Hmm.... दिएरै लियौ तिमीले, म लिन मा नै अड्किएँ Gajjab cha..maile ta aru nai ke ke sochen...bhrasta dimag !

हे हे हे शिरीष गुरु, लेखनाथ पौड्यालको एउटा लाइन याद आयो तपाईँले दिमागको कुरा गर्दा :) " खुल्ला दोकान को राख्छ, गलेबन्द भए कुनै" यसको अर्थमा जाउँ- १) कुनै गल्लि बन्द भएको बेलामा आफ्नो दोकान (पसल) कसले खुल्ला राख्छ र? २) दो कान (दुइटा कान) कसले खुल्ला राख्छ र जब गलेबन्द (गलबन्दि) छ भने! :)

सबैलाई धन्यवाद! अब यो धागोलाई मुक्तकको धागो बनाउनु प-यो, कि कसो? copycatजी, शब्दहरुसंग तगडा खेल खेल्न सक्नुहुँदोरहेछ। कहाँ बिगार्नु नि? तपाईँले त बिग्रेकालाई सपार्नु भयो! बिर्खेजीले झन नयाँ आयाम ल्याइदिनुभयो शब्दसंयोजनमा! यसरी लहरा तानिँदै जानुपनि रमाईलो हुँदो रहेछ। शिरिष गुरुको सल्लाह शिरोपर छ। हजुरहरुका सुझावमा आधारित भएर, थोरै परिवर्तनका साथ; 'आकाश र समुद्र-१' पाँच मात्रै किन?! सय इन्द्रियले पिएको हुँ तिमीलाई पिउन भनेरै, यति माथि तैरिएको हुँ तिम्रो नि:श्वाशको खातमा अडिएको छु म तिम्रै उष्णताको बलमा क्षितिजसम्म फैलिएको हुँ। 'आकाश र समुद्र-२' तिमी सधैं नवीन, म उस्तै अधैर्य पर्खिएँ दिएरै लियौ तिमीले, लिएरै म पोखिएँ धर्ती सर्वाङ्ग भिजिसक्यो, अब विवाद किन तिमी छाल छचल्कियौ या म बादल बर्सिएँ! यी हरफहरु कोर्दाका मेरो मनोदशालाई जस्ताको तस्तै राख्न भने

धत्तेरी, पूरा लेख्दै नलेखि ठेलिएछ। त्यो अन्तिममा चाहिँ "यी हरफहरु कोर्दाका मेरो मनोदशालाई जस्ताको तस्तै राख्न भनेर यति मात्रै मिलाएको हुँ।"

"नेता"‍‌‍‍‍‍ बिहान रिबन काट्दै मसंग उल्टो कुरा छाँटे दिउँसो तिमीसंग कुराको अर्कै चुल्ठो बाटे यसरी दिनभरि क-कस्को दिमाग चाटे कुन्नि साँझ के परेथ्यो, आफैंलाई पनि ढाँटे! "नेताले भोज खाए" लोकले देख्यो, नेताले मजाले 'भोज' डकारे बाहिर पो तेत्ति मात्रै, भित्र कुन्नि के के सकारे! नयाँ 'क्रान्तिकारी' भाषणको 'अर्डर' दिएर सुते नेताजी बिहान उठ्नासाथ एक राउण्ड चर्को 'लालसलाम' खकारे!