[Show all top banners]

Rahuldai
Replies to this thread:

More by Rahuldai
What people are reading
Subscribers
:: Subscribe
Back to: Stories / Essays / Literature Refresh page to view new replies
 संझना दिदी !

[Please view other pages to see the rest of the postings. Total posts: 134]
PAGE: <<  1 2 3 4 5 6 7  
[VIEWED 58710 TIMES]
SAVE! for ease of future access.
The postings in this thread span 7 pages, View Last 20 replies.
Posted on 06-05-08 2:03 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

संझना दिदी !


धेरै बर्ष पछि काम बिषेश ले आफ्नो पुरानो स्कूलमा पुगेको थिएं। बिश्व निकेतन को स्वरुप पुरै बद्लिसकेको भए पनि स्म्रिति पटलमा अझै संझनाहरु छरप्रष्ट थिए। आधुनिक भवन, नयाँ नयाँ सर् मिस् हरु। तर पनि हामीले  चिन्ने, हामीलाई पढाउनु भएका सर् मिस् हरु थिए नै
। हेडसर् संगको भेटको क्रम मा उही पुरानो गुनासो भनुं को चिन्ता प्रकट गर्नु भयो।


"बोर्ड ल्याउन सकेन स्कूलले। आजभोलि राम्रा बिद्यार्थीहरु सरकारी स्कूलमा आउन नै छाडे।"

"राहुल्,  आज को लास्ट पिरियड मेरै छ क्लास् टेनमा, संगै हिंड। बिद्यार्थीहरु लाई केही प्रोत्साहन गर्नु पर्यो। यसपालीको ब्याचमा केही राम्रा बिद्यार्थीहरु छन्। बोर्ड ल्याउन सक्ने। मोटिभेशन को कमी छ।"

"हुन्छ सर्!"  मेरो सानो प्रयासले प्रेरणाको संजिवनी  बन्छ भने एक् चोटि त के बारम्बार यो स्कूलमा आउन तयार् छु। आखिर यो स्कूल ले नै त हो नि म जस्तो लड्डु लाई मान्छे हुनुको अनूभुति दिलाएको।" मैले नि दिएं एक भाषण।

हेड् सर् ले मेरो परिचय दिनु भयो,  बढाइ चढाइ । यस्तो थियो राहुल्, उस्तो थियो राहुल्।
आफ्नो पालो मा मैले नि आफुले स्कूल पढ्दा को, गरिबी बिरुद्ध लड्दा को राम कहानी सुनाएं। इङ्लिशमा नेगेटिभ सेन्टेन्स के भन्ने थाहा न पाएको राहुले ले कसरी उच्चत्तम अंक हासिल गरे, नेपाली को एउटा वाक्य शुद्ध लेख्न न जान्ने ले नेपाली मा नेपाल भरि मै सर्बाधिक अंक  कसरी ल्याए, आदि इत्यादि भनें।


अन्तमा हेडसर् ले, दाइ संग केही सोध्नु छ भने सोधी हाल् भनेर बिद्यार्थीलाई भन्नु भयो। एक जना छात्राले मात्र केही सोध्ने हिम्मत गरिन्। उनको जिज्ञासा पुरा गर्न सकें वा सकिन अर्कै कुरा तर उनीमा भएको कन्फिडेन्स ले प्रभाबित पार्यो। फर्किने क्रममा, हेड सर् ले अघि प्रश्न गर्ने छात्राको बारे केही भन्नु भयो।
 सदिच्छा श्रेष्ठ, बाबु ४ बर्षको नहुदै गुमाई, आमा पनि १० बर्ष देखि जापान मै छिन्। बिचरी मामा घरमा  दुखले बसेकी छिन्, तर ट्यालेन्टेड छे।
मलाई आशा छ, यसले केही न केही गर्छे। पारिवारिक चिन्ताले पढाइमा असर गरेन भने छात्राहरु तर्फ बोर्ड ल्याउछे।

 स्कूल छुट्टीको टाइम पनि भयो, हेडसर्  संग बिदावारी गरी स्कूल बाट फर्किने क्रम मा मैले स्कूल को गेट निर सदिच्छालाई देखें। अघि सर् सदिक्षा को बारेमा भन्दा कता कता चिनेचिने जस्तो लागेको थियो। मन ले कहि सम्झना दिदी को छोरी त होइनन् सदिच्छा भने जस्तो लाग्यो। पारिवारिक हुलिया ले त्यस्तै संकेत गर्थ्यो। 


सोधि हालुं जस्तो लाग्यो र बोलाएं-"सदिच्छा!"


