकार हुने मात्र होइन, गुरुत्वाकर्षण शक्ति नै नरहने उनको तर्क छ, वैज्ञानिक व्याख्यासहित । युवा प्रतिभा कार्कीका अनुसार, डार्क इनर्जीका कारण विश्व ब्रह्माण्ड फैलिरहेको छ तर यस विषयमा हालसम्म कुनै वैज्ञानिकले अन्वेषण गरेका छैनन् । गुरुत्वाकर्षणको सिद्धान्त ठीक भएको भए अहिले डार्क इनर्जी र डार्क म्याटरजस्ता विषयले हल पाइसक्ने थिए । त्यसैले न्युटन र आइन्सटाइनको सिद्घान्त नै अपुरो भएको रजिनको कथन छ । भन्छन्, "डार्क इनर्जीको विशेषता प्रमाणित गर्ने मेरो ध्येय छ ।" उनी गुरुत्वाकर्षणको पुरानो सिद्धान्त परविर्तन गर्ने सामथ्र्य आफूमा रहेको बताउँछन् । डार्क इनर्जीका कारण लगातार शून्यमा फैलिरहेको ब्रह्माण्ड कालान्तरपछि अन्त्य भएर पुनः उत्पत्ति हुने उनी बताउँछन् । विराटनगरकै बूढानीलकण्ठ स्कुलबाट यसपटकको एसएलसी दिएका रजिनको यस दाबीप्रति अमेरकिाका वैज्ञानिकहरूको संस्था एरोनटिक एन्ड स्पेस एड्मिनिस्ट्रेसन -नासा)ले चासो दिएर प्रमाणित गर्न निम्तो पनि दिएको छ । सानैदेखि ब्रह्माण्डसम्बन्धी अध्ययनमा रुचि राख्ने रजिनको दाबी विद्यालयमार्फत नासामा पुगेको थियो । "मैले धेरै मुलुकका वैज्ञानिकलाई मेरो अनुसन्धान पठाएँ तर कसैले वास्ता गरेनन्," उनी भन्छन्, "अहिले नासाले दाबी प्रमाणित गर्न आफ्नै खर्चमा आउन भनेर बोलाएको छ तर मसँग पैसा छैन ।" निजी खर्चमा अमेरकिा जान सके भने उनले आगामी मे २८ को नासा सम्मेलनमा अन्तरक्ष्िा वैज्ञानिकहरूका सामु आफ्नो 'थ्योउरी'को सविस्तार व्याख्या गर्नेछन् । त्यसका निम्ति करबि छ लाख रुपियाँ जुटाइमाग्न यसै साता राजधानी आएका रजिनले सिंहदरबारलाई सरकारविहीन अवस्थामा पाए । यसबाट छोराको मिसन अन्योलमा परेको बुबा राजकुमार कार्की बताउँछन् ।

Source : http://www.kantipuronline.com/Nepal/article.php?&aid=17

---

Error Occurred While Processing Request

Error Diagnostic Information An error occurred while attempting to establish a connection to the service. The most likely cause of this problem is that the service is not currently running. You can use the 'Services' Control Panel to verify that the service is running and to restart it if necessary. Windows NT error number 2 occurred.

A woman climbs tree on slope to collect fodder at Hasanpur VDC, Bhojpur district. Seen in the backdrop is the Dudhkoshi River !

 A difficult form of life ! It reminds me my childhood !

Source: http://kantipuronline.com/

अन्य समाचार - आइन्स्टाइन र न्युटनलाई चुनौती दिन अमेरिका उडे नेपाली विद्यार्थी - सरकार तीन महिनामा ढल्दैन : प्रधानमन्त्री पुरानो अंक - महानगरको पैसामा 'सातदलका नेता’ अमेरिका जाने तयारीमा - 'सरकारको आयु बढाउन सुजाता पनि मन्त्री’ - पूजा गरेर मात्र दौरासुरुवालमा शपथ खान माधव नेपाललाई ज्योतिषको सल्लाह - पूर्वयुवराज्ञी हिमानीले प्याराग्लाइडिङ गरेको तस्बिर खिच्ने पत्रकार - ज्योतिषले रोके माधव नेपालको सपथ

