~ * चौतारी १४४ *~
हाँसो ठट्टा र खुसी बाँड्दै, र मुक्तक, कविता, गजल, कथा आदिमा रमाउँदै अनेकन उकाली ओरालीहरु पार गरेर हामी चौतारीको १४४ औं संस्करणमा आइपुगेका छौं।अहिले यस चौतारी सिमाना पूर्व मेचीबाट बढेर जापानसम्म पुगेको छ भने पश्चिम महाकालीबाट बढेर अमेरिकासम्म बढेको छ।अत एव, सधैं घाम लागिरहने पनि यस चौतारीको विशेषता हो। यस्तो चौतारीमा पाल्नुहुने तपाईंहरुलाई कोटी कोटी स्वागत छ। "जात,धर्म्,लिंग,राजनिति,भाषा,ब्यक्तिगत रिसइबी जस्ता कुरालाइ तिलाञ्जली दिएर मात्रै 'हामी नेपाली' हौ भन्ने र एकआपसमा मित्रभावले रामाइलो गर्न आउनेहरुलाइ चौतारीको बर-पिपल ले हार्दिक स्वागत गर्छ"
"चौतारी बरको त्यो रुख जस्तो लाग्छ जहाँ हरेक पात हरु हामी हौ
बिना रुख हामी जता ततै छरिन्छम,बिना हामी रुख उराठ हुन्छ" -दिप
Meet the world's finest school teachers, unbeatable students, mischievous senior citizens, wildest , vacationing revolutionaries, rethinking moderates, instant dreamerspoets, gifted story-tellers, pot smokers, alcoholics, workoholics, home-makers, pretty damsels, fierce contenders, homelanders,laa- hoo-rays, all on the stage of Chautari of Sajhaland (World's first and finest internet IMPROV in Nepali language)
कता बेपत्ता नि यतिका दिन सम्म ? हराएको सूचना निकाल्नु परो भनेर कराएको नि सुनियो।
।
तारेमाम नेत्रे दाजु अनी बिस्टे काजी ।
आज से-मिनार न भा पनि अर्कै मिनार छ १ घन्टे । छिट्टै अड्डा जानु छ ।
अं, से-मिनार शब्दको उत्पती -ब्युत्पती बारे अनुसन्धान बर्दा यसको उदगम भारत रहेछ। अंग्रेज को जमानामा केही भारतीय र अंग्रेजहरुको सम्मेलन चार मिनार नजिक भएको रहेछ। एतिहासिक स्थल घुमाउन लैजादा चार मिनार बारे खैरे ले सोधे छन। तर चार मिनार उच्चारण गर्न कुनै खैरे सकेनन। गाइड बनेका कट्टु लाउने छट्टुले खैरेलाई चार मिनार उच्चारण गर्न सिकाउदा पटक पटक " Say- Minaar " से- मिनार भन्दा खैर्या सन्तान ले मिनार होइन से-मिनार नै सम्झे छन । त्यसबखत देखी से-मिनार शब्दको उत्पती भाको रे।
Thuldai and sabai chautarian lai taremaam, gudmaarning.
Thuldai ,hajurlai euta kura sodhnu thiyo
yo poem "ek yug ma aaucha ek din" (Something like that ) ko poet ko ho?hajurlai tha cha pura kabita? dhanyabad
एक युगमा एक दिन एकचोटि आउँछ
उलटपुलट, उथलपुथल, हेरफेर ल्याउँछ
लाटा–सुधा बोल्न थाल्छन्, चल्छ ओठ दुःखको
सहे भनी सम्झिएका ईख फेर्न उठ्दछन्
गए भनी नदेखिएका फर्की–फर्की आउँछन्
सुते भनी सम्झिएका सुरुसुरु हिंड्दछन्
मरे भनी फ्याँकिएका जुरुजुरु उठ्तछन्
खरानी हुन्छ भर्भराउँदो, हुरी चल्न थाल्दछ
कायर पनि वीर हुन्छन्, वेग चल्छ जोशको
हाहाकार मच्छ यहाँ पाप खुल्न थाल्दछ
एक युगमा एक दिन एकचोटि आउँछ!
कबि: स्व: गोपालप्रसाद रिमाल
नमस्ते, जदौ तारेमाम सबैलाई !
ठुल्दाइलाई सोधेको प्रश्न मैले जवाफ दिये ! सरी है
thuldai dhanyabad :) ritthe ,thank you sooooooooooooo muchhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
ritthe,baucha k cha? yeta uta gayab ni.............. happy friday hai.........pachi aauchu 
You can also log in using your Facebook