एक छिन अलमलीइ उनी। हजुर , तपाईं ले बोलाउनु भएको?

"हो।"


"तिमी संझना दिदी को छोरी हो?" मैले ठाडै सोधी हालें।


"हो सर्,  तपाईले चिन्नु हुन्छ, मेरो मम्मी लाई?" उनको चेहरामा अनौठो चमक् आयो।

 
"हो म चिन्छु दिदी लाइ, कुनै समयमा हामी एउटै अफिसमा काम् गर्थ्यौं"  मात्र  भने। भन्न त मन लागेकोथियो धेरै कुरा तर कलिलो उमेरको कलिलो मष्तिस्क मा गहिरो चोट पर्ला कि भनेर भनिन।  संझना दिदीको जीवन  यात्राका प्रतिकूल् समयमा  केही बाटो मैले नि संगै हिडेको छु, घाउहरु दुखेको छु।

संझना दिदीको बारेमा सुन्ने जान्ने रहर् थियो होला तै पनि साथी सङ्गिहरु सित घर् हिड्न लागेकीले मैले डिस्टर्ब गर्न् उचित मानीन।
मलाइ हतार् छ, कुनै दिन फेरि स्कूल आउला भन्दै थोत्रो के बजाजलाई लात मारें।

संझना दिदी र म एकै ब्याचमा जागिर् भएका थियौं। उमेरले हामी भन्दा सिनियर भएकी ले सबै जना  ना सु संझना श्रेष्ठलाई संझना दिदी भन्ने गर्थे। साह्रै मिजासिला,काम प्रति लगनशील, भलादमि कर्मचारिको रुपमा चिनिन्थ्यो। जागिर् को केही समय मै मेरो शाखा मा सरुवा हुनु भयो। समय मै अफिस आउने अनि भएको काम् सके पछि मात्र जीवनको यावत पक्षमा खुलेर बहस् गर्ने गर्नु हुन्थ्यो। किन यो उमेरमा कसरी हाम्रो अड्डा मा जागिर् खान पुगी देखि लिएर पारिवारिक किचलो, बाल् बच्चाको भबिष्य सम्म को कुरा गर्नु हुन्थ्यो। हाकिम् आफु भए पनि जीवनका धेरै जीवन्त वसन्त भोगेकी, धेरै जर्जर् पटझर् झेलेकी दिदी को कुरा मनन् गर्थें।

सदा झै टाइम अफिस आउने  संझना दिदी त्यो दिन म अफिस पुग्दा पनि देखिएन। हाकिम भएर भन्नु भन्दा पनि नानी देखि लागेको बानी टाइमा अफिस बिरलै पुग्थें। स्कूलमा त ढिला पुग्ने रेकर्ड राख्ने मान्छे।
टाइपिस्ट् लाई सोधें। "संझना दिदी आउनु भएन?"
 
"खै सर्, अहिले सम्म न आएकी ले आउदैन कि?"
"फोन सोन त गरेकी छैन?"
"छैन सिर्।"

नेवारहरु को घर् मा अनेक भोजभतेर् होला त्यसैले न आएकी होली। एुउटा टिप्पण्णि लेख्न दिएको थिएं, फाइल पो कहाँ राखेर गई फेरि, म एक छिन आफै संग कराए।
ड्रयर् खुला थियो, मैले खोजेको फाइल माथी नै रहेछ। अधुरो टिप्पणीको साटो आफै अर्को टिप्पणी लेखेर स्वूक्रितिको लागि कर्यकारी प्रमुख कहाँ पठाइ दिएं।

अर्को दिन पनि संझना दिदी म अफिस पुग्दा सम्ममा देखिएन।  मौसम खराब् छ, बिरामि भयो होला भन्थाने। दिउसो खाजा खाने समय तिर् हस्याङ् फस्याङ् गर्दै आइन्।
मैले केही भन्न न पाउदै भन्न थालिन्।

"सरी सर्, सर लाइ फोन पनि गर्न भ्याइन।"
"के भयो दिदी?"
"मेरो श्रीमान् लाइ हस्पिटल् लगेको। कोइ छैन हेर्नुस् त हेल्प गर्ने।" (बिबशताको उदबोधन!)
 