रिजन कार्की नेपाली किशोर हुन् । रिजनको 'रिजन' -गर्न खोजेको काम)
प्रमाणित भए उनको मात्र होइन, नेपालकै प्रतिष्ठा उच्च हुनेछ ।
वैज्ञानिकहरूको अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलनमा आफ्नो दाबी पुष्टि गर्न उनी
सोमबार अमेरिका उडेका छन् । उनको दाबी हो, 'विश्वले मान्दै आएको आइज्याक
न्युटनको गुरुत्वाकर्षण सम्बन्धी नियम र अल्बर्ट आइन्स्टाइनको स्पेस टाइम
कर्भेचर सिद्धान्त गलत छ ।'
यसै वर्ष विराटनगरको बुढानीलकण्ठ सेकेन्डरी स्कुलबाट एसएलसी दिएका रिजन
कार्की विश्वस्वीकार्य वैज्ञानिकलाई चुनौती दिन अमेरिका उडेका हुन् । १६
वषर्ीय कार्कीले न्युटनको गुरुत्वाकर्षणसम्बन्धी नियम र आइन्स्टाइनको
स्पेस टाइम कर्भेचर सिद्धान्त गलत भएको प्रमाणित गर्ने दाबी गर्न नासामा
नाम दर्ता गराएका हुन् । आफन्तहरूको आर्थिक सहयोगमा नाम दर्ता गराउन सफल
रिजन नासाको लगानीमा सम्मेलनमा भाग लिँदै छन् ।

नासाको आयोजनामा वैज्ञानिकहरूको अन्तर्राष्ट्रिय अन्तरिक्ष सम्मेलन
-आइएसडिसी) अमेरिकाको फ्लोरिडाको आलान्डोमा मे २८ देखि ३१ सम्म हुँदै छ ।
अमेरिकी वैज्ञानिकहरूको संस्था नासाले नेसनल स्पेस सोसाइटीमार्फत नेपाली
किशोर रिजनलाई सम्मेलनमा भाग लिन बोलाएको हो । सो सम्मेलनमा रिजनले पावर
प्वाइन्टबाट आफ्ना डकुमेन्ट प्रस्तुत गर्ने तयारी गरेका छन् ।
रिजनको 'रिजन' साँच्चिकै प्रमाणित भयो भने उनको मात्र होइन, देशकै ठूलो
प्रतिष्ठाको विषय हो । तर, दुःखको कुरा उनी उड्नु एक दिनअघिसम्म उनलाई
आफ्नो भ्रमणबारे यकिन थिएन । कारण थियो- पैसा । आर्थिक सहयोगका लागि उनले
धेरै सरकारी तथा गैरसरकारी संस्थालाई गुहारे, तर धेरैले उनलाई पत्याएनन् ।
उनले आशा मारिसकेका थिए तर सहयोग गर्‍यो नोबल एकेडेमीले । जहाजमा लाग्ने
भाडादेखि पकेट खर्चसमेत नोबल एकेडेमीले दिएको छ उनलाई ।



'केही गर्न खोजेको मान्छेलाई सहयोग गर्नुपर्छ भन्ने लाग्यो,' रिजनलाई
आर्थिक सहयोग गरेका नोबल एकेडेमीका अध्यक्ष सुरेन्द्र श्रेष्ठले भने,
'उनको सिद्धान्त प्रमाणित भयो भने राष्ट्रकै इज्जतको कुरा हो ।' तर,
रिजनसँगै अमेरिका जाने तरखर गरेका शिक्षक पनि आर्थिक स्रोत जुटाउन नसकेर
रोकिएका छन् ।
सम्मेलन अवधिभर नोबल एकेडेमी र अमेरिकामा रहेको दावाली मिलन केन्द्रले
खाने, बस्नेदेखि कार्यक्रमस्थलसम्म आवतजावतको व्यवस्था मिलाएका छन् ।
आर्थिक स्थितिका कारण उनले अमेरिका उड्ने आवश्यक तयारी गरेका थिएनन् । तर,
जब आइतबार भ्रमण निश्चित भयो तयारीका लागि उनले धपेडी गर्नुपर्‍यो ।