"के भएको किन लगेको?
अस्ति नै टाइफाइद भएको निको भैसकेको भनेको होइन?"
 
हो सर्, ज्वरो बल्झियो, बेहोस् हुनु भयो घर् मै। अनि हस्पिटल् लगेको।

"डाक्टर् साहेबहरु के भन्छन् त?"

खै टेस्टहरु को रिजल्ट नआउन्जेल केही भन्न सकिन्न रे। के हुने हो के? म त साह्रै टेन्सन् मा छु।

"टेन्सन् न लिनु, टेन्सन् लेने का चिज नहि है, देने का है भन्थ्यो इलाहाबाद मा।"

भोलि सम्ममा टेस्ट् को रिपोर्ट आउछ भनेको छ, सर् ले कोइ डाक्टर् चिन्नु भएको छ भने भन्दिनु पर्‍यो, मेरो बुढा लाइ खास के भएको हो?

उनको स्वरमा नमिठो त्रास् को अक्म्पन थियो। आत्तिएकी, बिबश नारी को अन्तर्आत्माको आवाज सुने जस्तो लाग्यो।

"बीर हस्पिटलमा होइन?"
 
हो सर्, मेल् मेडिकल् वार्ड्, २०१ नम्बर् को बेडमा।


 "त्यता भए त म संगै पढेका ३७ जना डाक्टर् छन्, कोइ न कोइ त भेटिएला। म भोलि अफिस् सकिना साथ त्यतै आउछु। धन्दा नलिनु। बिरामी लाई राम्रो सङ हेरबिचार् गर्नु।

 "हस सर्" भन्दै हतार् हतार् पाइला बढाइन्। क्रमश:


 


 
Posted on 06-25-08 11:40 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Sarai marmik katha rahechha.Ani Samjhana didi k gardai hunuhunchha ta rahulji?Tyo pani lekhauna pls.Uhako ramro kura sunna paye hunthyo.
 
Posted on 06-26-08 8:47 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

पर्बते जी,
कथा दु:ख को हो, पतिको मृत्‍यु भन्दा ठुलो दु:ख के होला? त्यसैले बाँकी भाग नलेखेको । लेख्नै पर्ने भए त्यो नि लेखौला ।

हर्क बहादुर जी,

संझना दिदी संग उहाँ जापान जान अघी एक पटक भेट भएको। त्यस पछी भेट भा छैन। अम्रिका आउनु अघी पुरानो अड्डा मा गएको थिएं, केही कागज पत्र बनाउन। हाम्रो पुरानो पियन लक्ष्मी दिदी ले संझना दिदी फर्किनु भयो रे भन्ने खबर गरेको चाँही थियो।

 

बिदेशी जी,
अहिले के गर्दै हुनुहुन्छ त्यो थाहा भएन तर नेपाल फर्किनु भयो रे । दिदी जस्तो साहसी महिला ले अबश्य नै केही न केही उपलब्धिमूलक कामा गर्दै हुनु हुन्छ होला। 


 
Posted on 06-26-08 8:49 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

dbl posting

Last edited: 26-Jun-08 08:50 AM

 
Posted on 06-26-08 8:57 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

धेरै दु:खत कथा पढियो - पर्ने बेलामा सबै एकैचोटी पर्ने रैछ,
कस्लाई कुन बेला के पर्ने केही भन्न नसकिने - मान्छेको जीवन यस्तै त हो -
 
Posted on 06-26-08 9:21 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

कस्तो दु:ख लाग्यो ठुल्दाइ यो कथाको अन्त्य पढेर। हुन पनि हो भोली के हुन्छ थाहा हुँदैन। जेस्को लागि पनि तयार भएर बाच्नु पर्ने रहेछ।
 
Posted on 06-26-08 9:24 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Dai le samjhana didi ko chhori lai kasari bhetnu bho ta?  Chhori lai bhete pachhi k bhayo? Ajhai 1 bhag lekhne ki dai?
 