सोमबार दुई बजे त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल पुग्नुपर्ने रिजन एक
बजेसम्म नयाँ पाइन्ट किन्न बजारमा भौंतारिरहेका थिए । रिजनसँग कुराकानी
गर्न १२ बजे नयाँ पत्रिकाकर्मी नोबल एकेडेमीमा पुग्दा उनी करिब एक
घन्टापछि मात्र सो ठाउँमा आइपुगेका थिए ।
तर, उनी आफ्नो दाबीप्रति ढुक्क छन् । 'मैले नयाँ सिद्धान्त लेखेको छु,
यसले पुराना सिद्धान्तलाई बाइपास गरेको छ,' रिजनले अमेरिका जानुअघि नयाँ
पत्रिकासँग भने, 'डार्क इनर्जी र डार्क म्याटर हल भएको थिएन, तर मैले
गरेको छु । गुरुत्वाकर्षणको नयाँ प्रतिवादी सिद्धान्तमार्फत यो समस्या
मैले हल गरेको हुँ ।' उनले आफ्नो दाबीले अहिले नपाए भविष्यमा सिद्धान्तको
मान्यता पाउने विश्वास पनि व्यक्त गरे ।



न्युटनको 'कुनै दुई आकाशीय पिण्डहरूको गुरुत्वाकर्षण बल ती दुई पिण्डबीचको
गुणनफलसँग अनुक्रमानुपातिक र ती दुई पिण्डबीचको दूरीको बलसँग
व्युत्क्रमानुपातिक हुन्छ' भन्ने नियम पूर्ण नभएको दाबी रिजनको छ ।
त्यसैगरी आइन्स्टाइनको स्पेस टाइम कर्भेचर सिद्धान्त पनि
गुरुत्वाकर्षणसम्बन्धी शक्तिले फैलिइरहेकोे ब्रह्माण्डबारे कुनै व्याख्या
नगरेकोले त्यो सिद्धान्त अपूर्ण भएको उनको दाबी छ । रिजनले कक्षा ६ सम्म
पूर्वी पडाडी जिल्ला भोजपुरको सरस्वती निम्नमाध्यमिक विद्यालयमा पढेका
हुन् । बुबा पेसाले शिक्षक भएका कारण बुबाको सरुवासँगै उनी पनि विराटनगर
झरेका थिए । सरस्वती निमाविमा ६ कक्षा पढेका रिजनलाई विराटनगरको
बुढानीलकण्ठ स्कुलमा दुई कक्षा घटाएर चारमा भर्ना गरिएको थियो ।

SOURCE:  http://www.nayapatrika.com/newsdetail.php?id=905250201353582&n_id=23

 जिल्लाका अधिकांश सरकारी कार्यालयहरू प्रमुखविहीन भएका छन् । असार मसान्तपछि कार्यालयहरू नेतृत्वविहीन भएका हुन् ।

सर्वसाधारणसित
प्रत्यक्ष सरोकार राख्ने जिविसमा स्थानीय विकास अधिकारी, योजना अधिकृत र
लेखापाल छैनन् । सिँचाइ, खानेपानी तथा सरसफाइ सवडिभिजन, कृषि विकास, हुलाक
र मालपोत कार्यालय प्रमुखविहीन छन् ।

सहायक
प्रमुख जिल्ला अधिकारी भीमप्रसाद पोखरेलका अनुसार मालपोत र हुलाक कार्यालय
एक वर्षदेखि सुब्बा स्तरका कर्मचारीले धानिरहेका छन् । प्रमुखबाहेक यी
कार्यालयहरूमा अन्य कर्मचारीसमेत छैनन् । 

कार्यालय
प्रमुखलगायत कर्मचारी नहुँदा दैनिक प्रशासनिक कामकाजमा बाधा हुने गरेको छ
। टाढाटाढाबाट आउने सर्वसाधारण कार्यालयमा गएर प्रमुख तथा कर्मचारी खोज्दै
हैरान बनिरहेका छन् । कार्यालयमा आएर कर्मचारी नपाएर काम नबनेपछि
सर्वसाधारण आक्रोशित हुने गरेका छन् ।      

हरेक वर्ष असार मसान्त लागेपछि कार्यालय प्रमुख र कर्मचारीहरू कार्यालय खाली पारेर घर बिदामा बस्ने परम्पराजस्तै बनिसकेको छ ।

Source: http://kantipuronline.com/kolnepalinews.php?&nid=209346

VDC's in Bhojpur district : http://bhojpur.net/VDCs.html