Posted on 06-26-08 9:28 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

अत्यत्नै दु:खद तथा मार्मिक कथा पढि सक्दा बिरक्त लागेर आयो ! अझ त्यो पनि लक्ष्मी पूजाको झिलीमिली साँझमा त्यस्तो अशुभ घटना घटेको ! शायद त्यो यमराज पनि बेखबर नै थिए होला चाडपर्व छ भन्ने कुरा देखी !

उत्तम प्रस्तुती ठुल्दाइ ! धन्यवाद

त्यती खेरको क्रिकेटको स्कोर अझै याद रहेछ ! वाह
>>>क्रिक्रेट हर्दै बस्दा पनि मानदाई को निरही अनुहार झल्झलि अैरह्यो। इनिङ् सकियो, पाकिस्तान २७६-८ , जित्ने खालको स्कोर। <<<

 


 
Posted on 06-26-08 9:31 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

ठुल्दाइ,
सम्झना दिदी को बियोगान्त काहानी निकै राम्रो सँग उतार्नु भएको छ्। बिहान बिहानै पढेर मान्दाइ दिमागमा बस्ने हुनु भयो दिन भरी। के गर्नु जिन्दगी एस्तै रहेछ, अरु भन्दा पनि परिवार बाल बच्चा भएको लाई भगवान ले चाडै बोलाइदिदा चाँही अली धेरै गाह्रो हुन्छ धेरै जाना लाई। अनी तारा दिदी को छोरा पनि तेही समयमा ब्लड क्यान्सर ले बित्नु भाको राइछ था थिएन।
अनी ठुल्दाइ  कबिता सबिता,सम्झना दिदी अब 'हु इज नेक्स्ट' ?
 
Posted on 06-26-08 9:37 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

दुखद् अन्त्य! मन नै कस्तो कस्तो भयो! आफैँले देखेको र सहभागि भएको सम्झना दिदीको दुख निकै कुशलतापूर्वक कथामा उतार्नुभएकोमा बधाई छ! आगामि कथा अब कस्तो आउला त??
 
Posted on 06-26-08 9:59 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

ठुल्दै यो अन्तिम भागको कथाले मलाई रुवायो। अनी मर्म्स्पर्सी कथा। मेरो साथी को कथा सँग एक दम मील्न गएको ले आँखाबाट आसुनै आयो। निसब्द छु अहेले

 
Posted on 06-26-08 1:37 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

लहरे जी,
दु:ख का कथाबाट प्रेरणा लिना सकियो भने जहर पिउनेको पनि जिउने रहर जाग्छ। संझना दिदी को दु:ख को अगाडि आफ्नो केही हिओिन, अझ संघर्ष गर्नु छ जस्तो लाग्छ।

दीपिका जी,
यो संसारमा एउटै सत्य छ भने मृत्‍यु हो। तर मृत्‍यु मानदाई जस्तो नहोस्, दुखै दु:खमा अल्झेको, त्यती मात्र हो।


चेली जी,
संझना दिदी को छोरी लाई सानैमा  भेटेको बाहेक फेरी देखेको छैन। कथा को त्यो भाग लेखकिय परिकल्पना मात्र हो। हुन पनि ४ बर्षको उमेरमा छोडेर जापान जानु भएकी दिदी ११-१२ बर्षको वनवास पछी फर्किनु भयो। एस् एल सि दिने बेला मा। त्यही निर मेरो कल्पना ठोकिएको हो।


रिट्ठे जी,
हो भन्या लक्ष्मीपूजा को दिन झिलिमिली रात नि निस्पट्ट अधेंरी रात जस्तो भयो। लक्ष्मी पूजाको भोलीपल्ट हाम्रो म्ह: पूजा र न्हूँ दं अर्थात नयाँ बर्ष। त्यो पनि देख्नु भएन। नयाँ बर्ष देखी ग्रह दशा शान्त हुने थियो कि ?

  बिस्टे जी,

हो भने यो कथा सुरु गरे देखिन मान दाई को अनुहार झलझली याद आइरह्यो भने। सलाईन को पाइप सहित् को हात अलिकती हल्लाई बाइ भने जस्तो।

बिर्खे जी,

आँफै कथा संग संगै दुख्दा ज्यादै न रमाइलो लाग्दो रहेछ। अब कस्को कथा लेख्ने भन्दा नि कस्तो ब्यथा लेख्ने भन्ने मूल प्रशन हो जस्तो लाग्छ।

रबी जी,
 
 

के गर्ने रबी जी, जिन्दगी को के भरोसा? तिर्थ मानजी को कथा पनि उस्तै होला। लेखुम रबी जी लेखुम।


कथा पढिदिनु हुने, टिप्पणी लेख्नु हुने हर एक प्रती भित्री हृदय देखी आभार प्रकट गर्न चाहन्छु। तपाईंहरुको जीवन सुखमय होस्। तारेमाम।

 


 
Posted on 06-26-08 1:53 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Thuldai, katha ko antya  sarai  man ruwaune khale thiyo even  though we readers some how sensed that..

"बिधिअनुसार अन्तिम संस्कार भयो। संझना दिदी आफैले दागबत्ती दिनु भयो। । आफ्नो प्राण भन्दा प्यारो पतिलाई आफ्नै हातले अग्नि दिंदा उहाँको हाल कस्तो भयो होला, उहाँलाई नै थाहा होला।
त्यो द्रिश्य हेर्न पनि सक्दिनथें, बर्णन गर्न पनि।

yo line ta padhnai nasakine khale

Dai, katha ko lagi dherai dherai dhanyabad.



 
Posted on 06-26-08 2:03 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

ठुल्दै कथा एक दम राम्रो लाग्यो। जुन लेखुम को सवाल छ , लेख्न्न त मन लाग्छ तर लेख्न्न नै आउँदैन। तर तपाईं को हौसलाले मलाई हिम्मत आयो। म पनि सुरकस्दै छु कथा लेख्नन लाई।

 
Posted on 06-26-08 4:17 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

अन्तिम भाग भएर मात्र छोड्न मन लागेन तर धेरै लाइन हरु स्किप ग्र्दै पढे - - राहुलदाइ हजुर को बर्णन शैली बेजोड छ,सबै आँखै अगाडि भए जस्तो लाग्छ - - त्यसैले   अब यस्तो दु:खदायी सब्जेक्ट हरु मा नलेख्नु न है- -   कस्तो नरमाइलो लाग्छ के


 



PAGE: <<  1 2 3 4 5 6 7  
Please Log in! to be able to reply! If you don't have a login, please register here.

YOU CAN ALSO



IN ORDER TO POST!




Within last 90 days
Recommended Popular Threads Controvertial Threads
TPS Re-registration
What are your first memories of when Nepal Television Began?
निगुरो थाहा छ ??
Basnet or Basnyat ??
Sajha has turned into MAGATs nest
NRN card pros and cons?
Nas and The Bokas: Coming to a Night Club near you
Will MAGA really start shooting people?
Democrats are so sure Trump will win
मन भित्र को पत्रै पत्र!
Top 10 Anti-vaxxers Who Got Owned by COVID
TPS Work Permit/How long your took?
काेराेना सङ्क्रमणबाट बच्न Immunity बढाउन के के खाने ?How to increase immunity against COVID - 19?
Breathe in. Breathe out.
3 most corrupt politicians in the world
Dementia Joe has been selected to become the next President
Trumpism project 2025 everyone should read https://www.project2025.org/
आज बाट तिहारको सेल सकियो
चितवनको होस्टलमा १३ वर्षीया शालिन पोखरेल झुण्डिएको अवस्था - बलात्कार पछि हत्याको शंका - होस्टेलहरु असुरक्षित
शीर्षक जे पनि हुन सक्छ।
Nas and The Bokas: Coming to a Night Club near you
NOTE: The opinions here represent the opinions of the individual posters, and not of Sajha.com. It is not possible for sajha.com to monitor all the postings, since sajha.com merely seeks to provide a cyber location for discussing ideas and concerns related to Nepal and the Nepalis. Please send an email to admin@sajha.com using a valid email address if you want any posting to be considered for deletion. Your request will be handled on a one to one basis. Sajha.com is a service please don't abuse it. - Thanks.

Sajha.com Privacy Policy

Like us in Facebook!

↑ Back to Top
free counters